دموکراسی دیجیتال در برابر کودتای دیجیتال

نویسنده: جورج مونبیوت

دیپلماسی ایرانی: آیا کودتای دیجیتال آغاز شده است؟ آیا از داده های بزرگ در ایالات متحده و بریتانیا، برای ایجاد  تبلیغات سیاسی شخصی، استفاده می شود تا ذهن منطقی ما دور زده شده و رای ما تغییر داده شود؟ پاسخ کوتاه این است که احتمالا نه. اما فعلا نه.

در مجموعه مقالات وحشتناکی نشان داده شد که شرکت کمبریج آنالیتیکا کمک کرد تا انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده و همه پرسی اتحادیه اروپا در بریتانیا تغییر کند. گفته شد که این شرکت با استخراج اطلاعات از فیسبوک و با پیش بینی شخصیت افراد، تبلیغاتی روانی و مختص آن فرد را برایشان ارسال می کرده تا نظر آنها را تغییر دهد. این گزارش ها در مجله داس سوئیس منتشر شد که به وضوح با باوری خوب نوشته شده اما در ادعاهای آن اغراق زیادی صورت گرفته بود.

هیچ کدام از اینها اما نشان نمی دهد که مراقبت لازم نیست. داستان کمبریج آنالیتیکا به ما نگاهی اجمالی درباره آینده می دهد که به ویژه ممکن است در ایالات متحده، که در آن حفاظت از داده ها ضعیف است، تبدیل به واقعیت شود. اطلاعات آنلاین در حال حاضر برای دستکاری و سوءاستفاده سیاسی مورد استفاده قرار می گیرد و عصر داده های بزرگ تازه شروع شده است. در ترکیب این مساله با پیشرفت های زبان شناسی و علوم اعصاب، این اطلاعات می توانند تبدیل به ابزاری قدرتمند برای تغییر تصمیمات انتخاباتی ما شوند.

ظرفیت ما برای مقاومت در برابر فریبکاری محدود است. حتی خام ترین اشکال تبلیغات پنهان ممکن است ظرفیت ما را پرکرده و دلایل و امکان تفکر انتقادی را غیرممکن کند. حتی کوچکترین تغییرات زبانی می تواند تغییری شگرف ایجاد کند. برای مثال وقتی که از مردم آمریکا پرسیده شد که آیا دولت فدرال مبلغ کمی روی «کمک به فقرا» صرف می کند 65 درصد موافق بودند اما وقتی که پرسیده شد که آیا دولت فدرال مبلغ کمی روی «رفاه» خرج می کند تنها 25 درصد موافق بودند. چه امیدی است که مقاومت ما در برابر پیام های دیجیتال که با دقت و هدفمند صورت می گیرند کارساز باشد وقتی که یک کلمه می تواند ماشه را بر روی قضاوت ما بکشد و آن را به کلی تحت تاثیر قرار دهد؟ کسانی که مسئول حفاظت از یکپارچگی انتخابات هستند باید فورا نسل جدیدی از تدابیر امنیتی را توسعه دهند.

هم اکنون پول های غیرقانونی بزرگی برای شکل دادن به سیستم سیاسی خرج می شود که دموکراسی را به تمسخر گرفته است. مبالغ مالی که روی مبارزات انتخاباتی خرج می شود و به میلیاردرها مزیت هایی سیاسی فراتر از مردم عادی می دهد. شبکه های تاریکی از مبالغ مالی که توسط گروه های لابی گر خرج می شود. گروه هایی که بودجه آنها توسط میلیاردرها تامین شده و نام خود را اتاق های فکر گذاشته اند.

