نگاهی به تحولات اخیر بین تهران و تل آویو
این یک تغییر است
دیپلماسی ایرانی: اوایل هفته پیش بود که موشه یعلون، وزیر جنگ اسرائیل در اجلاس امنیتی مونیخ، پای اظهارات محمد جواد ظریف، وزیر خارجه ایران نشست. البته دو هفته قبل از آن هم ،وقتی که مقامات ایران و اسرائیل در کنفرانس انرژی های تجدید پذیر در ابوظبی حضور داشتند، برخی از اعضای رده پایین تر در هیات ایرانی، زمانی که وزیر انرژی رژیم اسرائیل می خواست سخنرانی کند، دور میز باقی ماندند. هرچند که برخی مقامات عالی رتبه در در آن زمان ترجیح دادند به انتهای سالن بروند.
این دو صحنه در فاصله دو هفته، از نگاه برخی یک رویداد تاریخی و از نگاه گروهی دیگر یک تغییر استراتژی به شمار می رود. اما اگر هر دو نگاه را مبالغه آمیز فرض کنیم، دست کم آنچه که اتفاق افتاده، یک تغییر است. چرا که تنها چهار ماه قبل، زمانی که حسن روحانی، رئیس جمهور ایران در مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک سخنرانی می کرد، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم اسرائیل به هیات اسرائیلی دستور داد از سالن خارج شوند.
این رویداد ها در کنار اظهارات اخیر ظریف در مورد صلح خاورمیانه و دیگر اقدامات نظیر تبریک سال نو یهودیان در توییتر روحانی موجب شده است توجه تحلیلگران به آنچه که در روابط تهران و تل آویو می گذرد، جلب شود.
با توافق هسته ای ژنو، بسیاری از کارشناسان پیش بینی کردند از این پس نتانیاهو و تفکر جنگ طلبانه اش در حاشیه قرار می گیرند. این پیش بینی به واقعیت پیوست و در دو ماه و نیمی که از این توافق بین ایران و گروه 1+5 می گذرد، دیگر رسانه ها توجهی به آنچه نتانیاهو می گوید، ندارند. شاید به همین دلیل باشد که برخی گزارش ها از تعدیل مواضع آیپک در مورد اعمال تحریم ها علیه ایران خبر می دهند. در صورتی که آیپک به واقع از اعمال فشار بر کنگره برای تصویب تحریم های بیشتر علیه ایران دست بردارد، آنگاه این نشانه ای است حاکی از تلاش نتانیاهو برای نزدیک شدن به روندی که جامعه بین المللی از آن حمایت می کند و آن روند دیپلماتیک است.
برخی تحلیلگران بر این عقیده اند از آنجایی که اسرائیل متحد آمریکا در منطقه به شمار می رود، در معرض تهدید قرار دادند اسرائیل روند بهبود روابط تهران – واشینگتن را پیچیده تر می کند. از سوی دیگر آنچه که روحانی و تیم سیاست خارجی اش دنبال می کنند نیز استراتژی تنش زادیی با کشورهای منطقه و جهان است که می تواند این دغدغه تحلیلگران را نیز حل کند.
ظریف بر خلاف احمدی نژاد که هولوکاست را انکار کرده بود، اعلام کرد این یک فاجعه بوده و نباید تکرار شود. از سوی دیگر روز پنجشنبه، برادر رئیس جمهور با حضور در یک بیمارستان که معمولا به ایرانیان یهودی و مسیحی خدمات رسانی می کند، یک کمک نقدی برای این بیمارستان در نظر گرفت و اعلام کرد وزارت بهداشت توجه بیشتری را به این بیمارستان ها نشان خواهد داد.
یکی از پرستاران این بیمارستان در گفت و گو با نیویورک تایمز این اقدام را یک نشانه خوب توصیف کرد. برخی رسانه ها میزان این کمک نقدی را 400 هزار دلار و برخی دیگر 200 هزار دلار اعلام کرده اند. حسین فریدون، برادر رئیس جمهور که نام خانوادگی اصلی این خانواده را دارد در توضیح این اقدام خود گفت که دولت می خواهد همه گروه های اقلیت و مذاهب را در کنار هم قرار دهد.
در حالی که هم اکنون نیز روحانی توانسته تفاوت های خود را با دولت قبلی در جامعه بین المللی به نمایش بگذارد، اقداماتی از این دست، تاثیر بیشتری در تغییر نگرش افکار عمومی جهان نسبت به دولت او و شعارهای اش دارد.
تحریریه دیپلماسی ایرانی/ 10
نظر شما :