مسلمانان از توسل به خشونت پرهیز کنند

دیپلماسی ایرانی : مساله رابطه اسلام و غرب مساله پیچیده ای است، اگر بخواهیم نگاهی تاریخی به این موضوع داشته باشیم، طی صد سال گذشته روابط غرب با کشورهای اسلامی روابطی کاملا نابرابر و بیشتر سلطه آمیز بوده است. به عبارت روشن تر از زمانی که امپراطوری عثمانی تجزیه می شود و پس از آن که کشورهای اسلامی توسط انگلیس تبدیل به کشورهای کوچکی می شوند، شاهد مبارزات آزادی بخش بودیم و مساله ا ی که در قلب جهان اسلام اتفاق افتاد و آن چیزی نبود جز به وجود آمدن اسرائیل واشغال سرزمین های مسلمانان و حمایت هایی که از آن زمان تا به امروز از جانب امریکا و غرب شده است. امروز شاهد آن هستیم که مساله فلسطین توسط امریکا به بن بست کاملی رسیده است. بدین معنا که سیاست خارجی امریکا عملا  حمایت از اشغال سرزمین های مسلمانان و سرکوب است و هیچ کدام از دولت های امریکا هم نخواستند و نتوانستند راه حلی برای این مساله پیدا کنند، بر همین اساس آمریکا همیشه به صورت یکجانبه از رژیم صهیونیستی حمایت کرده است. علاوه بر  این امریکا سالها از دیکتاتورهایی که همپیمان او در منطقه بودند  و با اسراییل دوستی داشتند و با مردم خود دشمنی حمایت کرد ه است.  

اگر تمامی این مسائل را در وجه نظر قرار دهید، به تحولات پس از جنگ سرد خواهیم رسید. پس از جنگ سرد نیز شاهد بودیم که اسلام هراسی و اسلام ستیزی در غرب شدت گرفت ،امریکایی ها به افغانستان و عراق حمله کردند، نیروهای خود را به این مناطق آوردند و سایر کشورها را تهدید کردند، پایگاه های نظامی متعدد به وجود آوردند که در همین تحولات تعداد بیشماری افراد بیگناه جان خود را از دست دادند. به عنوان مثال همین دیروز در حمله ناتو در افغانستان ۹ زن و کودک فقیری که در حال جمعاوری هیزم بودند، کشته شدند. زمانی که زن ها و کودکان فقیر افغان توسط هواپیماهای ناتو  کشته می شوند،  اعتراضی نمی شود، اما اگر عده ای در خیابان ها شعار دهند و خشم  خود را نسبت به اهانت به پیامبرشان ابراز کنند، متهم به خشونت می شوند.  در نتیجه این زمینه تاریخی باید اذعان کرد که روابط امریکا با دنیای اسلام خونین و مجروح است و مانند زخم کهنه ای شده است که هر آن سرباز می کند .

باید بر این نکته تاکید داشت که اسلام ستیزی در غرب حادثه منفردی نیست، چراکه هنوز حادثه قرآن سوزی توسط  کشیش مسیحی و یا جوانی که در نروژ  دست به قتل عام ده ها نوجوان  زد به عنوان اینکه قصد حمله به سیاست های طرفدار اسلام در غرب دارد را فراموش نکرده ایم. به معنای دیگر ذهن این افراد به اندازه ای از اسلام هراسی انباشته  شده است که باور دارند اسلام اروپا را از بین خواهد برد. برخی همانند برنارد لوئیس در باره اسلام هراسی  داد سخن داده اند تا این موضوع را در اذهان مردم و سیاستگذاران نهادینه کنند.

