نیاز روسیه به ایران و تقویت ائتلاف در سوریه

دیپلماسی ایرانی: ائتلاف ایران و روسیه در سوریه در آینده بیش از آنچه دیگران فکر می کنند، تقویت خواهد شد. به نظر می رسد که ایران بر آنست که به روسیه اجازه دهد از پایگاه های آن برای رهبری عملیات های نظامی خود در سوریه استفاده کند. این تحول می تواند بسیار قابل توجه باشد. بر خلاف دعاوی تحلیلگران غربی مبنی بر به حاشیه رانده شدن ایران توسط روسیه، به نظر می رسد که روسیه بیش از آنچه دیگران فکر می کنند به لحاظ نظامی به ایران وابسته است و به ارتباط خود با تهران نیاز دارد.

زمانی که بمب افکن های روسی مجبور به عبور از حریم هوایی ایران هستند، جنگنده های ایرانی آنها را همراهی می کنند. به گفته مقامات آگاه، یک سوخوی 34 در پایگاه هوایی شهید نوژه همدان در بیست و سوم نوامبر دیده شده است. این جنگنده حداقل دو روز در این پایگاه مستقر بوده است.

جنگنده سوخو 34 یک جنگنده- بمب افکن پیشرفته با برد 2500 کیلومتر است که قادر به سوخت گیری در حین پرواز است. این جنگنده می تواند همزمان به 4 هدف حمله کرده و موشک های هوا به هوا و هوا به زمین را هدف قرار دهد. اتاقک خلبان در این جنگنده ضد گلوله بوده و به آن، این امکان را می دهد که در عملیات هایی پشتیبانی هوایی مانند جنگنده ای10 آمریکایی شرکت کند. برخورداری از سیستم ضد رادار، شناسایی و هدف قرار دادن آن را مشکل می کند.

بررسی زمان نشستن این هواپیما در پایگاه شهید نوژه این احتمال را تقویت می کند که نقص فنی عامل آن بوده است. این جنگنده پیشتر در این پایگاه رویت نشده بود.

با این حال، موقعیت پایگاه شهید نوژه - در صورتی که ایران قصد عدم آشکار شدن حمایت گسترده خود از نیروی هوایی روسیه را داشته باشد- قابل توجه است. اگرچه ایران پایگاه های هوایی زیادی در مسیر پرواز هواپیماهای روسی به سوریه دارد، پایگاه شهید نوژه نسبت به سایر پایگاه ها از مناطق دارای سکنه فاصله بیشتری دارد (تقریبا در 50 کیلومتری شمال همدان) و بدین ترتیب موقعیت این پایگاه برای حمایت از عملیات های روسیه ایده آل است.

پایگاه شهید نوژه به خودی خود واجد اهمیت استراتژیکی خاصی نیست. گزارش ها حاکی از آن است که در این پایگاه تعدادی اسکادران شناسایی تاکتیکی، تعدادی اسکادران جنگنده تاکتیکی و چندین بمب افکن- جنگنده اف 4 بوده است. بر اساس ویدئوهای موجود، جنگنده های اف 4 در اواسط 2014 این پایگاه را ترک کرده اند. با این حال این پایگاه از وسعت قابل توجهی برخوردار است که آن را پایگاهی ایده آل برای استفاده جنگنده های روسی می کند.

افزون بر این که استفاده روسیه از پایگاه های هوایی ایران می تواند با توجه به سابقه ایران در استعمارستیزی و سبقه استعماری روسیه قابل توجه باشد، این خبر می تواند نشان بدهد که تا چه اندازه روسیه به ارتباط مستحکم با ایران برای تداوم عملیات نظامی خود در سوریه نیازمند است. پوتین با استفاده از نیروی هوایی و دریایی و از مسیر خزر و مدیترانه به اهداف خود در سوریه حمله می کند و قدرت روسیه را در استفاده از نیروی نظامی در ورای مرزها نشان می دهد. با این حال، روسیه نمی تواند عملیات های هوایی خود را با همین شدت و بدون استفاده از بمب افکن های دوربرد مستقر در پایگاه های روسیه ادامه دهد. از طرفی انتقال این بمب افکن ها به پایگاه های مستقر در سوریه تحریک آمیز تلقی خواهد شد و خطر هدف قرار گرفتن آن ها از سوی شورشیان نیز وجود دارد.

بنابراین روسیه به یک کریدور هوایی مطمئن برای دسترسی به سوریه نیاز دارد. با توجه به افزایش تنش ها میان ترکیه و روسیه، این مسیر هوایی به ناگزیر از حریم هوایی ایران عبور خواهد کرد. مسیر طولانی این پرواز، فرود جنگنده ها در برخی از پایگاه های ایران را اجتناب ناپذیر می کند. ضرورت توافق میان روسیه و ایران برای استفاده از پایگاه های هوایی این کشور، پوتین را در مخالفت با اهداف، منافع و سیاست های ایران در سوریه در معذوریت قرار می دهد.

منبع: امریکن اینترپرایز / تحریریه دیپلماسی ایرانی/ 25 

* انتشار این مطلب از سوی «دیپلماسی ایرانی» برای آشنایی خوانندگان محترم سایت با تحلیل های منابع غربی است و به منزله تائید اطلاعات آن نمی باشد.