کدام کشورها مى‌توانند به ديکتاتور پناه دهند
ديپلماسى ايرانى: ديکتاتور لحظات آخر را مى‌گذراند. شايد رفتنش دير يا زود داشته باشد ولى قطعا سوخت و سوز ندارد. قذافى رايزنى‌ها را براى خروج از کشور آغاز کرده است. از يک سو به اپوزسيون پيام داده که مى‌خواهد از کشور برود و شرايط رفتنش را مهيا کنند و از سوى ديگر رايزنى‌ها را با برخى کشورهاى خارجى آغاز کرده است. اما پرسشى که وجود دارد اين است که آقاى ديکتاتور کجا مى‌خواهد برود؟
به گزارش شبکه خبرى الجزيره، از امريکاى لاتين و ونزوئلا گرفته تا کشورهاى شرق اروپا از آن طرف تا آفريقا و کمى آن طرف‌تر کشورهاى عرب حاشيه خليج فارس گمانه‌زنى‌ها درباره محل پناهندگى احتمالى معمر قذافى، ديکتاتور ليبى مطرح است.
به رغم تاکيد چند باره قذافى مبنى بر اين که به هيچ وجه خاک کشور را ترک نمى‌کند و تا آخرين لحظه تحت هر شرايطى در کشور خواهد ماند و پسرش سيف الاسلام نيز تاکيد کرد که نظام سرهنگ تا آخرين قطره خون و آخرين گلوله و تا آخرين مرد خواهد جنگيد اما بسيارى بعيد نمى‌دانند که جناب ديکتاتور سرير 42 ساله حکومت خود را در ليبى بگذارد و اجازه دهد انقلاب 17 فوريه که تا کنون دست کم 8 هزار نفر قربانى داشته به سرانجام برسد.
کسانى که اين احتمال را وارد مى‌دانند اين گونه استدلال مى‌کنند که چون اين فرضيه در انقلاب‌هاى اخير عربى سابقه داشته و ديديم که زين العابدين بن على در نهايت به خواسته مردم تونس تن داد و کشور را به سمت عربستان ترک کرد و حسنى مبارک نيز در سلوکى مشابه اموالش ضبط شدند و به سمت شرم الشيخ رفت و کشور را ترک کرد، قذافى نيز همين سرنوشت را دنبال خواهد کرد.
براى بسيارى از کشورها پناهندگى دادن به قذافى کار چندان آسانى نيست به خصوص با توجه به آن ثقل سياسى که به خودش داده و خود را پادشاه پادشاهان آفريقا ناميده است. از اين رو هر کشورى که بخواهد به او پناهندگى دهد بايد تبعات تبختر سياسى او را نيز بپذيرد. از سوى ديگر حجم کشتارى که در ليبى شاهديم و نوع سلاحى که عليه تظاهرکنندگان به کار مى‌گيرد و گورهاى دسته جمعى که به وجود آورده بسيار مطلوب دادگاه جنايت‌هاى جنگى است و به احتمال فراوان تحت پيگرد اين دادگاه قرار خواهد گرفت و اين مسئله کار را براى قذافى سخت مى‌کند.
ونزوئلا
محمود شمام، روزنامه‌نگار ليبيايى در اين باره مى‌گويد: «اگر قذافى تصميم بگيرد که به جايى پناهنده شود ترجيح خواهد داد که به امريکاى لاتين که رهبران انقلابى دارد، برود چرا که روابط بسيار نزديکى با کشورهاى اين منطقه به خصوص هوگو چاوز، رئيس جمهورى ونزوئلا دارد. البته ديگر رهبران انقلابى اين منطقه نيز با او رفيق هستند.»
وى همچنين گفت: «قذافى به هيچ وجه به اين فکر نمى‌کند که به يک کشور آفريقايى سفر کند. اگر چه نظامش توجه ويژه‌اى به قاره آفريقا دارد. بسيارى از کشورهاى آفريقايى از نظام‌هاى دموکراتيک بهره مى‌برند و اين مسئله باعث شده تا به تصميم‌هاى بين‌المللى پايبند باشند از اين رو وقتى مجامع بين‌المللى حکم پيگرد قذافى را صادر کنند، ناچار خواهند شد که با آن مجامع همکارى کنند. از سويى برخى کشورهاى آفريقايى در بى‌ثباتى سياسى و امنيتى به سر مى‌برند و پناه گرفتن قذافى به آنها باعث مى‌شود تا هزينه‌هاى سنگينى را متحمل شوند و خود قذافى نيز در وضعيت سختى به سر برد.»
شمام تاکيد مى‌کند، به نفع هيچ فرد يا جهت سياسى نيز که بپذيرد قذافى از قدرت کنار رود و از ليبى خارج شود در مقابل او مورد پيگرد قرار نگيرد. چرا که اين ظلم به کسانى است که 42 سال ظلم و ستم معمر قذافى را تحمل کردند.
اروپاى شرقى
حسين عبد الواحد، مدير تحريريه روزنامه اخبار اليوم مصر نيز معتقد است که که ونزوئلا گزينه نخست قذافى براى پناهندگى است. به اعتقاد او نزديکى مواضع فکرى و سياسى قذافى با بسيارى از رهبران امريکاى لاتين و در راس آنها هوگو چاوز، رئيس جمهورى ونزوئلا باعث مى‌شود تا قذافى به فکر امريکاى لاتين بيش از ديگر نقاط دنيا باشد.
وى سفر قذافى به يکى از کشورهاى اروپاى شرقى يا جمهورى‌هاى سابق کمونيستى را بعيد مى‌داند و مى‌گويد که يکى از مسائلى که قذافى به آن بسيار فکر مى‌کند اين است که کشورى که قرار است به او پناه دهد از اين قدرت برخوردار باشد که اگر او را تحت پيگرد قرار داد يا دستور به تعقيب او دهند، مقاومت کند و برايش مزاحمت ايجاد نکند.
عبدالواحد سفر قذافى به کشورهاى آفريقايى يا عرب منطقه خليج فارس را نيز دور از ذهن مى‌داند چرا که اين منطقه در بى‌ثباتى ناشى از انقلاب‌ها و تحرکات مردمى به سر مى‌برد و اين باعث مى‌شود حتى سفر کوتاه مدت به اين مناطق نيز برايش غير ممکن باشد به خصوص اين که ممکن است از سوى دادگاه جنايت‌هاى جنگى نيز تحت پيگرد قرار بگيرد.
دبير تحريريه روزنامه اخبار اليوم، ايران را گزينه‌اى ديگر براى معمر قذافى مى‌داند و مى‌گويد: «قذافى به دنبال کشورى است که نظام آن با ايالات متحده و غرب عناد و سر ناسازگارى داشته باشد که ايران اين ويژگى را براى معمر قذافى دارد. به خصوص اين که ممکن است تهران به اين فکر بيفتد که از معمر قذافى به عنوان برگى براى فشار به غرب و ايالات متحده استفاده کند.»
نظر شما :