زمان گفت‌وگو با ایران فرا رسیده است
ديپلماسى ايرانى: سایت دیپلمات در تازه ترین گفتگوی خود با عبدالله بابد، دبیر میز "تحقیقات خاورمیانه دانشگاه کمبریج"، پرونده هسته ای ایران را محور قرار داد. متن این گفتگو به شرح زیر است:
آیا تحریم ها را ابزاری مناسب برای مهار برنامه هسته ای ایران می دانید؟
به گمان من تحریم ها ره به جایی نخواهند برد. برای ایرانی ها دستیابی به انرژی هسته ای در حقیقت تبدیل به مساله ای ملی شده است. جامعه بین المللی باید با ایران وارد گفتگو شود، در خصوص برنامه هسته ای این کشور با دولتمردان ایرانی بحث کند و این روند را تا جایی ادامه دهد که همه ما متقاعد شویم که قرار نیست با ابزار تسلیحاتی به جنگ با برنامه هسته ای ایران برویم. من موافق توقف تلاش های بین المللی نیستم اما گمان نمی کنم که تحریم ها هم می تواند ره به جایی ببرد. حتی این تحریم ها می تواند در دراز مدت بر موقعیت مستحکم دولت ایران هم بیفزاید.
بنابراین شما طرفدار مصالحه ایالات متحده با ایران هستید؟
قطعا. ایران و آمریکا هیچ گاه رابطه حسنه ای با هم نداشتند. تا پیش از انقلاب اسلامی ایران یکی از متحدان امریکا در منطقه بود. واشنگتن در خاورمیانه دو بازو برای تکيه دادن داشت: ایران و عربستان سعودی. بعد از انقلاب این رابطه به تنش کشید اما این بدین معنا نیست که قرار است این تنش ها ادامه پیدا کند. در گفت وگوی میان تهران و واشنگتن منافعی برای کاخ سفید نهفته است. تهران هم بی میل به این گفت وگو نیست. اکنون سوال اینجاست که چه کسی قرار است آغازگر این رابطه باشد؟ در نهایت هر دوى این کشورها چاره ای نخواهند داشت جز گفتگو با ایران و این مساله می تواند بسیاری از مسائل را حل کند. باید به ایران حس آرامش و امنیت داد و پذیرفت که این کشور قدرتی مطرح در منطقه است. ایران هم باید رابطه خود را با جامعه جهانی بهبود بخشد و نمی تواند به این تنش با ایالات متحده ادامه دهد. شاید حجم این خصومت ورزی ها به اندازه ای باشد که نماینده دو طرف نتوانند چشم در چشم هم سخن بگویند، اما به گمان من در نهایت رابطه میان دو کشور ترمیم خواهد شد و تهران هم به قول امریکایی ها به آغوش بین المللی باز می گردد.
به نظر شما حرکت ایران در مسیر دستیابی به قدرت هسته ای اجتناب ناپذیر است؟
بله. چرا که تهران به چرخه کامل سوخت هسته ای دست یافته است. به نظر می رسد که ایرانی ها حداقل می خواهند به دانش تولید تسلیحات هسته ای دست یابند. ایرانی ها اعتقاد دارند که این حرکت می تواند بر شان و مقام آنها در سطح بین المللی بیفزاید و آنها را تبدیل به آقای منطقه کند. اینکه آیا ایرانی ها تمام مسیر را تا دستیابی به تسلیحات هسته ای خواهند رفت یا نه، قابل پیش بینی نیست. من امیدوارم که ایران در این مسیر قرار نگیرد و جامعه جهانی هم بتواند با این کشور وارد مصالحه و مذاکره شود. ایرانی ها غنی سازی اورانیوم را برای خودکفایی و عدم وابستگی به دیگران لازم و ضروری می دانند. تا زمانی هم که ایران این فرايند را تحت نظارت بین المللی انجام می دهد و نیت آن هم برخورداری از توانمندی هسته ای است باید با این کشور کنار آمد.
من به هیچ وجه از اینکه ایران به تسلیحات هسته ای دستیابی پیدا کند، تعجب نخواهم کرد. منطقه خاورمیانه بسیار حساس و از نظر امنیتی شکننده است و دقیقا به همین دلیل است که باید مانع از تکثیر تسلیحات هسته ای در این منطقه شد. موضع ایران اما در این مورد بسیار مقتدرانه است و ایرانی ها تاکید می کنند که اگر قرار است منطقه از تسلیحات هسته ای عاری باشد باید کل منطقه را در نظر بگیریم و مطمئن شویم که تسلیحات هسته ای اسرائیل هم بر روی میز مذاکره قرار خواهد گرفت. استاندارد دو گانه در قبال منطقه خاورمیانه اینجا معنا می شود. زمانی که ایران باید در مورد برنامه صلح آمیز خود مواخذه شود اما اسراییل می تواند به راحتی از تسلیحات هسته ای هم برخوردار باشد. کنترل تسلیحات هسته ای مساله ای نیست که تنها برای اسرائیل مصداق پیدا کند بلکه باید هر کشوری در منطقه زیر چتر کاهش تسلیحات استراتژیک قرار بگیرد.
حمله نظامی به ایران تا چه اندازه برای منطقه مخرب خواهد بود؟
ابتدا همه گمان می کردند که این ایالات متحده خواهد بود که حمله نظامی را به ایران هدایت می کند، اما به گمان من واشنگتن در حال حاضر جرات انجام این کار را ندارد. سربازان امریکایی در حال حاضر در باتلاق افغانستان و عراق گرفتار شده اند و به دنبال راهی برای خروج از بحران هستند. اسرائیل هم از حمله نظامی به ایران سخن گفته و آن را به شکل تهدید هم عیان کرده است. اما حقیقت این است که ایرانی ها تاسیسات هسته ای خود را به شکل کاملا پیچیده ای ساخته و پرداخته اند و هدف قرار دادن بسیاری از آنها کار چندان آسانی نیست. این تاسیسات یا در عمق زمین مخفی شده اند و یا در مناطق شهری و محل سکونت عامه مردم ساخته شده اند تا هدف قرار دادن آنها سخت شود. علاوه بر این ایران بارها تاکید کرده است که هرگونه حمله نظامی را تلافی خواهد کرد. آنها این انتقام گیری را با هدف قرار دادن منافع امریکا در منطقه آغاز خواهند کرد.
جامعه جهانی باید راهکاری به غیر از جنگ برای مهار برنامه هسته ای ایران بیابد حتی اگر این راهکار چیزی مانند زندگی با ایران هسته ای باشد. من البته از ایران هسته ای حمایت نمی کنم اما این ماجرا را بهتر از نبردی سوم در منطقه ملتهب خاورمیانه می دانم. ما با کشورهای هسته ای دیگری مانند هند، پاکستان و اسرائیل هم در کنار هم زندگی کرده ایم.
نظر شما :