آناتومی جنگ در مالی
تا همین چند وقت قبل کشورهای غربی مالی را به خاطر برگزاری انتخابات به عنوان مدل دمکراسی برای دیگر کشورهای آفریقایی مطرح می کردند اما حالا این کشور با ورود نظامی فرانسه صحنه جنگ تمام عیاری است که مشخص نیست تا چه زمانی ادامه داشته باشد.
به نوشته همشهری مقام های فرانسوی گفته اند که جنگ در مقابل شورشیان مالی را سریع تمام می کنند اما کمی دقت در شرایط مالی نشان می دهد که دولت فرانسه وارد نبردی شده که پایان زودهنگامی برای آن قابل پیش بینی نیست. فرانسوا اولاند، رئیس جمهور تازه کار فرانسه که این روزها به دنبال به دست آوردن حمایت کشورهای دیگر در جنگ مالی است اما شاید اگر تجربه حضور ائتلاف خارجی در آمریکا را بررسی می کرد هیچ وقت وارد این کارزار سخت نمی شد.
اولاند با فهمیدن شرایط اعلام کرده است که به زودی نیروهای نظامی بیشتری به مالی برای کمک به ۷۵۰ نظامی فرانسه می فرستد. مقام های این کشور به تدریج متوجه می شوند شورشیانی که وارد جنگ با آنها شده اند برخلاف تصور اروپایی ها شبه نظامیانی که فقط کلاشینکف به دست دارند نیستند. هر چند که در رسانه های جهان نام مالی و شورشیانش این روزها با مداخله نظامی فرانسه پررنگ تر شده اما این کشور از ابتدای سال ۲۰۱۲ شاهد گسترش شدید درگیری ها به ویژه در منطقه شمالی خود بوده است.
از ۱۷ ژانویه سال گذشته میلادی چندین گروه شورشی نبرد خود را علیه نیروهای نظامی مالی برای اعلام استقلال شمال این کشور موسوم به ازواد شروع کردند. گروه موسوم به «جنبش ملی برای آزادی ازواد» (MNLA) با حمایت گروه افراط گرای انصار الدین توانست در مارس ۲۰۱۲ کنترل این منطقه را به دست آورد و جدایی کشور ازواد را اعلام کند.
پس از آن گروه های مرتبط با القاعده ازجمله انصار الدین تلاش کردند تا این جنبش را به حاشیه رانده و قوانین به سبک طالبان را اجرا کنند که نبرد میان MNLA و انصار الدین را به دنبال داشت. این اما همه مشکل مالی نبود؛ در ۲۲ مارس ۲۰۱۲ نظامیان مالی دست به کودتا زدند و آمادو تومانی توره، رئیس جمهور این کشور را از قدرت برکنار کردند.
در میان این کودتا اما گروه های مختلف شورشی قدرت بیشتری گرفتند و تلاش کردند برای جدا کردن شمال مالی بار دیگر متحد شوند. شمال مالی که فرانسوی ها تصور می کنند سریع می توانند با نیروهای محدود خود در آن به پیروزی برسند مساحتی معادل دو برابر فرانسه دارد. کارشناسان نظامی این سؤال را مطرح می کنند که نظامیان فرانسه چطور می خواهند در منطقه ای با این وسعت که شبه نظامیان مانند کف دست آن را می شناسند دست به نبرد بزنند.
گروه های شورشی در شمال مالی شبه نظامیانی بی تجربه نیستند. در واقع آمریکا و ناتو با حمله به لیبی عامل قدرت گرفتن آنها شدند. این گروه ها که درآمد فراوانی از منابع مختلف ازجمله قاچاق مواد مخدر و گروگانگیری دارند به تسلیحاتی مجهزند که بخشی از آنها از انبارهای رژیم قذافی درجریان انقلاب لیبی غارت شده است. آنها همچنین به وسیله بولدوزرها و ماشین های سنگین به جا مانده از شرکت های ساختمانی تونل های زیر زمینی و مواضع دفاعی گسترده برای خود در منطقه شمال ساخته اند و برای موقعیتی مانند این روزها اقدام به ذخیره تجهیزات و سوخت کافی کرده اند. «القاعده مغرب اسلامی» به رهبری فردی به نام ابوزید یکی از خطرناک ترین گروه ها به حساب می آید.
بیشتر اعضای این گروه که شاخه شمال آفریقای القاعده به حساب می آید شبه نظامیان خارجی هستند و گروگان های غربی را در اختیار دارند. انصار الدین به رهبری فردی به نام «ایاد الغالی» گروه دیگری است که در تلاش برای اجرای قوانین مشابه طالبان در مالی است. «جنبش ملی برای آزادی ازواد» در این میان گروهی سکولار به حساب می آید که برای استقلال شمال مالی تلاش می کند. جنبش برای اتحاد و جهاد در غرب آفریقا از گروه های دیگر افراط گرا به حساب می آید که به رهبری عمر اولد حماحه با منابع مالی هنگفت از قاچاق مواد مخدر به دنبال گسترش نبرد در غرب آفریقاست. فرانسوی ها به تدریج متوجه خواهند شد وارد جنگی شده اند که مانند افغانستان پیروزی و پایانی برای آن قابل تصور نیست.
نظر شما :