هدف از طرح دوباره موضوع «کشتی سلاح‌های ایرانی» چیست؟

حدود چهار ماه پیش، ادعای رژیم اسرائیل مبنی بر کشف یک کشتی حامل سلاح های ایرانی، به زمینه ای برای فضاسازی های این رژیم علیه ایران تبدیل شد. اینک و با گذشت چهار ماه، اخبار منتشره درباره تأیید ایرانی بودن سلاح ها از سوی سازمان ملل، بار دیگر بحث ها در این زمینه را به جریان انداخته است؛ اما ماهیت واقعی این ماجرا، به ویژه با توجه به زمان افشای این خبرها چیست؟
به گزارش «تابناک»، روز پنجم مارس 2014 (چهاردهم اسفند 1392)، مقامات رژیم اسرائیل مدعی شدند، یک کشتی حامل سلاح از ایران را توقیف کرده اند که رهسپار غزه بوده و برای سازمان فلسطینی حماس سلاح حمل می کرده است. اسرائیلی ها اعلام کردند، در کشتی مذکور، راکت های ساخت سوریه کشف شده است.

این خبر در همان زمان از سوی مقامات ایرانی تکذیب و اشاره شد که هدف از بیان این ادعاها، فضاسازی علیه جمهوری اسلامی ایران در عرصه جهانی است. مقامات حماس نیز اعلام کردند، این خبر، دروغ پردازی صهیونیست ها بوده و با توجه به محاصره دریایی غزه، اصولاً امکان فرستادن هیچ محموله نظامی یا غیرنظامی برای حماس وجود ندارد. با این حال، مقامات اسرائیلی اعلام کردند، از کارشناسان سازمان ملل خواهند خواست به بررسی این کشتی پرداخته و ابعاد آن را روشن نمایند.

در همین راستا، روز گذشته خبری در «رویترز» منتشر شد، مبنی بر اینکه در گزارش «محرمانه» هیأت تحقیق سازمان ملل از کشتی مذکور، تأیید شده که مبدأ سلاح های کشف شده، ایران بوده است. البته به ادعای این خبرگزاری، در گزارش مذکور تصریح شده که مقصد، نه گروهای فلسطینی در غزه، بلکه کشور سودان بوده است.

از روز گذشته تاکنون و پس از انتشار این گزارش ، مقامات اسرائیلی بار دیگر فضا را برای طرح حملات لفظی و فضاسازی علیه ایران مناسب دیده اند؛ برای نمونه، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر این رژیم مدعی شد که این موضوع نشان می دهد ایران به موازات «سخنان شیرین و تبسم به غرب»، در حال حمایت پنهانی از سازمان های تروریستی است.

از سوی دیگر، آنچه به عنوان تیتر اصلی مطبوعات و خبرگزاری های غربی درباره این موضوع منتشر شد، این ادعا بود که ایران به واسطه این کار خود، تحریم های تسلیحاتی وضع شده از سوی شورای امنیت سازمان ملل را نقض کرده است.

اما درباره کلیت این ماجرا و اخبار منتشره در این زمینه، اشاره به چند نکته ضروری است؛ نخست اینکه مطابق معمول همه ادعاها علیه ایران، این بار نیز ادعای مذکور از طریق یک گزارش «محرمانه» و به واسطه رسانه های خاص ـ که همواره به تلاش برای فضاسازی علیه ایران شهرت دارند ـ انتشار یافته است؛ گزارشی که هیچ گونه جنبه رسمی و علنی ندارد و به احتمال قریب به یقین، از سوی خود رژیم اسرائیل و با حذف و اضافاتی در اختیار رسانه ها قرار گرفته است.

جالب آنکه در پی مشخص شدن دروغ بزرگ رژیم اسرائیل مبنی بر ارسال سلاح های ایرانی برای حماس (به دلیل اینکه غزه از سوی خود رژیم اسرائیل تحت محاصره دریایی است و فرستادن سلاح عقلاً پذیرفتنی نیست)، این بار ماجرا به گونه جدیدی مطرح و ادعا شده که مقصد سلاح ها نه غزه، بلکه سودان بوده است.

اما نکته بسیار مهم دیگری که در این زمینه باید به آن توجه داشت، زمان انتشار این ادعاهاست. ادعای توقیف کشتی مذکور، درست هنگامی مطرح شد که پس از انعقاد توافق نامه مقدماتی هسته ای ژنو، ایران و 1+5 در نخستین دور از مذاکرات برای توافق جامع در ماه فوریه بر سر کلیات مذاکرات صحبت کرده و قرار بود، از نیمه ماه مارس، روند جدی مذاکرات رسما آغاز شود.

این بار نیز خبر انتشار گزارش «محرمانه» مذکور در شرایطی منتشر می شود که مذاکرات هسته ای ایران و 1+5 وارد حساس ترین مرحله خود شده و طرفین تلاش دارند تا پیش از ضرب الاجل بیستم ژوئیه، به توافق نهایی دست یابند؛ بنابراین، می توان نتیجه گرفت که در هر دو مورد، هدف اصلی رژیم اسرائیل از این فضاسازی ها، بر هم زدن جو مذاکرات هسته ای  و به ویژه القای این موضوع بوده که چون ایران به تعهدات بین المللی و محدودیت های بین المللی سابق وضع شده علیه خود (در موضوع صادرات تسلیحات) پایبند نبوده، به توافق نهایی هسته ای نیز پایبند نخواهد بود و مذاکره با این کشور بی فایده است.

به هر حال، باید دید آیا این کارها تأثیری بر مواضع 1+5 علیه ایران خواهد داشت و همچون بهانه ای جدید در دست آن ها عمل خواهد کرد یا خیر؟!