آقای رسول جعفریان با اشاره به جزییات مورد انتظار در هر فاجعه تاریخی ، می خواهد کل مسئله را مخدوش کند ، نتیجه منطقی و عبرت آموز از ماجرای جانسوز اندلس ، توجه به نهاد خانواده و زندگی سالم است ، همین امروز در کشور ایران وجود روابط غیرمتعارف بین پسران و دختران و مسائل اقتصادی موجب دیرکرد ازدواج و باروری و ازدیاد طبیعی جمعیت برای تداوم جامعه و کشورو تولید شده است همچنین تضعیف نهاد خانواده توسط رسانه های صلیبی و افزایش طلاق و بی بند وباری تبدیل به پاشنه اشیل قدرت کشور شده است ، دیری نمی پاید که با خانواده های تک فرزندی و مخدوش که آرزویی جز ، مهاجرت از این کشور را ندارند مواجه خواهیم شد
با وجود حقیقت فاجعه اندلس ، به نظر من تشکیک در این ماجرا ، بیش از اینکه تحقیق تاریخی باشد ، خالی کردن این قصه پر غصه و عبرت آموز از روح هشدار آن خواهد بود
ناشناس
۱۴ شهریور ۱۳۹۹ | ۲۰:۲۱
جالبه نویسنده در انتها ادعای خنده داری میکنه،و این ادعا این هست که به دنبال نتیجه گیری خاصی نیست:)
مهدی
۱۵ شهریور ۱۳۹۹ | ۱۵:۳۳
کل مواردی که آقای جعفریان برای استناد به یک داستان آورده بود را دنبال کردم تا در آخر اصل موضوع را آقای جعفریان طرح کند. دیدم آخرش خودشان هیچ نقل محکمی سراغ ندارند. برگشتم اول مطلب که چرا موضوع آندلس را داستان درنظر گرفته دیدم خود این فرض هم خیلی آسان مورد قبول واقه شده ( صرفاً برداشت از نقل زرکلی).
ی
۲۶ مهر ۱۴۰۱ | ۱۶:۰۸
آقای جعفریان نباید اصل موضوع را یک قصه بداند که تاریخ از آن استخراج شده، بلکه واقعه اندلس تاریخی است که به صورت قصه نوشته شده است. یعنی ادبیات بکار کرفته شده در روایت آن مثل ادبیات داستانی است. اما اصل موضوع یک حقیقت تاریخی است.
صابر
۱۸ خرداد ۱۴۰۲ | ۲۳:۲۷
به نظر من آقای جعفریان به نکتهٔ خوب و مهمی اشاره کرده است! واقعاً اگر سند تاریخی متقن و معتبری برای این واقعه وجود دارد و شما مدعی هستید که این داستان با این همه جزئیات یک واقعه تاریخی است، خب، یک سند و منبع معرفی کنید!
به نظرم همانطور که جعفریان تاکید میکند، قصدش نفی مضرات فساد و فحشا و انکار سیاست های خبیثانه دشمن نیست، هدف ایشان اتقان در بحثهای علمی است
که برای ساخت یک تمدن قوی، لازم و ضروری است
نظر شما :