اشتباهات دو بوش درباره عراق

نویسنده: مادلین آلبرایت*

دیپلماسی ایرانی: از وقتی قدرت را ترک کردم با بسیاری از دوستان جمهوری خواه تنش زدایی کردم و تصمیم گرفتم به جای اشتباهات گذشته بر روی آینده سیاست خارجی آمریکا تمرکز کنم. با این حال جب بوش، کاندیدای جمهوری خواه انتخابات ریاست جمهوری در هفته گذشته اقداماتی درباره بازخوانی تاریخ انجام داده است که نمی توان بی تفاوت از کنار آن گذشت.

بوش، رئیس جمهور باراک اوباما و هیلاری کلینتون را به خاطر ظهور داعش مقصر دانسته است. فرماندار بوش به وضوح دنبال این است که دولت برادرش را از به وجود آمدن مشکلات فعلی در عراق، مبرا جلوه دهد. این بحث شاید منافع فرماندار بوش را تامین کند، اما شامل حقیقت نمی شود.

هیچ بحث صادقانه ای نمی تواند تاثیر اشباهات دولت بوش در جریان اشغال این کشور و پس از آن، که براساس اطلاعات غلط و فرضیات ناقص بود را انکار کند. آنها نیروهای بسیار کمی برای تامین امنیت این کشور اعزام کردند. آنها دولتی که دشمن قسم خورده ایران بود را با یک دولتی که به شدت به روحانیون نزدیک بود، جایگزین کردند. آنها ارتش عراق را منحل کردند و هزاران افسر سنی را اخراج کردند و در نتیجه آن شورش های خشونت آمیز به وجود آمد. هیچ کدام از این مسائل در سخنرانی فرماندار بوش در کتابخانه رونالد ریگان و کمپین اخیرش در آیووا، مورد اشاره قرار نگرفته است، چون وی سعی دارد شخص دیگری را مقصر جلوه دهد.

براساس روایت بوش، اشتباه بزرگ ایالات متحده در عراق، خروج نیروهای نظامی در 31 دسامبر 2011 از این کشور بود. اگر این طور باشد، این اشتباه توسط رئیس جمهور جورج دبلیو بوش، که بر سر تاریخ خروج نیروها با نخست وزیر نوری مالکی در سال 2008 به یک توافق الزام آور رسید، صورت گرفت. دولت اوباما به دنبال تمدید حضور آنها بود و وزیر خارجه کلینتون به شدت از باقی ماندن نیروها حمایت می کرد. اما نخست وزیر نوری مالکی درخواست اعطای مصونیت به نیروهای آمریکایی را رد کرد و دولت به درستی تصمیم گرفت که نیروهایش را در کشوری که به حضور آنها اعتقادی ندارد، در خطر قرار ندهد.

این شرایطی است که فرماندار بوش معتقد است منجر به ظهور داعش شده است، اما وی تنها بخشی از داستان را می گوید. داعش از القاعده ای پدید آمده که در سال 2003 پس از هرج و مرج ناشی از حمله آمریکا در این کشور تاسیس شد. القاعده عراق، اهل سنت ناراضی و بقایای ارتش صدام حسین را جذب کرد و این ها به روی کار آمدن داعش کمک کردند.

هیچ کس، دموکرات یا جمهوری خواه نمی تواند مدعی شود که امروز همه چیز در خاورمیانه به خوبی پیش می رود. دولت اوباما هم مطمئناً اشتباهاتی داشته و تمام اقداماتی که دولت بوش انجام داده هم غلط نبوده است. البته ما نباید در این تله که تمام مشکلات را گردن آمریکا می اندازد، گرفتار شویم. رهبران قبایل عراقی، حکومت اسد و ایران هم مسئول این مشکلات هستند.

در جهان دیپلماسی و رهبری، کلمات مهم هستند. اعتبار ایالات متحده در زمان دولت بوش به شدت آسیب دید. امروز جایگاه آمریکا در جهان در مقایسه با سال 2009، به لطف رهبری رئیس جمهور اوباما و هیلاری کلینتون قدرتمندتر شده است. آنها توانستند ائتلاف ها را تجدید کنند، تلاش خستگی ناپذیری در مقابله با تروریست ها صورت دهند، ائتلافی بین المللی در رابطه با تحریم های ایران تشکیل دهند و اقدامات بسیاری در زمینه تغییرات آب و هوایی انجام دهند. این ها دستاوردهایی قابل ستایش هستد که نیازی به نوشتن مجدد درباره آنها نیست.

در ماه های پیش رو من آقای بوش را تشویق می کنم تا همانند یک دانشجوی واقعی، سیاست خارجی را مطالعه کند. ایالات متحده نمی تواند بار دیگر یک رئیس جمهور بوش را که چشمش را به روی حقایق جهان می بندد و منجر به ایجاد هرج و مرج می شود، تحمل کند. آمریکایی ها شایسته داشتن رئیس جمهوری هستند که گذشته را بشناسد و بتواند آینده ای بهتر را شکل دهد.

* وزیر خارجه آمریکا در دولت دوم بیل کلینتون

منبع: پولیتیکو/ مترجم: حسین هوشمند  

انتشار اولیه: سه شنبه 27 مرداد 1394 / انتشار مجدد: شنبه 7 شهریور 1394