زمان طلایی ایران برای حل مسئله جزایر سه گانه

ديپلماسى ايرانى: دکتر حسين علايى فرمانده سابق نيروى دريايى ايران معتقد است انصراف امارات از طرح مسئله جزاير سه گانه موقتى است و ايران بايد از فرصتى که در پرتو تحولات در کشورهاى عربى به دست آمده حداکثر استفاده را براى حل اين مسئله انجام دهد.

در شرایط فعلی مسئله مهم برای سران کشورهای عربی، خیزش عمومی‌مردم این کشورها علیه سران حاکم بر آن کشورها است. ظرف چند ماه گذشته زین العابدین بن علی رئیس جمهور تونس و حسنی مبارک، رئیس جمهور مصر از قدرت کنار گذاشته شده اند و تظاهرات و اعتراضات مردم علیه حاکمانشان در اکثر کشورهای عربی از جمله بحرین، یمن، اردن، مراکش، الجزایر و عربستان ادامه داشته است. بنابراین مسئله فعلی و اولویت کاری سران کشورهای عربی مشکلات داخلی و پرداختن به مطالبات و خواسته‌های مردم کشورشان است.

علاوه بر این، سرکوب وحشیانه مردم لیبی توسط معمر قذافی، رهبر لیبی، با کمک نیروهای امنیتی و نظامی‌و از طریق هوا و زمین، باعث شده که فضای همه کشورهای عربی و اسلامی‌علیه اقدامات قذافی شکل گرفته و مسائل مربوط به مشکلات جهان عرب در اولویت اتحادیه عرب و سایر مجامع بین المللی نظیر شورای همکاری خلیج فارس باشد. در چنین شرایطی طرح مسائل دیگر از قبیل ادعای مالکیت جزایر سه گانه ایرانی از سوی امارات متحده عربی در اولویت کاری آن‌ها قرار ندارد و برای این اساس است که شاهد هستیم دولت امارات به عنوان يکى از دولت‌هايى که ممکن است در این کشور نیز همانند دیگر کشورهای عربی اعترضات علیه حاکمان شکل بگیرد، به این نتیجه می‌رسد که در شرایط کنونی به این مسئله نپردازد و فضای رسانه‌ها و تبلیغات ایران را علیه خود برنیانگیزد.

باید توجه داشت که قیام مردم بحرین و اعتراضات بخشی از مردم عربستان علیه حاکمان این دو کشور که عضو شورای همکاری هستند تمایل سران این کشورها را به دور نگه داشتن ایران از حمایت قیام مردم در این کشور‌ها برانگیخته است و طرح مسائل جزایر ایرانی می‌تواند انگیزه لازم را به جمهوری اسلامی ‌برای حمایت آشکارتر از اعتراضات مردمی‌ در این کشورها برانگیزد.

بنابراین شاید بتوان گفت شرایط کنونی جهان عرب و وضعیت سیاسی به وجود آمده در اکثر کشورهای عربی که با اعتراضات مردمی‌مواجه هستند فرصتی را برای ایران ایجاد کرده که کشورهای عربی به جای تداوم اقدامات خصمانه علیه ایران، به فکر حل و فصل مسائل خود با مردم کشورهای خود باشند. ابراز تمایل پادشاه اردن به سفر به ایران و هم‌چنین ابراز تمایل عربستان به سفر رئیس جمهور ایران به آن کشور از علائم چنین وضعیتی است.

بر این اساس من تصور می‌کنم این یک امر موقتی است و اگر ایران بخواهد این مسئله را حل کند باید اقدامات فراتر وسیع‌تر، زیربنایی‌تر و گسترده‌تری را انجام دهد. از جمله این که در شرایطی که مهم‌ترین جزایر خلیج فارس در اختیار ایران قرار دارد و ایران می‌تواند از این جزایر حد اکثر استفاده را جهت امنیت ملی خود و توسعه امنیت در خلیج فارس ببرد با اقدامات زیربنایی و توسعه اقتصادی این جزایر، شرایط لازم را برای منصرف کردن کشور امارات از طرح مسائل جزایر ایرانی در مجامع کشورهای عربی فراهم سازد.

دولت ایران اگر می‌خواهد مسئله جزایر را به طور اساسی حل کند راه حل جدی آن این است که تمام جزایر خلیج فارس را تبدیل به محیطی پرنشاط از نظر کار و فعالیت اقتصادی کند. قبلا نیز پیشنهاد کرده ام که در سه جزایر ابوموسی، تنب کوچک و تنب بزرگ، سه شهر جدید فردوسی، حافظ و سعدی احداث شود به گونه ای که 50 هزار ایرانی در آن زندگی و فعالیت اقتصادی مشغول شوند و موضوع جزایر به صورت ریشه ای حل شود. به این ترتیب آن قدر ایرانی در آن مناطق مشغول زندگی، کار و فعالیت باشند که دولت امارات به خود اجازه ندهد ادعاهای سابق را تکرار کند. در این راستا ایران باید سرمایه گذاری جدی اى در جزایر خلیج فارس انجام دهد و آن‌ها را به مراکز فعال اقتصادی گردشگری - تفریحی تبدیل کند و از این طریق حوزه امنیت ایران در خلیج فارس را افزایش دهد.

بنابر این شرایط کنونی بهترین فرصت برای اقدام ایران در راستای حل این موضوع است. در حال حاضر کشورهای عربی درگیر مسائل داخلی بغرنجی هستند. این بدیهی است که مرزهای آبی ایران با کشورهای همسایه مشخص است و ایران و امارات و دیگر کشورها مشکلی در مورد مرزهای آبی ندارند. البته در مورد برخی از مسائل مربوط به مسائل فلات قاره ایران مناقشاتی وجود دارد که قابل حل است.

اما مسئله مهم در مورد این سه جزیره است که در اسناد و نقشه‌های تاریخی خلیج فارس این جزایر متعلق به ایران دانسته شده اند و در مجامع بین المللی نیز این موضوع ثبت شده است. در طول سال‌های گذشته اختلافات کشورهای غربی با ایران فرصتی را برای امارات ایجاد کرد که این ادعا را طرح کند. در حالی که به لحاظ حقوقی مشکل زیادی وجود ندارد. لازم است ایران در فرصت پیش آمده تدابیری را بیندیشد که امارات متحده هر از چندگاهی این مسئله را طرح نکند بلکه آن را تمام شده تلقی کند و یکی از راه‌های آن تبدیل این جزایر به شهرهای  بزرگی است که در آن فعالیت‌های جدی اقتصادی تجاری تفریحی و گردشگری صورت می‌گیرد.