آقای اردوغان بیدار شوید

دیپلماسی ایرانی: اگر روابط مصر و قطر رو به بهبودی است و آن طور که وزیر امور خارجه مصر گفته است دو طرف با احتیاط به سمت عادی سازی روابط گام بر می دارند، فعلا چنین وضعیتی بر روابط مصر و ترکیه حاکم نیست. دولت ترکیه حکومت جدید مصر را که بعد از سقوط حکومت اخوان المسلمین و روی کار آمدن عبدالفتاح السیسی بر سر کار آمده است، به رسمیت نمی شناسد و اظهارات تندی را علیه آن بیان می کند. رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه به هر بهانه ای علیه حکومت جدید مصر سخنرانی می کند و دولت عبدالفتاح السیسی، رئیس جمهوری مصر را دولتی کودتایی معرفی می کند. این درگیری های سیاسی به روزنامه ها و رسانه های دو طرف نیز کشیده شده است. رسانه های مصری و ترکیه ای هر کدام مقاله های تندی علیه یکدیگر منتشر می کنند و یکی، دیگری را متهم به طرفداری از کودتا و کودتاچیان و بازگشت دیکتاتوری می کند و دیگری، طرف مقابل را متهم می کند که در امور داخلی کشورش دخالت می کند، رویه افراط در پیش گرفته است و قصد دارد به سود اخوان المسلمین مصر را به آشوب بکشد و خلاصه به شکلی دیگر از استبداد رای و دیکتاتوری حمایت می کند. طرفداران حکومت جدید مصر حکومت السیسی را بر آمده از انقلاب 30 ژوئن می دانند.

روزنامه الاهرام، چاپ قاهره در یادداشتی به همین موضوع پرداخته است. در این یادداشت ضمن انتقاد صریح از اظهارات اخیر اردوغان علیه مصر که اظهارات سابق خود را تکرار کرده و حکومت جدید را حکومت دیکتاتوری فاسد نظامیان خوانده، آمده است: این مرد عجیب است! انقلاب 30 ژوئن را کودتا می داند و مقام های مصری را متهم به سرکوب و قلع و قمع می کند در حالی که خود او اگر کسی کوچک ترین انتقادی به او در فیسبوک کند، تردیدی به خود راه نمی دهد و فورا فرد منتقد را دستگیر می کند! او با مرسی و اخوانی ها همراه شد و میزبان نشست های مشکوک آنها شد، با این حال خود تردید نکرد که دستور بازداشت دشمن فعلی و هم پیمان سابق خود فتح الله گولن که مقیم امریکا است را صادر کند، با این ادعا که او در حال توطئه برای سرنگونی او است.

نویسنده این یادداشت در ادامه می نویسد: او یک سال کامل با وقاحت حسادت برانگیزی در امور داخلی مصر دخالت کرد و برای کسانی که فرزندانمان را می کشتند هورا کشید و دست زد، و ادعا کرد حق دارد که در امور داخلی هر کشور دیگر منطقه نیز دخالت کند. وقتی که اروپا به دلیل قلع و قمعی که علیه رسانه ها و آزادی ها انجام می داد، اعتراض کرد، خشمگین شد و دخالت هر مخلوقی در کارها و امورش را رد کرد، حتی اگر این مخلوق اتحادیه اروپایی باشد که سال ها برای رفتن در آغوش آن "سینه خیز" می رفت!

در ادامه این یادداشت آمده است: اردوغانی که در حال حاضر از همسایگانش جدا شده و از سوی اتحادیه اروپا رانده شده و متهم به حمایت از داعش است و به آن کمک می کند که نفت قاچاق شده از عراق را بفروشد، بر اساس آن چه گزارش های سازمان ملل در ماه نوامبر می گوید، به مردم کشورش امر و نهی می کند در حالی که خودش را فراموش کرده است، مواضعش همگی تناقض دارند، و در بهترین حالت می توان گفت که الآن از لحاظ داخلی "شکست خورده"، از لحاظ منطقه ای رانده شده و ماهیت روابطش با اسلام و دموکراسی نیز فاش شده است. اکنون نیز که شاهد تحول نسبی در مواضع قطر است تنها گردنش را "خم کرده" است.

 نویسنده این یادداشت در پایان می نویسد: به این دلایل الآن دیگر هیچ کس به فکر آشتی با اردوغان نیست و به توصیه هایی که برای آشتی با حکومت او می شود، گوش نمی دهد، صحبت هایی که این مرد و معاونانش می کنند و شرایطی که برای مصر می گویند به روشنی نشان می دهد که آنها در سیاره دیگری زندگی می کنند، حتی بعضی وقت ها ما را به یاد کارهای صدام قبل از جنگ عراق می اندازند، به ویژه زمانی که آن سخنرانی هزل آمیزش را ایراد کرد و در آن وقت بوش را "مردی آمده از زمان گذشته" توصیف کرد در حالی که چند روز بعد حکومت خودش سرنگون شد! حالا آیا اردوغان از این خواب غفلت برخواهد خواست؟ یا این که خواب می ماند تا مردم یا زمان او را از خواب بیدار کنند؟!

 تحریریه دیپلماسی ایرانی/11