خرازی:ظریف هم توانا است هم مورد اعتماد رهبری
بهار: برای بررسی آینده سیاست خارجی ایران و وزیر جدید امور خارجی کشور، نمی توان شخصی مناسب تر از محمدصادق خرازی یافت. او سفیر ایران در سازمان ملل متحد، سفیر ایران در فرانسه و مشاورارشد سیدمحمد خاتمی در دوران ریاست جمهوری بوده و بهتر از هرکسی ضعف های سیاست خارجی ایران را در هشت سال گذشته می شناسد و می تواند برای آینده این وزارتخانه طرح و برنامه ارائه دهد اما ترجیح می دهد به رای و نظر منتخب ملت احترام بگذارد و از مردم می خواهد به سیاست های حسن روحانی اعتماد کنند؛ سیاست هایی که معتقد است به زودی می توان شاهد نتایج خوب آن بود. صادق خرازی در گفت وگو با «بهار» تاکید می کند محمدجواد ظریف بهترین گزینه موجود برای وزارت امورخارجه است. صادق خرازی، محمدجواد ظریف را فردی توانا و مورد اعتماد رهبری می داند؛ فردی که با تکیه بر این دو اصل می تواند سیاست خارجی ایران را از سیاستی پرتنش به سیاستی تنش زدا سوق دهد.
با توجه به شناختی که از محمدجواد ظریف دارید آیا او می تواند ظرفیت های جدیدی برای وزارت امور خارجه ایران ایجاد کند؟
آقای دکتر ظریف یکی از شخصیت های شناخته شده در امر سیاست خارجی در جمهوری اسلامی و چهره شناخته شده ای در عرصه بین المللی است. او یکی از دیپلمات های برجسته ایرانی است. حتی می توانم به قوت بگویم در حال حاضر دیپلماتی برجسته تر از او برای تصدی این پست وجود ندارد. امروز در دستگاه دیپلماسی، دیپلماتی قوی تر و آشنا تر از او به مسائل بین المللی نداریم. دکتر ظریف تجربه دو دوره معاونت وزارت امور خارجه، دو دوره نمایندگی دائم ایران در سازمان ملل و مسئولیت های دیگری را در این حوزه دارد. آقای ظریف فردی قوی برای نمایندگی ایران در مذاکرات بین المللی است. سال ها تجربه در عرصه دیپلماسی از او فردی مسلط بر مبانی حقوقی و روابط بین الملل ساخته است. یکی دیگر از نقاطی که دکتر ظریف را برای تصدی پست وزارت امور خارجه بهترین گزینه می کند، چهره بین المللی اوست. دکتر ظریف در محافل بین المللی اعم از سازمان ملل، کنفرانس سران کشور های اسلامی، یونسکو و جنبش عدم تعهد چهره شناخته شده ای است. او به معنای واقعی در حوزه دیپلماسی ظرفیت هایی دارد که با اتکا بر آن می تواند با روسای سازمان های بین المللی و شخصیت های سیاسی کشور های خارجی وارد تعامل شود. انتخاب او به عنوان وزیر امور خارجه کشور فرصت مغتنمی برای کشور، نظام جمهوری اسلامی و دولت منتخب است. اما مهم ترین نکته درباره دکتر ظریف، این گزاره است که مقام رهبری به شخص او اعتماد کامل دارد. ظریف امتحانش را در طول مذاکرات قطعنامه 598 و مذاکرات هسته ای ایران پس داده است.
آیا اعتماد نظام به دکتر ظریف می تواند این امیدواری را ایجاد کند که بتواند وضعیت سیاست خارجه ایران را از این شرایط پراز سوءظن و پراز تنش به سمت سیاست های تنش زدا سوق دهد؟
سیاست خارجی جمهوری اسلامی، برخلاف سیاست های داخلی، اقتصادی و فرهنگی اش، سیاستی متمرکز است. امکان ندارد در سیاست خارجی بدون اذن و تایید رهبری نظام تحرکی صورت بگیرد. همواره سیاست گذاری ها در امر روابط بین الملل نیازمند تایید رهبری بوده و هست. در یک کلام بگویم اگر رییس دستگاه سیاست خارجی و سیاست های این دستگاه مورد اعتماد رهبری باشد، کارهای این دستگاه پیش می رود در غیراین صورت هیچ کاری جلو نمی رود. اگر شخصیتی مورد تایید رهبری باشد سیاست خارجی ایران را نمایندگی کند، می توان امیدوار بود که سیاست های این حوزه قرین موفقیت باشد.
