توافق سولانا با ایران را چه کسی به هم زد؟

به گزارش مشرق، کیهان نوشت: پیش از این علی لاریجانی دست کم در 2 مصاحبه به موضوع به هم خوردن توافقات نهایی شده با خاویر سولانا مسئول وقت سیاست خارجی اروپا پرداخته است. وی 14 اردیبهشت سال 1388 در دیدار با جمعی از سردبیران و خبرنگاران رسانه های گروهی جمهوری چک درباره علت به سرانجام نرسیدن مذاکرات گفت: مذاکرات با اروپا چند مقطع داشته، یک مقطعی سه وزیر اروپایی، آلمان و انگلیس و فرانسه، به ایران آمدند و تفاهمنامه ای در سعدآباد امضا شد. آنجا سه وزیر اروپایی گفتند، شما UCF اصفهان و غنی سازی نطنز را متوقف کنید، ما ظرف چند هفته مساله را حل می کنیم، بعد شما کارتان را ادامه دهید. اما فکر می کنم درست حرف زده نشده چون بعدها به من گفتند که مقصد ما تعطیلی همیشگی بود و این یک بی اعتمادی در ایران به وجود آورد. مخصوصاً یک حوادثی هم در این بین رخ داد. مثلاً آقای بلر در همین فاصله زمانی از سربازان خودش در بصره سان دید و آنجا گفت، ما میوه اشغال عراق را در تهران چیدیم. فکر می کنم یک اشتباه محاسباتی رخ داد، تصور ایران این بود که ما می خواهیم اعتمادسازی کنیم ولی آنها موضوع را طور دیگر فهمیدند. بعد از مذاکرات بروکسل و پاریس از ایران خواستند همه فعالیت های اتمی را تعطیل کند تا ظرف چند ماه به یک اوبجکتیو گارانتی (Objective guarantee)، برسیم. در مرحله بعد ظرف این چند ماه هیچ پیشنهادی به عنوان اوبجکتیو گارانتی به ما ندادند. این در حالی بود که همه تأسیسات اتمی ما تعطیل شده بود.

لاریجانی همچنین گفته بود: بعد ما یک پیشنهاد به آنها دادیم، ظرف چند ماه به ما پاسخ منفی دادند. مرحله سوم ایران به این نتیجه رسید که از این مسیر به نتیجه ای نمی رسیم لذا ما به آژانس گفتیم، ما فعالیت اتمی خود را زیر نظر آژانس آغاز می کنیم و ضمناً مذاکره می کنیم برای اینکه به یک نتیجه هم برسیم. آنها رفتند به سمت اینکه علیه ایران قطعنامه صادر کردند. اما در سال 2006 مذاکرات را آغاز کردند، ما در مذاکرات فعال و جدی وارد شدیم، حداقل در سه مرحله نزدیک شدیم به یک تفاهم، اما عوامل دیگری این را به هم می زد.

وی در توضیح ماجرا گفت: مثلاً ما با آقای سولانا داشتیم مذاکره می کردیم که حادثه حمله اسرائیل به لبنان رخ داد. آنجا کسینجر مقاله ای نوشت که در همین شلوغی یک قطعنامه علیه ایران بدهیم. آنها مذاکرات را قطع کردند و ظرف 48 ساعت قطعنامه صادر کردند. آقای سولانا به من زنگ زد و گفت، «متأسفم که خرابکاران کار خودشان را کردند.» بنابراین مسأله هسته ای نبود، عامل بیرونی بود. من آنچه که می توانم بعد از سال ها مذاکره به شما بگویم، مسأله آنها ذاتاً به مسأله هسته ای برنمی گردد. بارها به من گفتند که ما می دانیم شما بمب اتمی ندارید، ولی شما یک کشور تأثیرگذار در منطقه هستید و موازنه را در منطقه دارید به هم می زنید.

دبیر پیشین شورای عالی امنیت ملی همچنین 14 خرداد امسال در برنامه شناسنامه رسماً تصریح کرد: آنها [مقامات اروپایی] اذعان داشتند که شما چند هفته ای تعلیق هسته ای داشته باشید و ما نیز مسائل آژانس را طوری پیش می بریم که شما دارای دانش هسته ای شوید. بحث ها ادامه پیدا کرد و سرانجام آن شد که جریان به تعلیق کامل رسیده بود، UCF اصفهان تعطیل شده و زنجیره ای برای تولید وجود نداشت. اینها تمام شرایطی بود که بنده در هنگام قبول مسئولیت پرونده هسته ای با آن روبرو شدم.

لاریجانی افزود: کشور به صورت موقتی دچار تعلیق هسته ای شد اما آنها به تعهدات خود عمل نکرده و خلاف عهد کردند به طوری که پس از اولین ملاقاتی که بنده با چند وزیر خارجه اروپایی در نیویورک داشتم، نماینده وزیر خارجه آلمان اعلام کرد که ما نگفتیم شما تعلیق کنید بلکه خواهان تعطیل کردن برنامه هسته ای بودیم و شما نباید غنی سازی داشته باشید.

رئیس مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: کشورهای اروپایی دقیقاً در زمان جنگ 33 روزه اسرائیل علیه لبنان، خواهان حاد کردن شرایط هسته ای و فشار آوردن به کشور ما بودند به طوری که با شروع جنگ 33 روزه، کسینجر مقاله ای نوشت و اعلام کرد که الان زمان صادر کردن قطعنامه علیه ایران است، ما نیز در جواب گفتیم که جنگ 33 روزه چه ربطی به کشور ما دارد؟ ما در حال بحث اتمی هستیم.

وی تصریح کرد: آن زمان آقای سولانا به بنده تلفن کرد و بیان داشت که خرابکارها کارشان را انجام داده اند و من از شما عذرخواهی می کنم. بنابراین معلوم شد که اروپایی ها به خاطر مشکلات و مسائل دیگر خواهان فشار وارد کردن به ایران بودند.

با این اوصاف به نظر می رسد بی دقتی در اظهارنظرهای تبلیغاتی -ولو خلاف میل گویندگان باشد- می تواند موجب تبرئه دشمنان ملت ایران و انداختن توپ در زمین خودی شود.