مشارکت ایران برای ثبات منطقه ضروری است

یک مجله آمریکایی در تحلیلی با انتقاد از سیاست «خصومت ورزی حداکثری» واشنگتن در قبال ایران نوشته است: مشارکت تهران برای ثبات منطقه ضروری است.

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری فارس، وبگاه یک مجله آمریکایی در گزارشی از سیاست خارجی واشنگتن در قبال ایران انتقاد کرده و نوشته واشنگتن خصومت ورزی حداکثری برابر ایران را در دستور کار قرار داده است.

نشنال اینترست می نویسد: «پیگیری نظم امنیتی تحت رهبری آمریکا در خاورمیانه، خون آمریکایی ها و سرمایه های این کشور را به یغما برده است. علی رغم توجه بیش از اندازه ای که استراتژیست های آمریکایی معطوف منطقه کرده اند، این مداخلات آمریکا بوده که محدودیت های قدرت این کشور، یعنی ناتوانی اش در ملت سازی، مقابله موثر با شورش های محلی، بازگردانی نظم به مناطق فاقد حاکمیت، مقابله با عوامل محرک تروریسم و تعامل مبتنی بر انعطاف با هر کدام از قدرت های منطقه ای را به نمایش گذارده است.

آنچه باعث می شود ناتوانی آمریکا برای مقابله با چالش های خاورمیانه آسیب زا شود، فقدان دوراندیشی در میان تصمیم سازان این کشور است که به دلیل روایت های نادرستی که آنها دریافت می کنند، تشدید هم می شود. این نقص راهبردی در هیچ جا بیش از سیاست های آمریکا در قبال ایران آشکار نبوده است؛ سیاستی که  غیر از دوره دوم ریاست جمهوری اوباما، پس از انقلاب اسلامی سال 1979 بر خصومت ورزی حداکثری و گفت وگوی حداقلی استوار بوده است.

سیاست اخیراً اعلام شده ترامپ به جای  فرونشاندن تنش هایی که منطقه را به آتش کشیده اند و بیرون کشیدن ایالات متحده از باتلاق هایی که  در آن فرو رفته است، تقابل جویی تمام عیار با جمهوری اسلامی را در دستور کار قرار می دهد.»

نشنال اینترست در بخش دیگری از این مقاله با نقل اظهارات «هربرت ریموند مک مستر»، مشاور امنیت ملی کاخ سفید، به توضیح درباره راهبرد جدید واشنگتن در قبال تهران پرداخته است. 

به گفته این مقام آمریکایی، راهبرد دولت آمریکا بر «پکپارچه سازی تمامی عناصر قدرت ملی» آمریکا برای «خنثی سازی نفوذ بی ثبات کننده حکومت ایران» استوار است. 

نشنال اینترست می نویسد:

«اظهارات مک مستر از لحاظ اینکه منطقه عمیقا ً نیازمند یک توازن قدرت ثبات آور است، صحت دارد، اما گفتن اینکه انجام این امر مستلزم به قفس انداحتن ایران و اعطای چک سفید امضا به شریکان آمریکا برای دنبال کردن برنامه های خودشان است، بر یک فرض نادرست استوار است: اینکه ایران طرح هایی برای منطقه دارد که از بیخ و بن ستیزه جویانه هستند.

ارزیابی واقعی مواضع منطقه ای ایران آشکار می کند که این کشور نه یک قدرت توسعه طلب و کمربسته برای دست یابی به هژمونی منطقه ای، بلکه کشوری است که در وهله اول نگران مهار حمله خارجی و حفظ استقلال راهبردی خودش است.

از زمان وقوع انقلاب اسلامی، ایران اندوختن ثروت یا توانمندی هایش را، چنانکه روال کار کشورهای در حال حرکت به سمت قدرت هژمونیک است، سرلوحه کار قرار نداده است. در عوض، دکترین امنیت ملی ایران بر رسیدن به بازداری موثر علیه تهدیدهای ادراک شده و در رأس آنها حمله نظامی آمریکا و/یا اسرائیل متمرکز بوده است.

 ماهیت دفاعی راهبرد منطقه ای ایران در یک گزارش پنتاگون در ژانویه 2014 مورد تأکید قرار گرفته است که تصریح می کند "دکترین نظامی ایران دفاعی است و بر جلوگیری از حمله، دوام در برابر حمله اولیه، تلافی حملات یک گروه متجاوز، جستجوی راه حل دیپلماتیک برای خصومت ها و همزمان اجتناب از اعطای امتیاز بدون به خطر انداختن منافع بنیادین خود، استوار است."

با توجه به موضع دفاعی ایران و جایگاه آن به عنوان یکی از تولیدکنندگان اصلی انرژی، برای این کشور ثبات منطقه و ضمانت انتقال انرژی، کالا و افراد به داخل خلیج فارس و خارج از آن و به مناطقی وسیع تر در سطح منطقه حائز اهمیتی خطیر است. در واقع ایران را بایستی به عنوان بازیگری کلیدی دید که مشارکتش همانند سایر قدرت های منطقه ای و جهانی برای پیشبرد ثبات منطقه ضروری است.»