نتیجه اسلام هراسی این است که باید با اسلام مبارزه کرد و مبارزه با اسلام به اشکال گوناگون در غرب دنبال می شود. چنانچه همین فیلم توهین آمیز برضد نبی مکرم اسلام ٌ( ص ) برای مبارزه با اسلام ساخته شده و برای تحریک مسلمانان در اینترنت پخش گردیده است. به معنای دیگر  در ساخت این فیلم هیچ گونه هدف اقتصادی و یا سرگرم کننده ای وجود نداشته است و تنها هدف آن مبارزه با اسلام و توهین به پیامبر  و تحریک مسلمانان بوده است.

عکس العمل مسلمانان

کانون اعتقادی هر دینی در این خلاصه می شود که رسولی از جانب خداوند پیامی برای مردم آورده است. اصل دین اسلام هم در پیامی است که رسول اکرم (ص) برای مردم به ارمغان آورده که همان قرآن است. تصادفی نیست که در مدت کوتاهی در امریکا  هم پیام و هم پیامبر اسلام  مورد هجوم و حمله  قرار می گیرد. پس به این نتیجه می رسیم که جریانی سازماندهی شده و برای مقابله با اسلام شکل گرفته و با طراحی مشغول ایجاد آشوب و اضطراب در میان مسلمانان است.

باید توجه داشت  آنچه که جوامع انسانی را به هم پیوند می دهد، ارزش های مشترک بین افراداست. اصول بنیادین هر دین از مهم ترین ارزش ها و مقوم هویت هر جامعه ایمانی است. باور به این ارزش هاست که افراد را به یکدیگر پیوند می دهد و به عبارت روشن تر یک مسلمان خود را از یک مسیحی  یا بودایی تفکیک می کند.بنابراین واکنش نشان دادن نسبت به توهین به ارزش های بنیادین هر جامعه امری کاملا طبیعی است، اما اینکه این عکس العمل باید چگونه باشد موضوع قابل بحث دیگری است.

در مورد فیلم موهن امریکایی هم عکس العمل ها متفاوت بوده است، به عنوان مثال سید حسن نصرالله از ساخت این فیلم اعلام انزجار کرده و از مردم لبنان دعوت کرده تا در حمایت از نبی اکرم(ص) و اسلام راهپیمایی کنند که با خشونتی هم همراه نبوده است. تنها نشان داده شد که دنیای  اسلام نسبت به این مساله به شدت اعتراض و حساسیت دارد.

نکته ای که در این ماجرا وجود دارد این است که یک عمل افراطی در غرب ممکن است به بروز یک عمل افراطی در جهان  اسلام کمک کند و این روند سبب شود تا جمعیت اصلی مسلمانان که اهل  ایمان و عقل و مدارا و اعتدال  هستند به عنوان  گروهی افراطی در رسانه های غربی معرفی شوند.

رویکرد مبتنی بر گفتگوی تمدن ها و گفتگوی ادیان بر این باور است که باید  از تاثیر نیروی های  افراطی و خشونت گرا که در ساختن همین فیلم هم مداخله داشته، جلوگیری کنیم. به معنای دیگر کسانی که چنین فیلمی ساخته اند بحث آزادی بیان را به گروگان گرفته و خود را در پشت این سپر آزادی مخفی کرده اند. بنابراین توهین به مقدسات یک و نیم میلیارد انسان را نمی توان تحت عنوان آزادی تایید کرد و اگر تایید شود نتایجی به بار می آورد که بسیار زیانبار است.

متاسفانه زمانی که افراطی گری در غرب بروز پیدا می کند، ممکن است که افراطی های دیگری هم از این مساله استفاده کنند، اما تمامی اندیشمندان دینی باید نسبت به این مساله عکس العمل نشان دهند،  حتی من بر این باورم که بسیار امر پسندیده ای است اگر پیروان ادیان دیگر هم در این راهپیمایی ها شرکت کنند، چرا که اعتراض به توهین به مقدسات وظیفه ذاتی همه باورمندان و آزادگان است. اگر امروز به پیامبر اسلام توهین می شود فردا هم  ادیان دیگر  مورد توهین قرار خواهد گرفت که چنین روندی خطر ایجاد جنگ های مذهبی را در پی دارد./14