جانشین مرکل نسخه جوان تر او نیست

نویسنده: پائول هاکنوس

دیپلماسی ایرانی: پیروزی انگرت کرامپ کارنباور در انتخابات روز 7 دسامبر برای رهبری حزب دموکرات مسیحی آلمان را بسیاری پیروزی آنگلا مرکل رهبر کنونی حزب و صدراعظم آلمان دانستند. مرکل ترجیح می داد که او به عنوان رهبر جدید حزب جانشنینش شود و حالا، شخصیت محبوب مرکل کسی خواهد بود که رهبری حزب راست میانه در دوران پس از مرکل و انتخابات سراسری بعدی در سال 2021 را بر عهده خواهد داشت.

بسیاری از مفسران آلمانی بر این باورند که رهبری کرامپ کارنباور ادامه شیوه محافظه کارانه میانه مرکل که برای بیش از 10 سال حزب اتحاد دموکرات مسیحی را در صدر سیاست آلمان نگه داشته، خواهد بود و در عین حال، نقص ها و اشتباهات مرکل را هم جبران خواهد کرد. درک اینکه چرا آلمانی ها کرامپ کارنباور را نمونه جوان تر مرکل می دانند، چندان دشوار نیست. همانند صدراعظم کنونی، او هم زنی میانسال و مردمی است که ترجیح می دهد به جای اظهارات ایدئولوژیکی اختلاف برانگیز، توافق عمومی را به دست آورد. از این رو، بسیاری تصور می کنند که با روی کار آمدن رهبری جدید در حزب، تغییراتی جزئی در استراتژی های سیاسی مرکل و ارتقای نتایج سیاسی عمدتا موفق او را شاهد خواهند بود.

اما این تجزیه و تحلیل ها درک اشتباهی از وضعیت سیاسی کرامپ کارنباور در آلمان و شناخت نادرستی از هویت سیاسی او است. ممکن است او در ظاهر شبیه به مرکل به نظر برسد، اما در جوهر وجودی خود با صدراعظم کنونی متفاوت است و همین مساله به معنای تغییر در روند کنونی آلمان خواهد بود.

تفکر عمده بر این است که او از بسیج کردن جناح چپ میانه دست بر می دارد به این معنا که از رای دهندگان می خواهد یا به اتحاد دموکرات مسیحی رای دهند یا کلا در خانه بمانند. در همین حال، پیشینه رهبر جدید حزب به عنوان زن کاتولیک و مادر سه فرزند از آلمان غربی سابق که بیشتر از پیشینه مرکل با سنت های حزب همخوانی دارد، احتمالا اختلاف های ایجاد شده در داخل حزب را برطرف خواهد ساخت و شاید حتی از گرایش ها به حزب راست افراطی آلترناتیوی برای آلمان بکاهد. 

درست است که طبق نتایج نظرسنجی ها، دستورکار مبهم سیاسی کرامپ کارنباور توجه بسیاری از سوسیال دموکرات ها و سبزها را جلب کرده، اما او احتمالا در انتخابات بعدی (همانند کاری که مرکل با سوسیال دموکرات ها کرد) سبزها را نیز به حاشیه خواهد راند.
این در حالی است که بسیاری از محافظه کاران امیدوار هستند که باورهای کاتولیک او بتواند نظر رای دهندگان به راست افراطی را جلب کند. او در سراسر دوران فعالیت حرفه ای خود در مواجهه با مسائل اجتماعی یک محافظه کار تمام عیار بوده است. او سابقه مخالفت با ازدواج همجنس گرایان را دارد و به شدت با قوانین سقط جنین مخالف است. در زمینه سیاست های مهاجرتی هم با سابقه پیشنهاداتی همچون بازگرداندن پناهجویان به سوریه، عمدتا در جناح راست افراطی حزب اتحاد دموکراتیک مسیحی قرار می گیرد. در حقیقت، هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد او سیاست های سوسیال لیبرال مرکل در سال های اخیر را ادامه خواهد داد. اما همین مساله است که سبب می شود بسیاری کرامپ کارنباور را ناجی حزب و رهبر ملتی متحدتر و هماهنگ تر بدانند.

با این حال، نظرسنجی هایی که نشان دهنده محبوبیت کرامپ کارنباور در میان جناح چپ است، نشان می دهد که بیشتر رای دهندگان به آلترناتیوی برای آلمان توجه چندانی به او ندارند و حتی بسیاری از محافظه کاران سنتی هم با دیده تردید به او می نگرند. اما پاسخ این سوال ارتباط چندانی با رهبر جدید حزب اتحاد دموکرات مسیحی و سیاست هایش ندارد و بیشتر به تنفر از زنان مربوط می شود. در حقیقت در میان همه احزاب آلمانی، آلترناتیوی برای آلمان مردانه ترین آنهاست. اما او که از بی توجهی رای دهندگان راست افراطی به خود خبر دارد، از همین حالا تلاش ها برای جلب آنها را با اقداماتی همچون نشان دادن تمایلات خود به مذاکره با مخالفان مهاجرت نشان داده است. اما مساله ای که وجود دارد این است که کرامپ کارنباور مجبور خواهد شد اظهاراتی را در جلب توجه جناح راست مطرح کند و اولویت های محافظه کارانه داشته باشد و شاید حتی در برخی موارد در جهت عکس مرکل گام بردارد.

این مساله اشتباه دوم در تفکرات درباره کرامپ کارنباور را نشان می دهد. جناح چپ ممکن است در شرایط کنونی به او توجه نشان دهد که علت آن هم سیاست گذاری های مبهم روشنفکری و وجهه مصالحه آمیز اوست. او خیلی زود مجبور می شود تعهدات سیاسی خود را اعلام کند و این تعهدات از نظر اجتماعی محافظه کارانه خواهند بود و در ان زمان، نادیده گرفتن تمایلات او غیرممکن می شود.

در حقیقت، تندروی های کرامپ کارنباور در برخی زمینه ها می تواند نتیجه عکس بدهد. هورست زیهوفر وزیر کشور مرکل امسال محدودیت در مهاجرات را به هدف اصلی خود تبدیل کرد و همین مساله تقریبا به نابودی ائتلاف با سوسیال دموکرات ها انجامید و در عین حال، تاثیر چندانی بر حمایت ها از آلترناتیوی برای آلمان نداشت و حتی آتش راست های افراطی را تندتر کرد.

پیروزی طولانی مدت مرکل از ترکیبی از ا لیبرالیسم حقیقی و تعهد حزب راست میانه به حمایت از او ممکن شده بود و علت این حمایت هم به اطمینان حزب از توانایی او برای پیروزی در انتخابات ناشی می شد. کرامپ کارنباور هیچ یک از این دو مزیت را ندارد. در چنین شرایطی نتیجه محتمل تر از انتخابات سراسری آتی، کاهش بیشتر محبوبیت حزب آشفته اتحاد دموکرات مسیحی، پایان اتحاد دیرینه این حزب با جناح چپ و سر و صدای بیشتر آلترناتیوی برای آلمان خواهد بود. پایان دوره سیاسی مرکل پایان آلمان متحد و قدرتمند خواهد بود.

منبع: فارن پالسی / مترجم: طلا تسلیمی