انقلابی یا ضدانقلاب؟مساله این است
خبرآنلاین: هفته گذشته تحولات بنیادین بسیاری در مقابل چشمان ما در منطقه رخ داد. برخی از این حوادث در گذشته تحولات منطقه سابقه نداشت که یکی از آنها انتخابات ریاست جمهوری مصر بود. کل منطقه خاورمیانه بی شک روزهای پرالتهابی را پشت سر می گذارد.زیرشاخه ای از وزارت امور خارجه ایالات متحده با نام فعالیت های حقوق بشر و گزارش های کشور به کشور ، برای سال 2012 روزهای خوبی را در جهان عرب پیش بینی کرده بود. بر اساس این گزارش تاثیرات بهار عربی بر مسائل حقوق بشر قابل لمس خواهد شد. این گزارش سالانه به نظر خوش بینانه و البته آمیخته به احتیاط به نظر می رسید. فضای حاکم بر تغییر و تحولات جاری در کشورهایی مانند تونس، مصر، یمن، لیبی و سوریه بسیار در قید و بند احساسات است. البته که همواره تغییرات پیش از آنکه مادر دموکراسی و احترام به حقوق بشر باشند، برخی بی ثباتی ها را به بار خواهند آورد. همواره در زمان نقل و انتقال های سیاسی فضای دودلی و تردید حکمفرما است. این عدم شفافیت می تواند در بسیاری از موارد با بی ثباتی و البته نوعی خشونت گرایی همراه باشد.حتی زمانی که این تحولات به ثمر می نشیند هم پیروزی اش قطر کمتری دارد.
ناارامی ها در سوریه در نهایت به لبنان هم رسید. کشوری که زودتر از سایرین تبعات آشوب در کشور همسایه خود را احساس می کند. اختلاف های طایفه ای و کشتارهای بی حد و مرز انجام گرفته ، پادشاه عربستان سعودی ملک عبدالله بن عبدالعزیز را بر آن داشت تا نسبت به آغاز جنگ داخلی در لبنان هشدار دهد. همزمان ریاض و چهار کشور دیگر عضو شورای همکاری خلیج فارس از شهروندان خود خواستند تا برای حفظ جان خویش خاک لبنان را ترک کرده و از سفر به این کشور نیز حذر کنند.
گفتگوهای میان ایران و گروه 1+5 که در بغداد جاری بود نیز چندان موفقیت آمیز نبوده و این در حالی است که پیش ز آغاز این مذاکرات هم ایرانی ها ژست مذاکره را به خود گرفته بودند و هم غربی ها پتانسیل بسیاری برای خروج از بن بست مذاکرات از خود نشان می دادند. یک بار دیگر باید منتظر بمانیم تا دور سوم مذاکرات پس از استانبول و بغداد در مسکو برگزار شود. درست همزمان با داغ شدن بحث مذاکره میان ایران و غرب ، آژانس بین المللی انرژی هسته ای گزارشی داد دال بر وجود اورانیوم غنی سازی شده قابل توجه در یکی از تاسیسات هسته ای ایران. شاید برهمین اساس است که هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه امریکا و چند مقام اروپایی ادعا می کنند که هنوز اختلاف های چشمگیر بسیاری میان دو طرف وجود دارد . این اظهارنظر ما را در پرونده هسته ای ایران به نقطه صفر بازمی گرداند.
گویا این تحولات برای یک هفته گذشته خاورمیانه کافی نبوده و بر همین اساس داستان القاعده هم در یمن در راس قرار گرفت. جنگنده های بدون سرنشین امریکا مقرهای القاعده را هدف قرار داد و در حال حاضر نیز تمرکز نیروهای دولتی بر جنوب یمن است. القاعده نیز در مقام انتقام گیری از امریکایی ها و دولتی که مجوز این حمله را صادر کرده است دست به عملیات های انتحاری زد که در مجموع 100 سرباز را به کشتن داد. این مساله می تواند بر فرآیند همکاری ها در کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس تاثیر بگذارد.
