آیت الله سیستانی به زودی تکلیف حکومت را روشن می‌کنند
دیپلماسی ایرانی: جسارت به ساحت مرجعیت به هیچ عنوان پذیرفتنی نیست. مشخص نیست که مطبوعات عربی با چه هدف و نیتی هجمه‌ای این چنینی را متوجه مرجعیت کرده‌اند. آیت الله سیستانی هیچ گاه در امور داخلی کشور و سیاست دخالت نکرده‌اند مگر این که از آنها خواسته شده باشد. کسی نمی‌تواند با چنین اتهام‌های واهی و بدون ارائه سند مرجعیت را توبیخ کند. مرجعیت یا به تقاضای مکرر و فشرده دیگران مجبور به دخالت شده یا آن قدر اوضاع و فضای اجتماعی و سیاسی کشور خطرناک شده که برای حفظ وحدت و جلوگیری از چند پارگی کشور یا وقوع جنگ داخلی مجبور به دخالت شده است. حال مشخص نیست روزنامه‌های عربی که روزنامه قطری آخرین آن بود برای چه این حملات ناشایست را متوجه آیت الله سیستانی می کنند. مگر کشورهای عربی از چیزی می‌ترسند که تا این اندازه از مرجعیت هراسانند.
با همه این احوال باید بگویم که آیت الله سیستانی در پی فشارهای گروه‌های سیاسی و تقاضاهای مکرر سیاستمداران و دلسوزان عراق و نه به خاطر توصیه‌های امریکایی یا مطالبات خارجی تصمیم گرفته‌اند که مداخله کنند و برای حل بحران سیاسی کشور اقدام کنند. ایشان ظرف روزهای آینده برای خروج از بحران سیاسی پیش آمده پا پیش می‌گذارند.
نامه‌های متعددی به آیت الله سیستانی رسیده است. چهره‌های گوناگون سیاسی بسیاری از تمام طیف‌ها و جریان‌های سیاسی به دیدار آقای سیستانی آمده‌اند و از ایشان خواسته‌اند که دخالت کند و به اوضاع نابه‌سامان فعلی کشور که به دلیل پافشاری برخی آقایان بر تصدی پست نخست‌وزیری به هر قیمتی که شده، حاصل شده است، سامانی دهد. ایشان نیز به ناچار و تحت چنین فشارهایی پذیرفته‌اند که برای حفظ کیان شیعه، یکپارچگی عراق و برای ملت و مردم عراق از سراسر این مرز و بوم پا پیش بگذارند و فکری برای خروج از این بحران کنند.
نباید فراموش کنیم که دخالت‌های مرجعیت در طول سال‌های گذشته تنها در موارد ضروری بوده و اتفاقا هر مرتبه هم که پا پیش گذاشته، حلال مشکلات کشور بوده است. این مرجعیت بود که باعث وحدت مسلمانان شد و اجازه نداد کشور چند پاره شود. این مرجعیت بود که مانع ایجاد جنگ داخلی شد و از درگیری‌های طائفه‌ای جلوگیری کرد و الا اگر مرجعیت نبود ممکن بود جنگ داخلی و طائفه‌ای عراق از مرزهایش خارج می‌شد و به کشورهای دیگر هم سرایت می‌کرد.
متاسفانه به رغم این که شش ماه از برگزاری انتخابات گذشته و در این مدت نیز رایزنی‌های جریان‌های سیاسی به طور مرتب جریان داشته تا کنون نتیجه‌ای حاصل نشده است. عده‌ای پیمان‌ها و ائتلاف‌های حاضر را طایفه‌ای می‌نامند. جای بسی شگفتی و خجالت دارد که تحرکات سیاسی کشور را این گونه تفسیر کنیم. این‌ها عباراتی است که بعثی‌ها برای تحقیر دیگران و از میدان به در کردن آنها استفاده می‌کردند. نه پیمان کردستانی بر اساس طایفه‌ای شکل گرفته، نه ائتلاف ملی، نه ائتلاف دولت قانون، نه فهرست العراقیه و نه پیمانی که میان ائتلاف ملی و دولت قانون حاصل شده، هیچ کدام طایفه‌ای نیست. هر کدام از آنها به نام ملت عراق وارد عرصه سیاسی کشور شده‌اند و به نام آنها وارد پارلمان شده‌اند. اگر به توافقی هم برسند نتایج آن متوجه ملت عراق خواهد بود.
با این حال کشور به سمت بن‌بست در حرکت است. مرجعیت مجبور است دخالت کند تا این فضای بسته را باز کند و کشور را از بحرانی که به وجود آمده نجات دهد. صدای انفجارها که تا دیروز ماه به ماه به گوش می‌رسید دوباره سیر معکوس به خود گرفته و هفتگی شده است. باید ترسید از روزی که مجددا روزانه و حتی ساعت به ساعت شود که آن گاه قطعا مخاطرات پیش‌بینی نشده‌ای در انتظار ما خواهد بود. در حال حاضر مرجعیت می‌تواند فصل‌الخطاب همگان برای خروج از بحران پیش آمده بر سر تشکیل حکومت باشد.
نظر شما :