با توجه به توانایی ها و ظرفیت هایی که برای وزیر امور خارجه جدید ایران برشمردید، می توانید پیش بینی کنید که با انتخاب او برای پست وزارت امور خارجه، سطح مذاکرات ایران با کشورهای 1+5، از سطح فعلی به سطوح بالاتر و احتمالا به سطح وزرا ارتقا پیدا کند؟
این موضوع به رای و نظر شخص رییس جمهوری منتخب بستگی دارد. توجه داشته باشید که آقای دکتر حسن روحانی، یکی از برجسته ترین دیپلمات های ایرانی است. باید به تصمیمات و تجربه های او در این حوزه اعتماد کرد. طبق قانون، تنها رییس جمهوری ایران است که باید درباره سطح مذاکرات تصمیم بگیرد.
بحث سیاست خارجی، مقوله ای پیچیده است. سیاست خارجی ایران، امروز درهم تنیده با سیاست های داخلی و مسائل اقتصادی است. این موضوع سیاست خارجی را که به خودی خود، امری پیچیده است، پیچیده تر هم می کند. سیاست های خارجی ایران بر تمام شئون اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کشور تاثیر دارد. بنابراین از رییس جمهور با شناختی که از تحولات جهانی دارد، می تواند و باید دکترینی در حوزه سیاست خارجی عرضه کند که درنهایت با موفقیت قرین شود.
با توجه به این که گزینه جدید دبیری شورای عالی امنیت ملی، محمد فروزنده، تجربه چندانی در حوزه دیپلماسی ندارد، آیا می توان این گمانه را مطرح کرد که وزارت امور خارجه ایران به جایگاهی که در قانون برایش پیش بینی شده است بازمی گردد و نقش فعال تری در جریان مذاکرات با کشور های 1+5 ایفا کند؟
برداشت من این است که آقای روحانی در حوزه بین المللی تصمیمات خوبی خواهد گرفت. منتظر باشید نتیجه سیاست های دولت یازدهم را در عرصه بین المللی ببینید.
ارزیابی شما از شرایط ایران و کشور های غربی، پس از تشکیل دولت جدید، برای آغاز دور جدیدی از مذاکرات چیست؟
ایران همواره برای حل وفصل مناقشات آماده بوده است. اگر غربی ها از نگاه صرف سیاسی خود درباره ایران و حق دستیابی این کشور به صنایع هسته ای دست بردارند، می توان به آینده سیاست خارجی ایران در حل مشکلات پیش رو امیدوار بود. تنها در صورتی که غرب نگاهی برابر و غیرامنیتی به ایران داشته باشد می توان منتظر بود مذاکرات ایران و دنیا به نتیجه مقبول برسد.
غرب ممکن است پای میز مذاکرات برد-برد، بنشیند؟
خرد جمعی کشورهای غربی برپایه سیاست های منفعت محور تبیین شده است. عمل گرایی ملت های غربی به سیاستمداران این کشور ها، برای اجرای سیاست های منفعت طلبانه فشار وارد می کند. در طول تاریخ کمتر پیش آمده کشورهای غربی در مقابل مشکلات حاضر شوند از دسترسی ساده و آسان به زندگی راحت بگذرند. از سوی دیگر وجود شخص آقای روحانی به عنوان رییس جمهوری و تغییر دولت در ایران یک فرصت استثنایی در اختیار غرب و اروپا قرار داده است. کشورهای غربی اگر بخواهند منطقی عمل کنند به این جمع بندی می رسند که از این فرصت استفاده کنند تا نتیجه ای مثبت برای هر دوطرف مذاکره کننده حاصل شود؛ اما اگر این کشورها بخواهند بر رفتارهای گذشته خود پافشاری کنند، مسلما تعامل ایران و دنیا با مشکلات عدیده ای مواجه خواهد بود.
نظر شما :