برخورد خودروسازان با فرانسوی‌ها چگونه خواهد بود؟

ذوق زدگی شرکت های خودروسازی که تحت تاثیر تحریم های غرب به ناگهان قصد خروج از ایران کردند، و حال با توافق هسته ای در انتظار بازگرداندن جایگاه خود درشرکت های داخلی هستند، این روزها به طور وضوح قابل مشاهده است.هر چند این شرکت ها نیز به دلخواه خود ایران را ترک نکردند، اما موضع گیری دولت های حاکمه آنها در قبال مواضع هسته ای کشورمان و همچنین خروج به یکباره آنها از شرکت های خودروساز داخلی که مشکلات و چالش های زیادی را برای تولید کنندگان به وجود آورد نیز به سادگی قابل اغماض نیست.

 به عنوان مثال شرکت پژو پیش از تحریم قطعی صنعت خودرو مبادرت به ترک ایران کرد و مدیران این شرکت با وجود آگاهی از اینکه ایران دومین بازار این شرکت خودروساز است و با خروج از کشورمان دچار ضرر و زیان های مالی فراوانی می شود، بازهم بر خروج از ایران آن هم قبل از تحریم صنعت خودرو پافشاری کرد. نتیجه آن شد که هم این شرکت فرانسوی با انباشتی از ضرر و زیان های مالی، تاوان ترک ایران را داد و هم شرکت خودروساز داخلی طرف قرارداد با افت تولید روبه رو شد. پس از این جریانات شرکت رنو نیز با توجه به تحریم صنعت خودرو مجبور به کاهش فعالیت های خود در ایران شد که این اتفاق نیز بار دیگر شرکت های داخلی و قطعه سازان را با ضرر مالی مواجه کرد. 

این روند در شرایطی رخ داد که با توافق هسته ای، این دو شرکت بیش از باقی شرکت های همکار صنعتی ایران ابراز خشنودی می کنند تا جایی که حتی سهام این شرکت ها پس از اخبار هسته ای یکشنبه گذشته روندی صعودی پیدا کرده است. حال سوالی که بسیاری از کارشناسان مطرح می کنند این است که برخورد خودروسازان ما که با کوچ ناگهانی دو خودروساز همکار و شریک دچار ضرر های هنگفتی شدند، با آنها چگونه خواهد بود. آیا قرار است همکاری این شرکت ها همچون گذشته ادامه یابد یا اینکه شرکت های داخلی رویکرد تازه ای در برخورد با آنها خواهند داشت؟