سر دوم هیولای دو سر

بعضی‌ها او را «اویتا» می‌خوانند که در قاعده اسپانیایی نام «اوا کوچک » است، اشاره ‌ای به نام اوا پرون، قدرتمندترین زن تاریخ آرژانتین تا صبح دوشنبه همین هفته، بعضی‌ها هم ترجیح می‌دهند او را با هیلاری کلینتون، مقایسه کنند.

 

اما کریستینا فرناندزد کرشنر، در عین وجود شباهت‌هایی، با این دو فرق دارد. او اولین زن آرژانتینی است که از طریق آرای مستقیم مردم به بالاترین مقام این کشور منصوب می‌شود (ایزابل پرون، همسر سوم خوآن پرون در فاصله سال‌های 1974 تا 1976 اولین زنی بود که رئیس‌ جمهور آرژانتین شد البته بدون آراء مردم). او که تا دیروز بانوی اول کاخ ریاست جمهوری بوینوس ‌آیرس بود، از این پس شخص رئیس جمهور است.

 

فرناندز در رای‌ گیری ریاست جمهوری آرژانتین که یکشنبه در سراسر این کشور برگزار شد با احراز هر دو شرط از شروط لازم که هر یک از آن‌ها می‌تواند نامزدی را پیروز مطلق انتخابات کند، با پیروزی چشمگیر توانست کلید دفتر ریاست جمهوری را در خانواده کرشنر حفظ کند. او با کسب بیش از 44 درصد آراء نه تنها شرط بالای 40 درصد را که برای پیروز قطعی این انتخابات پیش‌بینی شده، به دست آورد، بلکه توانست با اختلافی بسیار بیشتر از 10 درصد از رقیب اول خود، الیسا کاریو، کاندیدای لیبرال مسیحی، که کمتر از 24 درصد آراء را از آن خود کرده بود، بایستد.

 

فرناندز مانند اوا پرون، همسر خوآن پرون، رئیس جمهور نظامی آرژانتین در فاصله سال‌های 1946 تا 1955 و 1973-1974، چهره‌ای کاریزماتیک در کشورش محسوب می‌شود. او مانند اوا پرون در نطق‌های آتشین توانایی بسیاری دارد، می‌گویند کمد لباس عظیم و رنگارنگی مانند اوا پرون دارد، و شوهرش نیز که اتفاقاً مانند خوآن پرون رئیس جمهور محبوبی در آرژانتین به شمار می‌رود، به شدت تحت تاثیر و نفوذ او قرار دارد.

 

البته غیر از این چند نمونه به نظر می‌رسد شباهت دیگری بین فرناندز و همسر دوم ژنرال پرون که در سال 1952 در سن 33 سالگی درگذشت، وجود ندارد. در حقیقت هرگز هیچ کس ندیده است فرناندز مانند اوا پرون کودک فقیری را در حلبی‌آبادهای حومه بوینوس آیرس در آغوش بگیرد و ببوسد، در عوض او زنی است که شاید مردم بیشتر او را در کنفرانس‌های اقتصادی و در نقش سخنران در نشست‌های بزرگ دیده باشند تا فعالیت‌های خیریه عامه‌پسند.

 

اما شباهت‌های فرناندز 54 ساله با هیلاری کلینتون شاید بیشتر باشد. آن‌ها هر دو وکلایی هستند که به عنوان سناتور در مجالس سنای آمریکا و آرژانتین فعالیت می‌کنند؛ یکی به عنوان سناتور نیویورک و دیگری به عنوان سناتور بوینوس‌آیرس. کلینتون و فرناندز هر دو همسران رئیس جمهورهایی هستند که پیش از ریاست جمهوری فرماندار بوده‌اند و شوهران هر دو نفر بخش قابل توجهی از پیشرفت خود را در فعالیت‌های سیاسی‌شان مرهون همسران‌شان هستند.

شباهت دیگری بین این دو نفر که از دید برخی رسانه‌های پنهان نمانده، این است که هر دو در حال حاضر رابطه خوبی با همسران‌شان ندارند و شاید تنها مصلحت‌های سیاسی و اقتضای جو حاکم آن‌ها را به ادامه زندگی مشترک وادار کرده است.

