غم مردم یا غم قدم‏‎های ظریف؟

اسماعیل حسین پور در ابتکار نوشت:

 

دکتر محمد مصدق می گوید:« ارزش هر فرد به اندازه ی رنج هایی است که برای ملتش می کشد.» و در این سالیان سپری شده بر این مردم نجیب که خیلی ها جیب شان را پر کردند و رفتند و برخی از این جماعت غارتگر هم که در زندان به سر می برند پاسخی به بانکها و مردم نمی دهند مفهوم این جمله ی پرمغز دکتر مصدق بیشتر برای مردم ایران مصداق پیدا می کند تا چهره افرادی که پشت شعارهای رنگین ساده زیستی آمدند و کشور را با فسادهای انبوه میلیاردی خود به اینجا رساندند را بیشتر و بهتر بشناسند.

 

این روزها مردم صبور و قدخمیده در زیر بار قسط و وام و تورم با چشمان روشن و تیزبین شان، هر روز خبری از فسادهای میلیاردی می شنوند، این روزها همان مردمی که انقلاب کردند و در 8 سال جنگ تحمیلی با شکوه تمام ایستادند و در سخت ترین شرایط اقتصادی، تحریم ها را تحمل کرده اند و بسیاری از همنوعانشان همواره بیم بیمه و بیماری دارند و در فراز و فرود زندگی، از ناداری موی سفید کرده اند و با سیلی صورتشان سرخ مانده است، با نگاهی پرسشگر در حیرت اند که در این سالیان وعده های رنگین عده ای که با شعار پاکدستی آمدند چه بر سر ملت و مملکت آمده است!

 

مردمی که این روزها در جیب کت و پالتو و پیراهن شان دفترچه قسطی جاخوش کرده است وغم «نان» و «جان» دارند ولی هنوز هم با تمام وجود دین و دیارشان را عاشقند و به دولت و دولتمردان خود چشم امید دارند تا با تدبیر گره از کار فرو بسته شان بگشاید در شگفتند چگونه عده ای تندرو،غم قدم های «ظریف» بی خواب و تاب شان کرده است و آن را ضد ارزش می دانند ولی انبوه فسادهای میلیاردی عیان شده و ایمان سوز را ضدارزش نمی دانند و دم بر نمی آورند؟ مردم، همانها که همیشه و در همه جا در کنار نظام شان بوده اند و در صحنه های بسیار برای پاسداری از عزت دیارشان خوش درخشیده اند و استوار ایستاده اند در حیرتند چرا عده ای که در بسیاری از صحنه های دیروز نبوده اند مدعی امروز ارزش ها و انقلاب شده اند؟

 

مردم خوب می دانند دوران این بازی ها و نقاب بر رخ زدن ها و سفره ی خلق تهی کردن ها گذشته است.مردمی که غم زندگی دارند و تحریم ها را صبورانه و عزتمندانه تحمل کرده اند خوب می دانند چه کسانی سفره ی آنها را خالی کردند و دلارهای نفتی را به جای این که صرف سازندگی و عمران ایران – خانه ی اجدادی شان - کنند با لطایف الحیل از ایران و ایرانی ربودند و از کشور خارج کردند؛ مردم خوب می دانند برخی ها در آن سالهای دولت «یار» با پول نفت چه کردند و با ثروت های بادآورده چه ها کردند! مردم خوب می دانند «دزد» کیست و دزدی چیست!

 

مردم خنده شان می گیرد وقتی عده ای دزد و غارتگر بیت المال ستایشگر هم می شوند، مردم خوب می دانند در قاموس برخی از این مدعیان دروغین مردم باوری، پوزش جایی ندارد. این روزها که عزم نظام برای مبارزه با فساد جدی شده است و هر روز با هر پرونده ای،پرده ای از فسادهای میلیاردی کنار می رود و طشتی از بام می افتد این تندروها سخت نگران فردای خویشند. اینان هرچند امروز در ظاهر غم قدم های «ظریف» را دارند و فریاد واویلای شان برخاسته است ولی در باطن غم خویش را دارند و نگران«نه» بزرگ مردم به خویش در فردا هستند.

 

این جماعت به فریاد آمده در این دولت و این چشم بستگان بر روی فسادهای میلیاردی همرهان و همراهان خویش، باید خوب بدانند که دیگر نمی توان با شعار مردم «شعور» مردم را به گروگان گرفت، دیگر نمی توان با شعار مردم رأی آنها را گرفت و بعد با دولت برخاسته از رأی همین مردم این همه عناد داشت؛ مردم خوب می دانند خودشان غم شان چیست و مدعیان امروز چه غمی دارند.

 

مردم صبور و این دزدان با چراغ آمده خوب می دانند که سهم مردم از منابع عظیم نفتی چند سال گذشته چه قدر بوده است و چه بر جای مانده است؟ مردم کوه غم در دل مانده خوب می دانند امروز بزرگترین منکر چشم بستن بر این غارتگری هاست، بزرگترین منکر دم برنیاوردن کسانی است که پا از بزرگان پیشتر نهاده و خود را به جای مردم نشانده اند و فریاد بی هنگام شان گوش ها را کر کرده است.امروز اگر کسی ادعای دینداری داشته باشد ولی این دزدها و دزدی ها را منکر نداند باید در ایمانش شک کرد.در پایان باید صادقانه گفت قدم های «ظریف» بهانه است بین غم مردم تا غم این جماعت قلیل به اندازه کوه دماوند فاصله است.