رهبر انقلاب توافق بد را وتو می‌کند

دیپلماسی ایرانی: مذاکرات بر سر برنامه هسته ای ایران که میان ایران با شش کشور عضو جامعه جهانی (5 عضو دائم شورای امنیت به اضافه آلمان) در جریان است امروز (آخر ژوئن) به موعد نهایی اش می رسد در حالی که می بینیم موعد آن فرا رسیده و توافقی حاصل نشده است.

جنایتکار جنگی، نتانیاهو در آستانه تعویق مذاکرات اظهار نظر کرد که توافق بد هر روز بدتر می شود و از خطوط قرمز می گذرد برای همین بهتر است قبل از آن که شاهد طلوع توافق بدی باشیم، مذاکرات را متوقف کنیم.  

الآن دیگر می دانیم که نتانیاهو چه می خواهد، هیئت امریکایی به اسم شش کشور جهانی بیشتر مذاکرات را رهبری کرده است در حالی که این را هم می دانیم که نمایندگان کنگره مشتمل بر مجلس نمایندگان و مجلس سنا با اکثریت جمهوریخواه آن از اسرائیل حمایت می کنند و علیه هر توافقی که باب میلشان نباشد رای می دهند. لابی اسرائیلی سیاست خارجی امریکا را در خاورمیانه اداره می کند و هر کس حرفی غیر از این را بزند یا از عمد دروغ می گوید یا احمق است.

وضعیت منطقه ما به این ترتیب است: ایران بمب هسته ای ندارد، اما شاید تمایل داشته باشد که به آن دست یابد. ایران بلندپروازی های پارسی دارد، اختلافات ارضی با برخی کشورهای عربی دارد و هیچ گاه حاضر نبوده است چه در زمان شاه چه در زمان بعد از انقلاب حتی یک لحظه درباره این اختلافات با طرف های مقابل مذاکره کند. در مقابل اسرائیل فلسطین را به اشغال خود در آورده و حکومت نازی جدیدش می کشد و ویران می کند، ثابت شده است که سامانه نظامی هسته ای دارد، و نمی خواهد کسی جز خودش در منطقه بمب هسته ای داشته باشد تا بتواند آزادانه به سیاست شهرک سازی مجرمانه اش با پول و سلاح امریکا ادامه دهد و شاید فردا روزی بتواند رویای اسرائیل بزرگ از نیل تا فرات را هم به مرحله اجرا بگذارد.

یک بار از کشورهای عربی، به خصوص مصر و عربستان و امارات متحده عربی خواستم به سراغ دستیابی به سلاح هسته ای در برابر اسرائیل بروند، و امروز بار دیگر از آنها می خواهم که حتما به دنبال بمب اتمی بروند و آنها را متهم به کوتاهی در این کار می کنم.

مذاکرات وارد مرحله یا چیزی شبیه "سناریوی تئاتر" شده است، پای جان کری، وزیر امور خارجه امریکا می شکند و محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران از کمر درد شکایت می کند. با ورود علی اکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی ایران و ارنست مونیز، وزیر انرژی امریکا پیشرفت در مذاکرات ممکن شده است. هر دوی آنها فارغ التحصیل دانشگاه MIT در رشته فیزیک هسته ای هستند. صالحی هم عمل جراحی مهمی را در دستگاه گوارش خود انجام داده است. برای همین شاید مذاکرات این بار به جای یک هتل مجلل در بیمارستانی در اتریش دنبال شود! بازی سیاست این است، آن چه می بینیم با آن چه در حقیقت وجود دارد متفاوت است، شاید نتیجه مذاکرات در پشت پرده و به دور از چشم همه ما مشخص شود.

نمی توان با قاطعیت گفت که تاخیر در مذاکرات به معنای رسیدن به توافق است، خواسته های اسرائیل و کنگره و لابی صهیونیستی ایران را به تسلیم بی قید و شرط وا نمی دارد، چنین چیزی هرگز اتفاق نخواهد افتاد، برای این که رهبر معظم انقلاب ایران حق وتو دارد و همان طور که رئیس جمهوری امریکا در برابر رای کنگره از حق وتوی خود استفاده می کند او نیز می تواند از حق وتوی خود در هر لحظه که صلاح بداند استفاده کند. رهبر انقلاب کاملا روشن گفت که کشورش اجازه بازرسی از پایگاه های نظامی ایران به عنوان جزئی از توافق را نمی دهد و بر لغو کامل تحریم های بانکی و اقتصادی به محض امضای توافق به جای رفع مرحله ای آنها اصرار دارد.

کنگره نیز حتما با این مواضع مخالفت می کند، تا کنون هیچ چیز از جانب مذاکره کننده امریکایی که نشان از قبول توافق باشد، نشنیده ایم. وضعیت اوباما هم سخت است، او خوب می داند که رهبر ایران با توافقی که بر خود اسم تسلیم داشته باشد، موافقت نمی کند.

نمی دانیم در آینده چه خواهد شد، و نمی توانیم هم انتظار داشته باشیم اتفاقی در آخرین لحظه بیفتد که همه چیز را به هم بریزد. اما می توانم با قاطعیت بگویم بر اساس آن چه از سیر مذاکرات در طول 18 ماه گذشته یا بیشتر دنبال کرده ام، دریافته ام این است که توافقی که از دو آوریل صحبت از آن می شود، نشان می دهد که قرار است ایران بخش عمده ای از برنامه هسته ای خود را برای 10 سال آینده متوقف کند، از تعداد سانتریفیوژهای خود بکاهد و سطح توانایی اش در غنی سازی اوانیوم را نیز کاهش دهد. در حالی که اسرائیل و یارانش این را کافی نمی دانند و بیش از این می خواهد، حکومت نازی جدید صهیونیستی خواستار تسلط بر سرنوشت منطقه از عرب و عجم و همه اقلیت های دینی و نژادی است. و چنین چیزی تحقق نخواهد یافت.

ایران به دست خود به شوکت و عظمت رسیده در حالی که کشورهای عربی نه تنها توانسته اند کاری برای خود کنند بلکه توانایی تعامل هم زمان با ایران و اسرائیل و امریکا را هم ندارند.

منبع: الحیات / تحریریه دیپلماسی ایرانی/11

انتشار اولیه: چهارشنبه 10 تیر 1394 / انتشار مجدد: جمعه 19 تیر 1394