هنیه از دوستان حلقه مقاومت و عباس دشمن قدیمی ایران

دیپلماسی ایرانی: دوست و دشمن عرب ایران را بشناسید، مجموعه تازه ای است که در آن تلاش می شود دوستان و دشمنان عرب به استناد اظهارات، حرف های درگوشی و خصوصی شان با مقامات مختلف، ایده ها، نظریاتشان و اسناد مختلف منتشر شده مثل ویکی لیکس به خوانندگان معرفی شوند. البته بدیهی است که تعریف و توصیفی که از افراد در این مجموعه می شود، مطلق نیست و نمی توان به صرف آن گفت که فلان فرد دوست یا دشمن ایران است. به ویژه که در دنیای سیاست مصالح حرف اول را می زنند و افراد در خور وضعیت و جایگاهشان و آن چه در آن مقطع فکر می کنند، فورا از دوست به دشمن و از دشمن به دوست تبدیل می شوند که نمونه های آن در تاریخ فراوان است. در این جا یازدهمین بخش از این مجموعه در اختیارتان قرار می گیرد:

اسماعیل هنیه، از دوستان حلقه مقاومت ایران

اسماعیل هنیه، نخست وزیر دولت غزه بی شک یکی از نزدیک ترین متحدان ایران در منطقه و جهان است. وی بر خلاف دیگر اعضای حماس که با آغاز بحران سوریه رویکردی ضد ایرانی و ضد سوری به خود گرفتند و به روشنی تمایلات طایفه ای خود را بیان داشتند، در راه آنها وارد نشد و رابطه خود را با ایران حفظ کرد. تا آن جا که بسیاری از نزدیکان به حماس و حامیان آن از جمله دولت قطر وی و اطرافیانش از جمله محمود الزهار، وزیر خارجه کابینه او را متهم به ایجاد شکاف در درون جنبش حماس کردند. ایران نیز رابطه گرم خود را با او حفظ کرد و پذیرفت که حماس در پی بحران سوریه به دو بخش تقسیم شده که بخشی همچنان رویکرد سابق خود را در قبال ایران دارند که عمدتا در غزه هستند و همچنان می خواهند وفادار به ایران بمانند.

ابو العبد اسماعیل هنیه، متولد 29 ژانویه 1963 در غزه است. وی از 29 مارس 2006 و بعد از پیروزی جنبش حماس در انتخابات مجلس فلسطینیان تا ژوئن 2007 نخست وزیر حکومت خودگردان شد. بعد از آن که در پی بروز اختلاف های داخلی میان دو جنبش فتح و حماس غزه از رام الله جدا شد، ریاست دولت غزه را بر عهده داشت که تا کنون نیز ادامه دارد.

اسماعیل هنیه تحصیلات ابتدایی و راهنمایی اش را در مدارس سازمان آنروا (وابسته به سازمان ملل) در اردوگاه الشاطی در غزه گذرانده و تحصیلات دبیرستان را نیز در دانشسرای دینی الازهر در غزه به اتمام رسانده است. در سال 1981 وارد دانشگاه اسلامی غزه شد و در آن جا به عضویت انجمن اسلامی این دانشگاه در آمد. از سال 1983 تا 1984 عضو شورای دانشجویی دانشگاه و از سال 1985 تا 1986 ریاست شورای دانشجویی دانشگاه را بر عهده داشته است. وی مدرک کارشناسی خود را از دانشکده ترتیب دانشگاه اسلامی غزه در زبان عربی دریافت کرده و از افراد متبحر در سخنوری محسوب می شود.

سه بار سابقه بازداشت دارد که به ترتیب 18 روز در تاریخ 1987، شش ماه در 1988 و سه سال در 1989 است. وی در 17 دسامبر 1992 همراه با 415 نفر از رهبران و فعالان حماس و جهاد اسلامی به مرج الزهور در جنوب لبنان تبعید شد.

یک بار نیز در سال 2003 از ترور حتمی اسرائیلی ها نجات یافته است که خود درباره آن می گوید: «در تاریخ ۶/۹/۲۰۰۳ همراه شیخ احمد یاسین به دیدار دکتر مروان ابو راس رفته بودیم. وقتی ناهار را در منزل ایشان میل کردیم، ناگهان یک هواپیمای اف ۱۶ محلی را که در آن بودیم بمب باران کرد. سقف فرو ریخت و همه جا را دود و گرد و خاک فرار گرفت. به شکرانه پروردگار موفق شدیم از منزل خارج شویم و خداوند ما و خانواده دکتر ابو راس را نجات داد.»

