ایجاد یک نقطه برخورد جدید با ایران

وزرای شش کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس با انتشار بیانیه ای از ایران خواستند سخنان علی اکبر ناطق نوری درباره حاکمیت ملی بحرین را محکوم کند. بر اساس این بیانیه، این گونه سخنان تنش زا هستند و از دولت ایران خواسته شده مانع از تکرار آن در آینده شود. آقای ناطق نوری ضمن اشاره به سابقه تاریخی روابط ایران با بحرین گفته بود که در زمان شاه بحرین بخشی از ایران و به عنوان استان چهاردهم کشور محسوب می‌شد.

 محمد فرازمند، کارشناس مسائل خلیج فارس:

به نظر می رسد که کشورهای میانه روی عربی یا کشورهای محور اعتدال در جریان جنگ غزه دچار فشار تبلیغاتی بسیار زیادی از سوی مردم کشورهای عربی و کشورهایی که از حقوق ملت فلسطین حمایت کردند، قرار گرفته و احساس می کنند که به لحاظ تبلیغاتی شکست بزرگی را متحمل شده اند، بر این اساس این کشورها بدنبال یک نقطه برخورد جدید با ایران و تحت تاثیر قرار دادن این فضا بودند.

در ارتباط با آنچه میان ایران و بحرین رخ داده است باید گفت که مسئله به هیچ عنوان ظرفیت بزرگ نمایی تا این حد را نداشته است، جمهوری اسلامی ایران در سطح رسمی به اندازه کافی و حتی بیش از آنچه که معمولا در اینگونه موارد رخ می دهد، تلاش کرد سوء برداشتی که از سخنان آقای ناطق نوری شده است را تصحیح کند.

اگر در یک فضای سالم تبلیغاتی به سر می بردیم، شاید یک اظهار نظر از سوی سخنگوی وزارت امور خارجه یا مقامات رسمی کشور و یا شخص گوینده این سخنان کفایت می کرد و شاهد بودیم که در سطوح مختلف جمهوری اسلامی ایران تلاش شد که این سوء برداشت برطرف شود، سیر حوادث نیز نشان می دهد مقامات بحرینی نیز در ابتدا بدنبال بزرگ نمایی موضوع نبوده و ایجاد یک مسئله جدید را بین خود در سطح بسیار گسترده منطقه ای به صلاح نمی دانستند، متاسفانه تحریکات و تلاش های سایر کشورها و سفرهای فاقد منطق دیپلماتیک که تحت عنوان همبستگی از سوی برخی مقامات کشورهای عربی در این زمینه صورت گرفت، باعث شد که مقامات بحرینی نیز در تنگنای تبلیغاتی قرار گیرند.

ایجاد یک نقطه برخورد جدید میان ایران و اعراب به صلاح هیچ کشوری نیست، به ویژه برای بحرین که روابط گسترده ای با جمهوری اسلامی ایران دارد به صلاح نیست که اجازه دهد آن دسته ازاعرابی که در صدد انتقام جویی تبلیغاتی هستند، بحرین را تبدیل به نقطه برخورد کنند.

ما در سال های گذشته به خصوص سال های اخیر شاهد بودیم که مقامات ایران با خویشتنداری بسیار زیادی به مسائل منطقه ای نگاه می کردند و از هیچ تلاشی برای اثبات حسن نیت فروگذار نبوده و از دخالت حتی در موضع گیری های سیاسی در مسائل منطقه ای خودداری می کردند.

بحرین مسائل خاص خود را دارد، به سود بحرین نبوده و نیست که مسئله ای به این کوچکی را بزرگ کند، در روزهای اول نیز خیلی شاهد برخوردها و موضع گیری های غیر طبیعی مقامات بحرین نبودیم اما متاسفانه دیگر کشورها وارد جریان شدند و خواستند تا شکستی را که در سطح تبلیغات در افکار عمومی به واسطه بی تحرکی خود در برابر موضوع غزه متحمل شده بودند را جبران کنند.

آنچه که در میان بحرین و ایران اتفاق افتاده است، اظهاراتی بود که پس از آن تلاش شد که به طرف بحرینی اطمینان داده شود که نظر ایران در ارتباط با این کشور تغییر نکرده است، جمهوری اسلامی ایران به دنبال تغییر در شناسایی حق حاکمیت دولت بحرین و نفی استقلال این کشور نبوده و به کرات این مسئله را در روزهای اخیر مورد تاکید قرار داده است.

متاسفانه در منطقه شاهدیم که آنجا که رویدادهای نامناسبی رخ می دهد- بطور مثال در جنگ غزه و جنگ لبنان- زمانی که بخشی از مردم بی گناه عرب مورد هجوم و آسیب قرار می گیرند، در حالی که تمام دنیا برای جلوگیری از تجاوز به تحرک واداشته می شوند، کشورهای عربی بزرگ آن گونه که در مسئله ایران و بحرین واکنش نشان می دهد، عمل نمی کنند.

در مورد اخیر میان ایران و بحرین نه هجومی صورت گرفت و نه سیاستی میان دو کشور تغییر کرده است، جای سوال است که چرا کشورهای موسوم به اعتدال در حالی که هیچ اتفاقی رخ نداده، تا این اندازه فعال شده اند و بدنبال ایجاد یک همبستگی عربی علیه ایران هستند که همواره در قضایای مربوط به دنیای عرب طرفدار دفاع از حقوق اعراب در مقابل رژیم صهیونیستی بوده است.

ای کاش بخشی از تحرک کنونی کشورهای عربی که برای هیچ در دنیای عرب ایجاد شده است، در جریان جنگ غزه اتفاق می افتاد، کاش در آن زمان شاهد سفرهای مکرر و بیانیه های مکرر از سوی مقامات و نهادهای عربی بودیم.