چین نشان می دهد که اوضاع چقدر می تواند از چیزی که فکر می کنیم بدتر باشد. در مقاله ای که اخیرا به چاپ رسیده، گفته شده که چینی ها توانسته اند الگوریتم یادگیری عمیقی را توسعه دهند که دولت را قادر می سازد با مطالعه رفتار افراد برای هر کدام «نمره شهروندی» تعیین کند. با استفاده از فعالیت های آنلاین مردم تعیین می شود که آنها تا چه حد وفادار و سازگار هستند، آیا برای یک شغل، گرفتن وام و سفر به خارج از کشور واجد شرایط هستند یا نه؟ این سطح از نظارت ضمن ترکیب با تکنولوژی امروزی می تواند به ابزاری طراحی شده برای تغییر نظرات و پاسخ های مردم تبدیل شود. شما سیستمی را ایجاد کرده اید که می تواند به طور کامل تمایلات افراد را کنترل کند.

این خبر بدی است اما فناوری های دیجیتال می توانند همچنین نیرویی قدرتمند برای تغییرات مثبت باشند. سیستم های سیاسی به ویژه در کشورهای انگلیسی زبان، به ندرت از زمانی که سریع تر راه ارتباطات استفاده از اسب بود، تغییر کرده اند. آنها از راه دور، متمرکز و آقابالاسری باقی مانده اند. پتانسیل بزرگ برای مشارکت و تعامل دموکراتیک در عمیق ترین شکلش دست نخورده باقی مانده است. چرا که بقیه ما برای این کار دعوت نشده ایم و به این ترتیب برای میلیاردرها آسان است که اوضاع را به دست بگیرند یا ابزار سایبری عوام را از نظر سیاسی، محصور کنند.

گزارشی که اخیرا توسط بنیاد نوآوری نستا منتشر شده، استدلال می کند که هیچ راه حل دیجیتال سریع یا ارزانی وجود ندارد. اما زمانی که حمایت کافی از سوی دولت یا احزاب سیاسی دریافت شود، فن آوری های جدید می توانند کیفیت تصمیم گیری دموکراتیک را بهبود ببخشند. آنها می توانند برای مردم عادی سیاست را به شکلی شفاف تر توضیح دهند و ایده هایی را به سیاستمداران حرفه ای نشان دهند که نقاط ضعف و معایب لوایح را آشکار می کند.

مشارکت و گرایش در سیاست آنلاین عمیق اما محدود است. مردان جوان تکنولوژی ادراکات بالایی خواهند داشت اما بیشتر افراد کماکان با سیاست به صورت آنلاین بیگانه خواهند بود اما این مساله می تواند تا حدود زیادی در آینده تغییر کند. استفاده از تکنولوژی بلاکچین (یک روش ضبط داده ها)، متن کاوی با کمک پردازش زبان طبیعی (که ما را قادر می سازد که بسیاری از نظرات و ایده ها را تجزیه و تحلیل کنیم) و دیگر نوآوری ها می توانند دموکراسی الکترونیکی را معنی دارتر، عملی تر و امن تر کنند.

البته که خطراتی هم وجود دارد. هیچ نظام سیاسی ای، آفلاین یا آنلاین، در برابر هک شدن ایمن نیست. تمام سیستم ها نیاز به محافظت های امنیتی دارند تا در برابر پول و قدرت غیردموکراتیک آسیب پذیر نباشند. سیاست همیشه مورد کلاه برداری قرار می گیرد و فناوری های جدید تبدبل به ابزار جدیدی برای کلاه برداری توسط افردای شده اند که به دنبال قدرت نامشروع هستند. اعتقاد به انجام تقلب در نتایج، به ظهور دوران بدخیم و ضدسیاستی منجر می شود که توصیفی برای افراط گرایی و عوام فریبی است: این بخشی از دلایل سرخوردگی توده از سیاست است.

در هرصورت چه ما فن آوری سیاسی را به کنترل بگیریم و چه او ما را، پتانسیلی عظیم از داده های بزرگ، تجزیه و تحلیل های عمیق و انجمن های آنلاین وجود دارد که ممکن است علیه ما و یا به نفع ما مورد استفاده قرار گیرند. ما باید سریع عمل کنیم تا میلیاردرها را شکست دهیم.

منبع: گاردین/ مترجم: روزبه آرش