چکمه های آمریکایی در افغانستان

عاشق حسین طوری، تحلیلگر مسایل افغانستان

دیپلماسی ایرانی:15  سال از حضور نظامی آمریکا و متحدانش در افغانستان گذشت. در تاریخ 7 اکتبر سال 2001 افغانستان با این شعارها از زمین، هوا و دریا مورد حملات گسترده آمریکا ومتحدانش قرار گرفت که تروریسم ، فقر، بیکاری و تولید و قاچاق مواد مخدر در افغانستان ریشه کن و این کشور بازسازی و دموکراسی از نوعی در آن جا مستقر خواهد شد که برای کشورهای منطقه نمونه خواهد بود. سفارت آمریکا در کابل نیز دیروز حضور 15 ساله نیروهایش درافغانستان را مثبت ارزیابی کرده و گفته است، گرچه مشکلات امنیتی در این کشور هنوز وجود دارد ولی درزمینه های آموزش، کارهای زیربنایی، بهداشت و حقوق زنان و آزادی بیان پیشرفت های بزرگی صورت گرفته است.

حاجی عبیدالله بارکزی، عضو مجلس ملی افغانستان می گوید: "آمریکا در برخورد با مسلمانان و غیرمسلمانان دیدگاه های متفاوتی دارد و نسبت به مسلمانان سیاست های خصمانه و نسبت به غیر مسلمانان عکس آن را دارد. به گفته این عضو مجلس ملی افغانستان، آمریکا با حضور نظامی اش در ژاپن، کره جنوبی و آلمان یک نوع سیاست را داشت ولی در کشورهای اسلامی از جمله افغانستان، سوریه، عراق و غیره سیاست خصمانه ای را در پیش گرفته است. اگر آمریکا واقعا از ته دل می خواست حکومت داری خوب در افغانستان ایجاد شود، تروریسم و تولید و قاچاق مواد مخدر ریشه کن شود و صلح در افغانستان مستقر شود، این کارها به راحتی صورت می گرفت ولی چون آمریکا برای تامین منافع و رسیدن به اهداف شوم خود برای مدت طولانی به افغانستان لشگرکشی کرده، نیاز به ادامه جنگ در این کشور داشته است. حادثه 11 سپتامبر یک بهانه برای حمله به افغانستان بود؛ طالبان و افغانان هیچ نقشی در حادثه 11 سپتامبر نداشتند و این حمله نیز از سوی خود  CIA طراحی شده بود تا آمریکا با استفاده از آن، اکثر کشورهای جهان را همراه خود سازد و خود را به عنوان یک ابرقدرت تثبیت کند و نظم نوین جهانی را به اجرا درآورد." او همچنین با اشاره به وعده های آمریکا که قبل از حمله به افغانستان داده بود مبنی بر این که امنیت را تامین و تروریسم و تولید و قاچاق مواد مخدر را ریشه کن و یک دموکراسی نمونه در افغانستان مستقر خواهد کرد، گفت: "نه فقط به این وعده ها عمل نشد بلکه برعکس تولید مواد مخدر اگر قبل از حمله آمریکا ده ها تن بود بعد از حمله آمریکا به افغانستان به هزاران تن رسید و به 8 هزار تن نیز رسیده است."

تروریسم نه فقط در سراسر افغانستان، بلکه در منطقه نیز گسترش یافت. امروز هر خانه و هر افغان با تهدید روبه رو است و هر آن ممکن است مورد حمله قرار بگیرد. طالبان که بعد از سقوط رژیم اش به کوه ها رفتند، امروز از کوه پایین آمده اند و استان ها را تهدید به تصرف می کنند. سال گذشته نیز مرکز استان قندوز را تصرف کرده بودند و امروز در مرکز این ولایت درگیری جریان دارد. آنها در برخی ولایات نیز شهرستان ها را تصرف کرده اند.

افغانستان امروز سومین کشور از نظر فساد اداری به حساب می آید. علاوه بر فساد اداری، فساد سیاسی و فساد اخلاقی نیز در افغانستان در اوج به سر می برد و انتقال دهنده آن آمریکا است. آزادی بیان در زمینه های ضد ارزشی، ضد اسلام و ضد انسانی و آزادی فحشا وجود دارد و آزادی در دفاع از منافع ملی و در دفاع از ارزش های اسلامی وجود ندارد. هر کس از اسلام  و ارزش های اسلامی دفاع کند به حمایت از تروریسم متهم می شود. عضو مجلس ملی افغانستان بیان می کند: "تا زمانی که کشورهای اسلامی دست به دست هم ندهند و در مقابل سیاست های خصمانه آمریکا متحد نشوند، جنگ نه تنها در افغانستان پایان نخواهد یافت، بلکه به کشورهایی که تاکنون از نظر امنیتی نسبتا خوب هستند نیز سرایت خواهد کرد."

بشیر احمد بیژن، معاون نهاد خدمت گزاران کابل نیز در رابطه با حضور 15 ساله آمریکا و ناتو در افغانستان می گوید: "آمریکا و ناتو با شعارهای خیلی زیبا افغانستان را مورد حمله قرار دادند و حکومت طالبان را ساقط کردند؛ ولی متاسفانه با وجود توانمندی هایی که آمریکا و متحدانش داشتند، تروریسم بین المللی، تولید و قاچاق مواد مخدر را نتوانستند از بین ببرند و دموکراسی واقعی را درافغانستان ایجاد نکردند."

دیگر آن که پاکستان و عربستان در گسترش تروریسم متحد آمریکا هستند و در گسترش و ترویج افراط گرایی و تروریسم نقش به سزایی دارند که متاسفانه آمریکا نسبت به این دو کشور نیز سیاست خاصی در نظر نگرفته است.