/گزارش-واشنگتن‌پست/ سراب توافق‌های "صلح" ترامپ
«دو توافق بزرگی که این ماه کاخ سفید در بوق و کرنا کرد، آن طور که رئیس‌جمهوری آمریکا مدعی است پیروزی‌هایی برای "صلح" نیستند.»
به گزارش ایسنا، ایشان تارور، خبرنگار حوزه سیاست خارجی روزنامه واشنگتن پست می‌نویسد: ترامپ رئیس‌جمهوری است که روی هراس‌افکنی در داخل و کاشتن بذر نفاق زمان زیادی می‌گذارد اما به نظر می‌رسد مایل است تا در خارج روابط را احیا کند. هفته گذشته هم شاهد طوفانی از اقدامات ابتکاری صلح‌آمیز کاخ سفید بودیم که به طور آشکاری به دلیل ورود ترامپ به کارزار انتخاب مجدد و نیاز به شواهد موفقیت او به عنوان یک دولتمرد بود.
او قرار است امروز (سه‌شنبه) میزبان بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل و مقامات امارات متحده عربی و بحرین برای مراسم امضای سند عادی‌سازی روابط این دو پادشاهی عرب با اسرائیل باشد. این به دنبال نشست هفته گذشته در کاخ سفید است که در آن ترامپ، رهبران کوزوو و صربستان را به دفتر کارش دعوت کرد و از پیشرفت اقتصادی بزرگ میان این همسایگان در حوزه بالکان خبر داد.
ترامپ و هم‌قطارانش هر دوی این تحولات را به عنوان دستاوردهای "تاریخی" نامگذاری کرده‌اند که در دولت‌های قبلی غیر قابل تصور بود. در همین راستا، دو سیاستمدار راستگرای اهل اسکاندیناوی، ترامپ را برای دریافت جایزه صلح نوبل پیشنهاد داده‌اند. لورا اینگراهام، کارشناس برجسته رسانه راستگرای آمریکا اعلام کرد "واضح" است که این جایزه به ترامپ اعطا می‌شود، هرچند بعید است او آن را دریافت کند.
او همچنین می‌خواهد دور پیروزی در افغانستان را نصیب خود کند. دولت افغانستان مذاکرات خود را با نمایندگان طالبان پس از ماه‌ها کار دیپلماتیک ایالات متحده آغاز کرده است. اما چشم‌انداز توافق قطعی وجود ندارد و میراث مشخص ترامپ در افغانستان قبل از انتخابات نوامبر ممکن است همچنان تصمیم دولت او برای تشدید عملیات بمباران در سراسر این کشور باشد.
دو توافق بزرگی که این ماه کاخ سفید در بوق و کرنا کرد، آن طور که رئیس‌جمهوری آمریکا مدعی است پیروزی‌هایی برای "صلح" نیستند. با اصلی‌ترین تحول اخیر آغاز می‌کنیم؛ امارات و بحرین هر دو ارتباط و تعامل با اسرائیل داشتند و این سه دولت اصلا در آستانه درگیری نبودند. یک کارشناس حوزه خاورمیانه در موسسه صلح بین‌الملل کارنگی ایندومنت می‌گوید: روابط استراتژیک امارات – اسرائیل مملو از هراس مشترک از ایران است و از سوی ایالات متحده تنها رسمی شده است. این نمونه‌ای از کار ترامپ است که نام خودش را روی هتلی می‌گذارد که قبلا ساخته شده است.
حامیان عادی‌سازی روابط، تعمیق روابط اسرائیل با کشورهای عربی در جهان را تحول مثبتی در این منطقه می‌دانند. اما هیچ نشانه‌ای از شکل و شمایل "صلح" واقعی مورد نظر فلسطینی‌ها تحت محاصره و اشغالگری اسرائیل از سوی برخی از کشورهای عربی حوزه خلیج فارس که سفیران اسرائیلی را می‌پذیرند و سفارش‌های جدید جنگ‌افزار نظامی آمریکا را می‌دهند، در دست نیست.
گریس ورمنبول از موسسه خاورمیانه می‌گوید: دشوار است که حتی یک نقطه پیشرفت در ارتباط با صلح اسرائیل – فلسطین که نتیجه مداخله آمریکا باشد، بیابیم. سیاست غیرطبیعی ترامپ در حمایت از اسرائیل، تشکیلات خودگردان را رویگردان ساخته و توانایی آمریکا به عنوان یک میانجی بی‌طرف را به چالش کشیده است. فراتر از یک ارزیابی دوباره دیپلماتیک از مساله فلسطین، عادی‌سازی روابط امارات با اسرائیل بعید است چیز بیشتری به همراه داشته باشد.