منطقه خاورمیانه درست بر روی گسلی از آتش قرار گرفته است. مشخص است که هرآنچه در مصر رخ دهد به سرعت به سایر مناطق هم سرایت خواهد کرد. نه تنها مصری ها در چند روز اخیر درگیر تب و تاب این انتخابات بودند بلکه جهان عرب درگیر این انتخابات بود. دنبال کردن ماجراهای انتخابات چندان هم عاری از حسن نبود. ایستادن در صف های طولانی برای انداختن رای به صندوق و نشان دادن انگشت آغشته به جوهر که با زبان بی زبانی می گوید: رای من سرانجام سرنوشت ساز شد ، حس خوبی را به بسیاری داد. یک نفر می تواند به خوبی حس بی سابقه ای را که مصری ها در این آب و هوای انتخاباتی احساس می کنند، درک کند. از زمان فراعنه تاکنون مصری ها هیچ گاه تا به اندازه این روزها احساس نخبه بودن و لیبرال بودن نداشته اند. پیشرفت قابل توجهی بود و گامی بسیار بزرگ برای تمامی کشورهای منطقه.
هیلاری کلینتون در خصوص گزارش وزارت امور خارجه در باب انتخابات مصر گفت: انتخابات ریاست جمهوری در مصر نشان داد که در بازه زمانی حقیقی مصری ها با رفتن به پای صندوق های رای برای نخستین بار در خصوص سرنوشت خود تصمیم گیری کردند.
با اینهمه نتیجه نخستین دور از انتخابات در مصر بسیار دوگانه بود. این نتیجه مشخص کرد که همگان در مصر بر روی عرشه بهار عربی قرار نگرفته اند. چگونه یک نفر می تواند موفقیت احمد شفیق در دور نخست انتخابات را توجیه کند؟ مردی که بازمانده دولت حسنی مبارک است. سیاستمداری که مقابل محمد مرسی کاندیدا اخوان قرار گرفته و باید با او رقابت کند. اگر آرای عمروموسی را نیز به آرای شفیق اضافه کنیم به 35 درصد از آرای کل ماخوذه می رسیم. عمروموسی نیز ده سال وزیر امور خارجه دولت حسنی مبارک بود. 35 درصد از آرای مصری ها به مردانی اختصاص یافته که هرکدام در روزگار مبارک دستی در قدرت داشتند. اکنون انقلاب در مصر و البته سایر کشورهایی که بهار عربی را تجربه کردند، میان طرفداران این خیزش و مخالفان آن در حال تقسیم شدن است. این مساله اخوان را بر آن داشت تا از همه گروه های سیاسی بخواهد زیر یک پرچم جمع شوند. اخوان نسبت به پیروزی شفیق در دور دوم انتخابات هشدار داده است. این جریان او را کاندیدای نظامیون می داند و البته بازمانده حاکمیت مبارک.
در حال حاضر اخوان و دیگر گروه های سیاسی که کم و بیش به این جریان نزدیک تر هستند تا نظامیون ، در حال شکل دادن ائتلافی قابل توجه هستند. ائتلافی متشکل از محمد مرسی، عبدالمنعم ابوالفتوح و حمدان صباحی. انقلاب وجه مشترک میان تمامی آنها است. انقلابیونی که می خواهند مقابل مخالفان انقلاب بایستند.
این تحولات منطقه را به سمت و سویی متفاوت راهنمایی سوق می دهد. منطقه و ساکنان آن بر سر چندراهی قرار گرفته اند. این تحرکات باید موتور محرکه افراد شود تا به رویاهایشان نزدیک تر شوند.
ناارامی ها در سوریه در نهایت به لبنان هم رسید. کشوری که زودتر از سایرین تبعات آشوب در کشور همسایه خود را احساس می کند. اختلاف های طایفه ای و کشتارهای بی حد و مرز انجام گرفته ، پادشاه عربستان سعودی ملک عبدالله بن عبدالعزیز را بر آن داشت تا نسبت به آغاز جنگ داخلی در لبنان هشدار دهد. همزمان ریاض و چهار کشور دیگر عضو شورای همکاری خلیج فارس از شهروندان خود خواستند تا برای حفظ جان خویش خاک لبنان را ترک کرده و از سفر به این کشور نیز حذر کنند.