 

البته بر خلاف هیلاری کلینتون که پس از انتخاب همسرش به ریاست جمهوری به عنوان بانوی اول کاخ سفید به چهره‌ای سرشناس تبدیل شد، در خانواده کرشنر تا پیش از انتخاب نستور کرشنر به ریاست جمهوری شاید این فرناندز بود که به عنوان یک سناتور برجسته، چهره‌ای سرشناس به حساب می‌آمد. با این همه او نمی‌تواند انکار کند که پیروزی‌اش را در انتخابات یکشنبه گذشته مرهون موفقیت‌های چشمگیر اقتصادی شوهرش در مقام رئیس‌جمهور است.

 

به این ترتیب صحت پیش‌بینی‌های برخی رسانه‌ها دور از ذهن نخواهد بود که می‌‌گویند نستور حتماً در حلقه معدود مشاوران معتمد رییس‌جمهور جدید جایگاهی ویژه خواهد داشت.

 

فرناندز و کرشنر طی فعالیت‌های سیاسی دوران دانشجویی با یکدیگر آشنا شدند. در سال‌های بعد، زمانی که با روی‌کار آمدن خورخه رافائل ویدلا در سال 1976 دیکتاتوری نظامی در آرژانیتن شروع شد و حکومت ترور چپ‌گراها و منتقدان‌اش را موسوم به «جنگ کثیف» آغاز کرد، این زوج سیاست‌پیشه بهتر دیدن به مناطق جنوبی آرژانتین در ایالت پاتاگونیا مهاجرت کنند که زادگاه نستور بود و آب و هوای بهتری داشت.

به این ترتیب طی 6 سال حکومت نظامی‌ها، زمانی که بیش از 30 هزار تن از مخالفان دولت ربوده شده و بدون محاکمه اعدام می‌شدند، فرناندز و کرشنر با تاسیس یک بنگاه مشاوره حقوقی املاک مشغول جمع‌آوری سرمایه‌ای بودند که در سال‌های بعد به تبلیغات و پیشرفت حرفه سیاسی آن‌ها کمک بسیاری کرد.

 

سال 2003 با پیروزی نستور کرشنر در انتخابات ریاست جمهوری به نظر می‌رسید فعالیت‌های سیاسی این زوج به اوج خود رسیده باشد. کرشنر با هوشمندی که بعضی‌ها به سال‌های فعالیت اقتصادی وی مرتبط می‌دانند، توانست آرژانتینی را که بهخ لحاظ اقتصادی ویرانه‌ای محسوب می‌شد بار دیگر به کشور پر رونق تبدیل کند.

 

اما بر خلاف انتظارها که تصور می‌شد او بار دیگر خود را برای ریاست جمهوری نامزد می‌کند، همسرش جای او را گرفت تا با اتکا بر ترکیبی از محبوبیت کرشنر و شخصیت خود به عنوان سناتوری قاطع (و شاید زنده کردن خاطرات تاریخی مردم آرژانتین درباره اویتا) بر کرسی ریاست جمهوری تکیه بزند.

 

نستور کرشنر که هنوز به طور رسمی رئیس‌جمهور آرژانتین است درباره این تصمیم که چرا همسرش به جای او نامزد شد، گفت که می‌خواسته است ریاست جمهوری در خانواده‌اش باقی بماند؛ پاسخی که به اعتقاد تحلیل‌گران اشاره به احتمال حضور وی در دوره‌های بعدی انتخابات ریاست جمهوری دارد.

 

رافائل بیلسا، وزیر امور خارجه سابق آرژانتین که از دوستان خانوادگی کرشنرها به شمار می‌رود، درباره این زوج گفته بود: «این زوج مثل یک هیولای خارق‌العاده دو سر هستند ... آن‌ها نمی‌توانند با هم روی صحنه باشند اما پروژه‌های مشترکی را دنبال می‌کنند.»