بازی پینگ‌پنگ پوتین با هک و زیردریایی

نویسنده: یوجین شرباکف

دیپلماسی ایرانی: یکی از بزرگترین داستان های چرخه انتخابات ایالات متحده، حمله هکرهای روسی به شبکه های کامپیوتری حزب دموکرات بود. برخلاف داستان شرم آوری که این هک از رفتار کمیته حزب دموکرات در طول مبارزات انتخاباتی مقدماتی آشکار کرد، کمپین دموکرات ها در کنار سازمان های خبری بزرگ ایالات متحده، سعی کردند این داستان را تا حد دخالت نابه کارانه روسیه در دموکراسی آمریکایی، تخفیف دهند. از آن زمان این داستان در مرکز انتخابات آمریکا قرار گرفته و به نقطه ای کلیدی در اختلاف میان دونالد ترامپ و هیلاری کلینتون تبدیل شده است. هر دو نماینده روی تهدید سایبری تاکید دارند، در حالی که کلینتون مستقیما روس ها را برای این حملات ملامت می کند، ترامپ پیشنهاد می دهد که این هک می توانست توسط هر کسی صورت بگیرد، از سوی یک سازمان امنیتی دولتی تا حتی یک شخص واحد.

این مساله پیچیده تر از چیزی است که به نظر می رسد. شواهد دخالت داشتن روسیه در این هک سایبری توسط پژوهش های انجام شده مستقل توسط سه شرکت امنیتی مختلف، تایید شده است. تا کنون کشف شده که تکنیک های به کار رفته در این هک، در موارد قبلی نیز توسط نیروهای امنیتی دولت روسیه به کار گرفته شده بودند. بلافاصله پس از مشخص شدن این یافته ها، هکری که نام خود را گوسیفر 2 گذاشته است پا پیش گذاشت تا این یافته ها را به بحث بگذارد. او خود را یک رومانیایی معرفی کرد که هیچ همکاری ای با دولت روسیه ندارد و هک کامپیوترهای کمیته حزب دموکرات را به تنهایی انجام داده است. او حتی اذعان کرد که شواهدی برای اثبات این ادعا دارد. در حالی که کارشناسان توافق دارند، مدارک دزدیده شده از جمله ایمیل ها و اطلاعات افراد، معتبر بوده اند، اما آنها اصرار دارند که این پرونده یک توطئه روسی است و این شواهد را ارائه می دهند:

گوسیفر 2 از نام یک بنیانگذار سرویس مخفی شوری سابق یعنی فلیکس ادموندویچ استفاده کرده است. گوسیفر 2 در مکالماتش از عبارات رایج در روسیه استفاده کرده است مثلا برای خنده از « )» استفاده کرده در حالی که در انگلیسی مرسوم از « J» استفاده می شود. این ها یافته های مسخره ای است. چه دلیلی دارد که دولت روسیه برای یک دستکاری سایبری از نام یک شخصیت دولت شوروی سابق استفاده کند؟ و آیا چند اموجی ساده دلیلی محکم برای نتیجه گیری خواهد بود؟

گوسیفر 2 این هفته ادعا کرد که فایل ها و داده هایی از بنیاد کلینتون به دست آورده است. شواهد نشان می دهد که هک جدید می تواند مجموعه ای عظیم از اطلاعات خام را در بر بگیرد. تمام این شواهد ما را به بن بست می رساند. آیا با جاسوسی حرفه ای از سوی روسیه روبه رو هستیم یا سرنخ اصلی ماجرا همین گوسیفر 2 رومانیایی است؟

ماه نوامبر گذشته، کانال خبری روسی فیلمی به ظاهر مخفی و لو رفته، از یک ملاقات نظامی پخش کرد. این فیلم به صورت گسترده در آمریکا به اشتراک گذاشته شد. تصاویر، یک زیردریایی بدون سرنشین را نشان می دادند که بمب هایی را حمل می کرد تا از اثرات مخرب احتمالی جلوگیری کند. رسانه های ایالات متحده آمریکا بلافاصله نتیجه گیری سوقصد اتمی روسیه را روی میز گذاشتند. کارشناسان نیز این مانور را واکنش احتمالی روسیه به ناتو دانستند که موشک های ضد بالستیک خود را در شرق اروپا نصب کرده است. به زودی مشخص شد که این تلاش ناشیانه ای از سوی رسانه ها برای پخش وحشت جهانی بوده است چرا که روسیه و آمریکا در این مورد با هم در ارتباط بودند و در مورد معاهده نصب موشک ها نیز که بازدارندگی دوجانبه ایجاد می کند با یکدیگر به توافق رسیده بودند.

اگر فرض کنیم که یک ارگان امنیتی روسیه، در واقع مسئول هک های صورت گرفته باشد و حمله امنیتی در کار بوده، نه صرفا خرابکاری دزدانی از داخل خانه، آن گاه شاید هدف از این حملات، مشابه حرکت زیردریایی بدرون سرنشین، تلاشی برای بازگشت به میز مذاکره باشد.

توضیح این مساله ممکن است اندکی تضادبرانگیز باشد. اگر روسیه مایل به برقراری گفت وگو است چرا باید از یک اقدام توهین آمیز استفاده کند، که بیشتر به دشمنی منجر می شود تا آشتی؟ از نظر روس ها این تنها گزینه عقلانی موجود است و دقیقا همان کاری است که روس ها از زمان آغاز تحریم های آمریکا، قدم به قدم در برابر هر حرکت آمریکایی ها انجام داده اند. باقی گذاشتن سرنخ هایی به ظاهر تصادفی و بر اثر دست وپا چلفتی بودن، چه در مورد یک برنامه هسته ای مخفی و چه در مورد هک ها، دقیقا همان استراتژی ای است که روسیه در اوکراین و سوریه دنبال کرده است. با قراردادن خود در موقعیت های در حال توسعه، روسیه نتایج مورد نظرش را در بحث هایی که در آن با دیگران درگیر است پیش می برد. علاوه بر این، همان طور که گفته شد پوتین به صورت پینگ پنگی بازی می کند. دخالت های کلینتون در انتخابات سال 2011-2012 روسیه می تواند باعث درز اطلاعات کمپین کلینتون شده باشد. محدودیت نسبی و کنترل شده هدف ها، می تواند نشان دهد که این حمله پاسخی محاسبه شده بوده نه یک هجوم شدید. هدف ایجاد آسیبی جدی نیست، بلکه به منظور یادآوری این نکته است که ایالات متحده نمی تواند روسیه را نادیده بگیرد.

یکی از مضرات آشکار اما شاید نارسای انزوای روسیه این است که گفت وگو در مورد مسائل امنیتی حیاتی کاهش یافته است. اگر نیروهای امنیتی روسیه در پشت هک ها باشند، پس از آن مورد گوسیفر 2، در اصل مشکلی است که با منزوی کردن روسیه به وجود آمده است: در صورت عدم وجود راهی سازنده برای شنیدن صدای آنها، تنها راه باقی مانده عملیات مخرب کرملین است.

منبع: نشنال اینترست / ترجمه: روزبه آرش

انتشار اولیه: دوشنبه 19 مهر 1395 / انتشار مجدد: چهارشنبه 5 ابان 1395