جنکینز: تعداد سانتریفیوژها اصلی ترین گره مذاکرات است
ˈپیتر جنکینزˈ نماینده اسبق بریتانیا در آژانس بین المللی انرژی اتمی گفت: به دستیابی توافق بین ایران و گروه 1+5 خوش بینم، زیرا فکر می کنم هر دو طرف و مشخصا ایران و آمریکا اراده سیاسی لازم برای دستیابی به یک توافق نهایی را دارند.
وی در گفت وگو با یک شبکه رادیویی وابسته به آمریکا درباره ارزیابی همکاری کنونی ایران و آژانس، گفت: نحوه عمل ایران در مواجهه با آژانس به زمانی بازگشته که بریتانیا، فرانسه و آلمان در سال 2003 به توافقی با ایران دست یافتند.
جنکینز افزود: بعد از آن توافق یک بازه زمانی بود که ˈمحمد البرادعیˈ مدیرکل وقت آژانس از نحوه همکاری مقام های ایرانی بسیار راضی بود.
او ادامه داد: فکر کنم عادلانه باشد اگر بگویم که پس از اینکه این توافق شکست خورد درجه همکاری ایران کاهش یافت، اما هیچگاه وضعیت واقعا بدی نداشت.
جنکینز گفت: اگر شکل همکاری ایران با آژانس را در مقطعی با صفت بد توصیف کنیم به نظرم بزرگنمایی کرده ایم اما در اواسط 2005 و پس از حدود 20 ماه همکاری خیلی خوب، این همکاری کم شد.
وی در پاسخ به پرسش دیگری مبنی براینکه ˈحال به نظر شما و با توجه به اظهارات و بیانیه ها، آیا امروز یوکیا آمانو مدیرکل کنونی آژانس همانند البرادعی از شکل این همکاری راضی است؟ˈ گفت: بله این برداشت من از گزارش های کتبی او و صحبت هایش در اوایل این هفته است و به نظرم او از همکاری ایران راضی است.
جنکینز در ادامه و در پاسخ به این پرسش که در زمان یک ماه و نیمی که باقی مانده دستیابی به توافق میان ایران و 1+5 ممکن است؟ˈ گفت: بله، کشورهای 1+5 اعلام کردند که اتمام تحقیقات آژانس درباره ابعاد احتمالا نظامی برنامه هسته ای ایران از ملزومات دستیابی به یک توافق سیاسی با ایران نیست، حال فرصت توافق 6 ماهه ژنو در بیستم ژوئیه یعنی 29 تیرماه به پایان می رسد.
او افزود: من به مذاکرات خوشبینم چرا که فکر می کنم هر دو طرف و مشخصا منظورم ایران و آمریکا است، هر دو اراده سیاسی لازم برای دستیابی به یک توافق نهایی را دارند.
این دیپلمات بازنشسته بریتانیایی افزود: چنین توافقی می تواند برای هر دو طرف بسیار ارزشمند باشد، برای دولت روحانی خوب است چون به رفع تحریم ها می انجامد و برای دولت اوباما هم همینطور چرا که جنوب غربی آسیا در حال حاضر در چنان وضعیت متشنجی است که از لحاظ امنیتی برای آمریکا حل کردن این موضوع بسیار ارزشمند خواهد بود.
وی در پاسخ به این پرسش که ˈبه نظر شما چه موضوعی بر سر میز مذاکره می تواند دستیابی به توافق در این فرصت چند هفته ای را با مشکل مواجه کند؟ˈ گفت: سخت ترین موضوع تعداد سانتریفیوژهایی است که ایران پس از توافق می تواند در دوران گذار داشته باشد و فعال نگه دارد.
نماینده اسبق بریتانیا در آژانس بین المللی انرژی اتمی افزود: با این وجود تجربه
من در مذاکرات دیپلماتیک این را به من ثابت کرده که زمانی که اراده کافی وجود داشته باشد برای آن مشکل راه حلی پیدا می شود.
وی در گفت وگو با یک شبکه رادیویی وابسته به آمریکا درباره ارزیابی همکاری کنونی ایران و آژانس، گفت: نحوه عمل ایران در مواجهه با آژانس به زمانی بازگشته که بریتانیا، فرانسه و آلمان در سال 2003 به توافقی با ایران دست یافتند.
جنکینز افزود: بعد از آن توافق یک بازه زمانی بود که ˈمحمد البرادعیˈ مدیرکل وقت آژانس از نحوه همکاری مقام های ایرانی بسیار راضی بود.
او ادامه داد: فکر کنم عادلانه باشد اگر بگویم که پس از اینکه این توافق شکست خورد درجه همکاری ایران کاهش یافت، اما هیچگاه وضعیت واقعا بدی نداشت.
جنکینز گفت: اگر شکل همکاری ایران با آژانس را در مقطعی با صفت بد توصیف کنیم به نظرم بزرگنمایی کرده ایم اما در اواسط 2005 و پس از حدود 20 ماه همکاری خیلی خوب، این همکاری کم شد.
وی در پاسخ به پرسش دیگری مبنی براینکه ˈحال به نظر شما و با توجه به اظهارات و بیانیه ها، آیا امروز یوکیا آمانو مدیرکل کنونی آژانس همانند البرادعی از شکل این همکاری راضی است؟ˈ گفت: بله این برداشت من از گزارش های کتبی او و صحبت هایش در اوایل این هفته است و به نظرم او از همکاری ایران راضی است.
جنکینز در ادامه و در پاسخ به این پرسش که در زمان یک ماه و نیمی که باقی مانده دستیابی به توافق میان ایران و 1+5 ممکن است؟ˈ گفت: بله، کشورهای 1+5 اعلام کردند که اتمام تحقیقات آژانس درباره ابعاد احتمالا نظامی برنامه هسته ای ایران از ملزومات دستیابی به یک توافق سیاسی با ایران نیست، حال فرصت توافق 6 ماهه ژنو در بیستم ژوئیه یعنی 29 تیرماه به پایان می رسد.
او افزود: من به مذاکرات خوشبینم چرا که فکر می کنم هر دو طرف و مشخصا منظورم ایران و آمریکا است، هر دو اراده سیاسی لازم برای دستیابی به یک توافق نهایی را دارند.
این دیپلمات بازنشسته بریتانیایی افزود: چنین توافقی می تواند برای هر دو طرف بسیار ارزشمند باشد، برای دولت روحانی خوب است چون به رفع تحریم ها می انجامد و برای دولت اوباما هم همینطور چرا که جنوب غربی آسیا در حال حاضر در چنان وضعیت متشنجی است که از لحاظ امنیتی برای آمریکا حل کردن این موضوع بسیار ارزشمند خواهد بود.
وی در پاسخ به این پرسش که ˈبه نظر شما چه موضوعی بر سر میز مذاکره می تواند دستیابی به توافق در این فرصت چند هفته ای را با مشکل مواجه کند؟ˈ گفت: سخت ترین موضوع تعداد سانتریفیوژهایی است که ایران پس از توافق می تواند در دوران گذار داشته باشد و فعال نگه دارد.
نماینده اسبق بریتانیا در آژانس بین المللی انرژی اتمی افزود: با این وجود تجربه
من در مذاکرات دیپلماتیک این را به من ثابت کرده که زمانی که اراده کافی وجود داشته باشد برای آن مشکل راه حلی پیدا می شود.
منبع: ایرنا
نظر شما :