کارشناسان دیگر هم از دولت ترامپ بابت عدم استفاده از نفوذش بر امارات برای دستیابی به صلح واقعی انتقاد می‌کنند که آن اعمال فشار بر اماراتی‌ها و سعودی‌ها برای از عقب نشستن از جنگ یمن است که مورد حمایت خود آمریکا بوده است.
گزارش جدید نیویورک تایمز از رشد نگرانی‌ها در میان مقام‌های وزارت خارجه آمریکا بر سر همدستی آمریکا در ایجاد تلفات غیرنظامی در یمن به دست ائتلاف تحت امر سعودی‌ها حکایت داشت. این خشونت و نقش آمریکا در توانمندسازی آن، موضوع جلسه روز چهارشنبه یک کمیته کنگره است.
آرون دیوید میلر و ریچارد سوکولسکی، از دیپلمات‌های پیشین آمریکایی نوشتند: تا زمانی که ایالات متحده تسلیحات پیچیده به امارات می‌فروشد، می‌تواند برای محدود کردن سوءاستفاده‌های حقوق بشری آن، خاتمه یافتن درگیری یمن، دست کشیدن از اعمال فشار شدید و غیرمنصفانه به قطر و تاکید به سعودی‌ها برای آغاز گفت‌وگو با ایران به امارات فشار حداکثری وارد کند.
کارشناسان همچنین به روابط حسنه صربستان – کوزوو به دیده تردید می‌نگرند. صربستان و کوزوو در گذشته توافق‌هایی به امضا رساندند اما آن توافق‌ها نتیجه‌ای نداشت. این بار توافق با میانجیگری ریچارد گرنل، نماینده ترامپ و سفیر جنجالی پیشین آمریکا در آلمان منعقد شد که در حقیقت احیای برخی از توافق‌های زیرساختی کنونی است و هیچ حرکتی به سمت هیچگونه آشتی سیاسی واقعی نداشت. برای رسیدن به آن، گرنل باید به سازماندهی فروپاشی یک دولت اصلاح‌طلب در کوزوو کمک کند و منجر به شکاف میان مقام‌ها در بروکسل و واشنگتن بر سر مسیر پیش رو شود.
کوزوو و صربستان نمی‌توانند بر سر یک بیانیه مشترک به اجماع برسند. "مجدا روج" از شورای روابط خارجی اروپا می‌گوید: هر دو طرف این نشست را با روایت خودشان برای مصرف داخلی ترک کردند و کاخ سفید مدعی پیروزی در پیشبرد روند صلح در یک درگیری بلندمدت شد. الکساندر ووجیچ، رئیس‌جمهوری صربستان این واقعه را به عنوان یک نشست دوجانبه با واشنگتن با هدف ارتقای روابط دوجانبه توصیف کرد. کوزوو هم از آن به عنوان پیروزی یاد کرد، چون از جانب اسرائیل به رسمیت شناخته شد.
در همین حال ترامپ از این نشست به نفع کارزار دولت خودش برای حمایت از اسرائیل در عرصه جهانی استفاده کرد. او اعلام کرد، کوزوو و اسرائیل روابط دیپلماتیک رسمی برقرار می‌کنند و ادامه داد که صربستان سفارتخانه خودش را به اورشلیم (قدس) انتقال می‌دهد که این اتفاق زیر نگاه متحیر ووجیچ به وقوع پیوست که در کنار ترامپ در دفتر کار او نشسته بود. رهبر صربستان بعدا گفت که بلگراد قصد ندارد سفارتخانه خودش را به قدس انتقال دهد، اگر کوزوو یک سفارتخانه در آنجا باز کند. ترامپ در توییتر به این توافق که کوزوو با اکثریت جمعیت مسلمان با اسرائیل روابط رسمی ایجاد کرد، به عنوان روز بزرگ برای "صلح خاورمیانه" بالید اما این خبر تنها موجب خشم شهروندان کوزوو شد که آن را توهینی به "عنصر اروپایی و سکولار کوزوو" قلمداد کردند.
دنیل لریسون از امریکن کانزروتیو می‌گوید: گره‌گشایی سریع و عقد توافق ظرف چند روز، ماهیت آماتوری و عجولانه مذاکرات دولت ترامپ است. آنها نمی‌توانند هیچ مساله مهمی را حل کنند، بنابراین به سمت پایین‌ترین میوه‌ای که از درخت آویزان است، دست می‌برند و حتی پس از آن به نظر می‌رسد آنها نمی‌توانند جزئیات آن را درآورند. آنها از انجام کارهای مقدماتی لازم که اطمینان حاصل می‌کند یک توافق اعلام شده واقعا قابلیت اجرا دارد، امتناع می‌کنند و این به دلیل آن است که رئیس‌جمهوری آمریکا وجهه عمومی خوب می‌خواهد و به اصل و ذات موضوع اهمیت نمی‌دهد.
انتهای پیام
نظر شما :