او در طول دوران ریاستش بر غزه و جنگ های اسرائیل علیه این منطقه نیز بارها مورد سوء قصد رژیم صهیونیستی قرار گرفته که هر بار جان سالم به در برده است.

محمود عباس، دشمن قدیم ایران

محمود عباس، رئیس حکومت خودگردان فلسطینی از جمله چهره های عربی است که هیچ گاه از در دوستی با ایران وارد نشده است. حتی در زمان حیات یاسر عرفات، رهبر فقید فلسطینیان نیز از جمله افرادی بود که به ایران خصومت می ورزید. حتی در دوران ریاست جمهوری محمد خاتمی که فصل تنش زدایی در روابط ایران با جهان بود، عباس از جمله کسانی بود که چندان تمایلی به رابطه با ایران نداشت. همواره می گفت پرونده فلسطینی – اسرائیلی پرونده ای عربی است و نباید ایران در آن دخالت کند. اما درباره دخالت های کشورهای غیر عرب دیگر مثل ترکیه هیچ موضع منفی ای اتخاذ نمی کرد. وی همیشه از این که ایران نسبت به مذاکرات صلح با اسرائیل بدبین بوده شکایت داشته اگر چه اکنون به این نتیجه رسیده است که تا زمانی که تلاویو در مواضع فعلی اش باشد هیچ گاه نمی تواند به فکر رسیدن به صلح با این رژیم بیفتد. با وجود این همچنان از ایران گریزان است و همواره در برابر آن موضع منفی اتخاذ می کند.

محمود عباس معروف به ابو مازن که اسم چریکی اوست، زاده 26 مارس 1935 در صفاد، دومین شهر بهائیان در اسرائیل است. شهری که در پی جنگ اعراب و اسرائیل به اشغال این رژیم در آمد. در 9 ژانویه 2005 به ریاست تشکیلات خودگردان فلسطینی و از 15 ژانویه تا کنون رئیس جمهور این کشور است. همچنین بالاترین مقام سیاسی گروه فتح محسوب می شود و نخستین نخست وزیر دولت فلسطین که در زمان حیات یاسر عرفات تشکیل شد. البته دوران نخست وزیری اش که از مارس تا سپتامبر 2005 بود زیاد دوام نیاورد و به دلیل عدم حمایت امریکا و اسرائیل و همین طور تحریکات داخلی فلسطینیان علیه او مجبور به کناره گیری از این سمت شد.

عباس 78 ساله فارغ التحصیل دانشکده دوستی ملل روسیه در دانشگاه دمشق است. خود می گوید که پیرو اهل تسنن است و آداب دینی اهل تسنن را به جا می آورد و همسرش نیز سنی مذهب است اما حرف هایی هم زده می شود مبنی بر این که اصالتا بهائی است و از نوادگان عباس افندی، از رهبران فرقه ضاله بهائیت که در دوران ناصرالدین شاه قاجار و در پی شکست فتنه بابی ها به حیفا در فلسطین کوچک کرده بودند، است.

عبدالقادر یاسین، نویسنده فلسطینی ۱۳ ژانویه ۲۰۰۰ در روزنامه "الاسبوع العربی" مطلبی نوشت که سرآغاز بحث هایی جدی درباره ماهیت محمود عباس شد. او در این مقاله نوشت: «محمود عباس بهایی و نام اصلی او محمود رضا عباس میرزاست و اصالتی ایرانی دارد و زمانی که بهایی ها تحت فشار دولت ایران بودند، این کشور را ترک کرد. محل تولد محمود عباس نیز مورد توجه است. ابومازن متولد شهر "صفد" در فلسطین اشغالی است. صفد پس از حیفا مرکز بهائیان در فلسطین اشغالی است. یکی دیگر از موضوعاتی که به این موضوع دامن می زند این است که محمود عباس از جمله معدود رهبران فتح است که هیچگاه در لیست ترور رژیم صهیونیستی قرار نداشت!» عباس بهایی بودنش را کاملا رد کرده است.