چرنوبیلی دیگر در راه است؟
دیپلماسی ایرانی: همه از مصیبتی سخن میگویند که در راه است. يکى از رآکتورهاى تسهيلات اتمى دايچى در فوکوشيما که در 241 کيلومترى شمال توکيو پايتخت قرار دارد، منفجر شد. علت وقوع اين حادثه هم بالا رفتن دماى راکتور و لرزش صفحات تکتونيکى زمين اعلام شده است. ابتدا زمین لرزه بود و پس از آن تسونامی و حالا هم انفجار هستهای. گفته میشود که هسته مرکزی این نیروگاه هنوز آسیب ندیده اما همگان خود را برای بدترین شرایط مهیا کرده اند.
سالهاست همگان از این سناریو سخن میگویند. داستان از روز جمعه با زلزله ای آغاز شد و البته به انفجار هستهای مهیبی منتهی شد. دود سفیدی بر فراز این نیروگاه هستهای به چشم میخورد. دولتمردان ژاپنی تعارف را به حاشیه رانده و اعتراف کردند که نشت مواد رادیواکتیو اغاز شده است. البته منابع نزدیک ادعا میکنند که میزان این نشت آنچنان جدی نیست و قابل مهار به نظر میرسد. به گزارش آسوشییتدپرس یوکیو ادانو که وزیر کابینه دولت ژاپن به حساب میآید در آخرین گفتگوهای خود با خبرنگاران ادعا کرده که میزان ذخیره مواد رادیواکتیو در این راکتور تا حد قابل توجهی کاهش نیافته و تنها نشتهای ابتدایی اتفاق افتاده است.
خبر انفجار کافی بود تا رسانههای بین المللی از احتمال وقوع انفجاری هستهای سخن بگویند. هنوز هیچ کدام از کارشناسان نمیدانند که چرا پس از انفجار و نشت اندکی مواد رادیواکتیو در نهایت این نشت موقت شده است. کارشناسان ژاپنی تاکید دارند که هنوز مخزن اصلی این سوخت رادیواکتیوی آسیب ندیده است. نخست وزیر ژاپن که خود برای مشاهده مراحل مهار بحران به منطقه آسیب دیده از زلزله، سیل و حالا انفجار هستهای سفر کرده از مصیبتی سخن میگوید که بر سر کشورش آمد و البته برآیند تبعات مالی و جانی آن هنوز ادامه دارد. این نیروگاه در منطقه ساحلی و مرز آبی قرار گرفته و کارشناسان ژاپنی مکان جغرافیایی ان را نعمتی میدانند که میتواند به خنک نگاه داشتن هسته اولیه راکتور کمک کند. پس از زلزله ای که اکنون آن را بدترین زمین لرزه در تاریخ ژاپن میخوانند سیستم خنک کننده این نیروگاه نتوانست به درستی عمل کند و در نتیجه فاجعه ای رخ داد که نباید.
گویا تاریخ، ژاپن را برای به تصویر کشیدن قصاوت مصیبتهای هستهای انتخاب کرده است. همین نشت به گفته کارشناسان زاپنی کوچک و کنترل شده کافی بود تا این سوال ذهن همگان را از توکیو تا پایتخت کشورهای اروپایی و آمریکا قلقلک دهد: آیا نیروگاههای هستهای ما امن هستند؟
این سوال در ذهن مردمان المان و اروپا که هنوز خاطره تلخ حادثه چرنوبیل در سال 1986 را در ذهن دارند بیشتر جا خوش کرده است. المانیها اخیرا تحقیقاتی را آغاز کردند که در آن از شهروندان این کشور پرسیده شد آیا با انهدام تمام نیروگاههای هستهای در یک دهه آتی در این کشور موافق هستند یا خیر؟
دقایقی پس از انفجار هستهای در ژاپن، یکی از رهبران حزب سبز در آلمان با شبیه سازی این ماجرا و احتمال رخداد آن در کشورش گفت: حقیقت یک چیز است، ما نیز در آلمان میتوانیم قربانی حادثه ای شویم که در ژاپن رخ داد. دولتمردان ما با عملکردهای خود در حقیقت بر عمر این نیروگاههای هستهای میافزایند.
خانم آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان هم پس از این حادثه اعتراف کرد که آنچه در ژاپن رخ داد وی را به بحث و بررسی در خصوص نیروگاههای هستهای آلمان واداشته است. مرکل شرایط را سخت و استثنایی خوانده و از برنامه خود برای دیدار فوری با وزرای کابینه سخن گفت. تیم مبارزه با بلایای طبیعی المان هم از چند ساعت پیش مسیر ژاپن را در پیش گرفتند.
در شرایطی که هیچ کس نمیتواند علت واقعی این انفجار هستهای را مشخص کند کارشناسان هشدار داده اند که نشت ایزوتوپ رادیواکتیو میتوان حادثه ای مانند چرنوبیل در 1986 را رقم بزند. حتی امروز که بیش از دو دهه از آن تاریخ گذشته است هیچ انسانی نمیتواند بدون ماسک و تجهیزات در سی کیلومتری محل وقوع چرنوبیل هم قدم بزند. این مواد حاوی رادیو اکتیو میتواند به سرعت وارد چرخه غذایی شود و از طریق آب، شیر، گوشت قرمز و یا سفید حرکتهای ماهیچه ای انسان و یا کلیههای مصرف کنندگان را از کار بیندازد.
نظر شما :