امریکا در خاورمیانه از 1967 تا کنون

 

کتاب «آمریکای زور و حکم» نوشته نصیر عاروری نویسنده و پژوهشگر عرب یک کتاب پژوهشی در زمینه سیاست­های ایالات متحده آمریکا در خاورمیانه از سال 1967 تا کنون است که با استقبال خوبی از سوی جوامع پژوهشی و تحقیقاتی و حوزه­های دانشگاهی در کشورهای عربی مواجه شده است.

 

این کتاب که در حقیقت به زبان انگلیسی نوشته شده و توسط منیر العکش به زبان عربی ترجمه شده توسط انتشارات مرکز مطالعات وحدت عربی در بیروت منتشر شده است.

 

نویسنده در این کتاب تلاش می­کند بر روی سیاست بازدارنده آمریکا مبنی بر اجازه ندادن به فلسطینیان به مشارکت حقیقی و صحیح در روند صلح با هدف به رسمیت نشناختن کشور فلسطین تمرکز کند و این ایده را به خوانندگان القا کند که دلیل شکست مذاکرات تنها به این دلیل بوده که طرف­های مذاکره­کننده همواره به عوامل شکست­ها پرداخته بودند و هیچ گاه موضوع صلح را مورد بررسی قرار نداده­اند.

 

وی دلیل این ادعای خود را گذشت این مدت طولانی از مذاکرات صلح اعراب و اسرائیل می­داند و این چالش را این گونه توصیف می­کند که عمر گرانبهای ما صرف تلاش­های صلح نیرنگ­آمیزی شد که با گذشت سالیان طولانی هیچ پیشرفتی حاصل نشد و هیچ گامی به سمت صلح برداشته نشده است.

 

وی درباره شیوه سیاسی ایالات متحده آمریکا در برخورد با موضوع صلح اعراب و اسرائیل تاکید می­کند، ایالات متحده با احتکار موضوع صلح و خودمحوری در روند مذاکرات همواره روند صلح را به چالش انداخته و در نقش بین­المللیش بیش از آن که به فکر رسیدن به یک صلح پایدار باشد همواره تلاش کرده منازعات سیاسی میان کشورهای عربی و اسرائیل را تنها با هدف رسیدن به منافع شخصی و اسرائیل به نتیجه برساند.

 

وی همچنین در کتاب خود ایالات متحده آمریکا را به اهمال­کاری در برابر اسرائیل برای اشغال اراضی کشورهای عربی محکوم کند و آن کشور را به دلیل بستن چشمانش در برابر فعالیت خشونت­آمیز و غیر انسانی اسرائیلی­ها مورد نکوهش قرار می­دهد.

 

وی سپس از شخصیت و تلاش­های شارل دوگول رئیس جمهوری سابق فرانسه تقدیر و ستایش می­کند و می­نویسد، هر قدر شارل دیگول تلاش کرد با کمک رهبران بین­المللی راهی برای برون رفت سیاسی از تحولات خاورمیانه بیابد و منازعات اعراب و اسرائیل را پایان دهد، در مقابل ریچارد نیکسون رئیس جمهوری اسبق آمریکا و هنر کسینجر تمام آرزوها را بر باد دادند و همه امیدها را به یاس و ناامیدی تبدیل کردند.

 

وی در نهایت کتابش را این گونه به پایان می­رساند که ایالات متحده آمریکا خود مسئول شکست مذاکرات صلح در خاورمیانه است و نبود صلح و ثبات و گسترش و تداوم اشغالگری ثمره این سیاست­های خود محوری و یکجانبه­گرایانه ایالات متحده آمریکا است.