مجله هفته/ دريچه/ آيا اعضاى پارلمان افغانستان مزد‌بگیر ایران‌اند؟
دیپلماسی ایرانی: دريچه از آن اسم‌هايى است که در دقيقه نود به ذهنمان رسيد. ولى بياييد به خاطر همين زورى که براى اين نامگذارى زديم، اين صفحه جديد جمعه‌ها را هم بخوانيد. در زير اين عنوان تلاش مى‌کنيم يکى از رويدادهاى جهان را در هفته‌اى که گذشت، از دريچه‌اى ديگر نگاه کنيم و شما را هم در اين نگاه شريک.
از هرچه بگذريم سخن دوست خوش‌تر است. اين دوست سندساز ما که بالاخره به جرم منکراتى گرفتار شد و همچنان به فتنه انگيزى ادامه مى‌دهد، در تعدادى از اسنادى که به تازگى منتشر کرده، آورده است: سفارت امریکا در کابل به واشنگتن گزارش داده که ایران به شماری از رهبران مذهبی، سیاسی، ملاها و حتى اعضای پارلمان افغانستان پول می‌دهد. این اسناد همچنين از آموزش بخشى از نيروهاى طالبان توسط ايران خبر داده است!
کمتر از دوماه پيش هم گزارش‌هایی مبنی بر دریافت پول از سوی عمر داوودزی رییس دفتر حامد کرزی از ایران منتشر شد که با واکنش‌هايى از جانب مخالفان دولت در مجلس شوراى اسلامى و برخى محافل سياسى منتقد همراه بود. اين بار اما یکی از دیپلمات‌های ارشد امریکایی گفته است که شمار متعددی از مقام‌های افغان از ایران پول دریافت می‌کنند. با اين وصف تعداد نان خورهاى ما روز به روز دارد بيشتر مى‌شود. اگرچه سرمايه‌گذارى مالى و معنوى در کشورهايى که از اهميت ژئوپلتيک برخوردارند، امرى طبيعى و رايج است اما پرداخت‌هاى مالى به صورت فردى و براى تاثيرگذارى در روند اداره کشور، نوعى دخالت آشکار محسوب مى‌شود و خود ايران بارها اين اقدام را به غربى‌ها نسبت داده و آن را محکوم کرده است.
در اين سند آمده که رييس دفتر کرزى به معاون سفیر امریکا يعنى فرانسیس ریکاردون در ماه فوريه گفته است: علاوه بر رهبران مذهبی افغانستان، ایران کمک مالى را برای شماری از معاونين و دیگر مقام‌های دولتی پرداخت می‌کند، به اضافه یک یا دو نفر در کاخ ریاست جمهوری.
يک روزنامه افغانى با اشاره به آن بخش از سخنان داوودزی که خطاب به مقام‌هاى مزدبگير گفته است "شما نمی‌توانید یک افغان صادق باشید در حالی که از ایران کمک دریافت می‌کنید." نوشته است: این حکایت از زبان داوودزی از آن جهت جالب است که در ماه اکتبر خبر دریافت «بکس‌های پول» از جانب او از کشور ایران، سرخط خبرهای بسیاری از رسانه‌ها بود.
جالب‌تر از اين نکته اين است که داوودزی به ریکاردون گفته که حکومت افغانستان کمک‌های دوام دار نقدی ایالات متحده را به کمک‌های مقطعی نقدی ایران ترجیح می‌دهد. ظاهرا مشکل اين مقام دولتى صداقت و نزاهت مالى نيست بلکه مقطعى يا دائمى بودن کمک‌ها تعيين کننده است. و شايد ايشان کمکى را پاک و صادقانه مى‌داند که يکجا بلندمدت و بلاعوض و بى‌منت و بى‌چشم‌داشت باشد.
گزارش مذکور حاکى است اسناد فاش شده در مورد روابط افغانستان و ایران نشانگر این است که ایرانی‌ها همچنان به اعضای پارلمان افغانستان رشوه می‌دهند و برای طالبان سلاح و تجهیزات می‌فرستند! اگر اينطور باشد بايد بگرديم ببينيم اين تدبيرهاى بى‌نظير از سوى کدام شخص يا نهاد در ايران اتخاذ مى‌شود که همزمان يعنى دوطرفه به طالبان و دولت افغانستان پول مى‌دهد. شايد سندها مستند باشند ولى به سلامت ذهن و عقل راويان و ناقلان اين مطالب بايد شک کرد. منطقى آن است که لااقل آدم به يک طرف دعوا کمک کند تا خواسته گروهى را که به آمال خودش نزديک تر است برآورده کند. به اين مى‌ماند که هم به حزب الله کمک کنيم و هم خوراک اسراييل را فراهم کنيم!
در يکى ديگر از اين سندها يک مقام وزارت دفاع امريکا به کرزى گفته است که طالبان علاوه بر آموزش ديدن در داخل ایران، به موشک‌های انفجاری و سلاح‌های سرشانه‌ای که توانایی ساقط کردن هواپیماهای ناتو را داشته، مجهز شده بودند. مى‌گويند چون ايران نگران است که افغانستان به يک موقعيت ترانزيتى در منطقه دست پيدا کند، با اين دست اقدامات افغانستان را ناامن مى‌کند تا برنامه صدور گاز را به هند و پاکستان در اختيار خود داشته باشد.
یک گزارش فاش شده دیگر از سوی ویکی لیکس که متعلق به سال 2009 است، می‌نويسد که مقام‌های ایرانی به صورت مداوم اعضای پارلمان افغانستان را تشویق می‌کنند تا در جلسات پارلمان سیاست‌هایى بر ضد نیروهای ائتلاف و امریکا اعمال کنند.
نظر شما :