هیچ توافق خوبی دردسترس نیست

روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز در یادداشتی با اذعان به اینکه دولت آمریکا ابزاری برای سرنگون کردن نظام سیاسی ایران در اختیار ندارد، به طرح این سوال پرداخت که چرا واشنگتن باید با نابودی داعش، دشمن ایران را از عرصه خاورمیانه حذف کند؟

به گزارش فارس، «توماس فریدمن»، ستون نویس مشهور روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز در یادداشتی که وبگاه اینترنتی این روزنامه آن را منتشر کرده، اذعان کرد که باراک اوباما، رئیس جمهور ایالات متحده، ابزاری برای سرنگون کردن نظام سیاسی ایران در اختیار ندارد.

وی تصریح کرد: «در خصوص ایران، پیش فرضی در میان منتقدان رویکرد اوباما مبنی بر مذاکره برای محدودسازی برنامه هسته ای ایران وجود دارد که بر اساس اگر اوباما تحریم های بیشتری بر ضد ایران تحمیل کند، این کشور عقب خواهد نشست. این تنها تاریخ ۲۰ ساله گذشته نیست که این پیش فرض را مخدوش می سازد بلکه واقعیت ساده تری نیز وجود دارد: در خاورمیانه بی رحم، تنها چیزی که توجه ها را به خود جلب می کند تهدید به سرنگونی رژیم هاست و اوباما چنین اهرمی را علیه ایران در اختیار ندارد.»

به نوشته این تحلیل گر سرشناس آمریکایی، جنگ های عراق و افغانستان کار را به جایی رساند که «رابرت گیتس»، وزیر وقت دفاع ایالات متحده بگوید: «هر وزیر دفاعی که به رئیس جمهور آمریکا از این پس اعزام نیرو به خاورمیانه را توصیه کند، باید مورد آزمایش های روانی قرار گیرد.» اگر آن جنگ ها با موفقیت مواجه شده بود، امروز وضعیت افکار عمومی تفاوت داشت اما جنگ های مزبور با موفقیت پایان نیافتند. محور ژئوپلتیک اهرم قدرت است و ما در حالی با ایران مذاکره می کنیم که فاقد چنین اهرمی هستیم.

به باور آقای فریدمن، در چنین شرایطی دولت اوباما تلاش خواهد کرد تا به بهترین توافق ممکن دست یابد اما در واقع هیچ توافق واقعا خوبی در دسترس نیست.

این تحلیل گر آمریکایی با طرح تشکیک در سیاست اعلامی دولت اوباما مبنی بر جنگ با گروهک تروریستی داعش، این سوال را مطرح کرده است که چرا آمریکا برای سومین بار [پس از جنگ با طالبان و صدام] در حال جنگ به نفع ایران است؟

وی تصریح می کند: «در سال 2002، ما اصلی ترین دشمن سنی مذهب ایران در افغانستان را نابود کردیم. در سال 2003 هم مهم ترین دشمن سنی ایران در جهان عرب را از میان برداشتیم. اما از آنجا که نتوانستیم یک نظم پلورالیستی پایدار را برای موازنه سازی در برابر ایران ایجاد کنیم، منجر به ایجاد یک خلاء در عراق و جهان عرب سنی شدیم. به همین خاطر است که اکنون نواب ایران چهار پایتخت عربی را به دست گرفته اند: بیروت، دمشق، صنعا و بغداد.»

فریدمن ضمن طرح این ادعا که ظهور داعش، پاسخی به شرایط فوق الذکر با برآیند طرفداران بعثی ها و سنی های متعصب است، پرسیده: «چرا باید آخرین مانع در برابر کنترل کامل عراق توسط ایران را از میان برداشت؟»