گفتگوهای میان ایران و گروه 1+5 که در بغداد جاری بود نیز چندان موفقیت آمیز نبوده و این در حالی است که پیش ز آغاز این مذاکرات هم ایرانی ها ژست مذاکره را به خود گرفته بودند و هم غربی ها پتانسیل بسیاری برای خروج از بن بست مذاکرات از خود نشان می دادند. یک بار دیگر باید منتظر بمانیم تا دور سوم مذاکرات پس از استانبول و بغداد در مسکو برگزار شود. درست همزمان با داغ شدن بحث مذاکره میان ایران و غرب ، آژانس بین المللی انرژی هسته ای گزارشی داد دال بر وجود اورانیوم غنی سازی شده قابل توجه در یکی از تاسیسات هسته ای ایران. شاید برهمین اساس است که هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه امریکا و چند مقام اروپایی ادعا می کنند که هنوز اختلاف های چشمگیر بسیاری میان دو طرف وجود دارد . این اظهارنظر ما را در پرونده هسته ای ایران به نقطه صفر بازمی گرداند.
گویا این تحولات برای یک هفته گذشته خاورمیانه کافی نبوده و بر همین اساس داستان القاعده هم در یمن در راس قرار گرفت. جنگنده های بدون سرنشین امریکا مقرهای القاعده را هدف قرار داد و در حال حاضر نیز تمرکز نیروهای دولتی بر جنوب یمن است. القاعده نیز در مقام انتقام گیری از امریکایی ها و دولتی که مجوز این حمله را صادر کرده است دست به عملیات های انتحاری زد که در مجموع 100 سرباز را به کشتن داد. این مساله می تواند بر فرآیند همکاری ها در کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس تاثیر بگذارد.
منطقه خاورمیانه درست بر روی گسلی از آتش قرار گرفته است. مشخص است که هرآنچه در مصر رخ دهد به سرعت به سایر مناطق هم سرایت خواهد کرد. نه تنها مصری ها در چند روز اخیر درگیر تب و تاب این انتخابات بودند بلکه جهان عرب درگیر این انتخابات بود. دنبال کردن ماجراهای انتخابات چندان هم عاری از حسن نبود. ایستادن در صف های طولانی برای انداختن رای به صندوق و نشان دادن انگشت آغشته به جوهر که با زبان بی زبانی می گوید: رای من سرانجام سرنوشت ساز شد ، حس خوبی را به بسیاری داد. یک نفر می تواند به خوبی حس بی سابقه ای را که مصری ها در این آب و هوای انتخاباتی احساس می کنند، درک کند. از زمان فراعنه تاکنون مصری ها هیچ گاه تا به اندازه این روزها احساس نخبه بودن و لیبرال بودن نداشته اند. پیشرفت قابل توجهی بود و گامی بسیار بزرگ برای تمامی کشورهای منطقه.
هیلاری کلینتون در خصوص گزارش وزارت امور خارجه در باب انتخابات مصر گفت: انتخابات ریاست جمهوری در مصر نشان داد که در بازه زمانی حقیقی مصری ها با رفتن به پای صندوق های رای برای نخستین بار در خصوص سرنوشت خود تصمیم گیری کردند.
با اینهمه نتیجه نخستین دور از انتخابات در مصر بسیار دوگانه بود. این نتیجه مشخص کرد که همگان در مصر بر روی عرشه بهار عربی قرار نگرفته اند. چگونه یک نفر می تواند موفقیت احمد شفیق در دور نخست انتخابات را توجیه کند؟ مردی که بازمانده دولت حسنی مبارک است. سیاستمداری که مقابل محمد مرسی کاندیدا اخوان قرار گرفته و باید با او رقابت کند. اگر آرای عمروموسی را نیز به آرای شفیق اضافه کنیم به 35 درصد از آرای کل ماخوذه می رسیم. عمروموسی نیز ده سال وزیر امور خارجه دولت حسنی مبارک بود. 35 درصد از آرای مصری ها به مردانی اختصاص یافته که هرکدام در روزگار مبارک دستی در قدرت داشتند. اکنون انقلاب در مصر و البته سایر کشورهایی که بهار عربی را تجربه کردند، میان طرفداران این خیزش و مخالفان آن در حال تقسیم شدن است. این مساله اخوان را بر آن داشت تا از همه گروه های سیاسی بخواهد زیر یک پرچم جمع شوند. اخوان نسبت به پیروزی شفیق در دور دوم انتخابات هشدار داده است. این جریان او را کاندیدای نظامیون می داند و البته بازمانده حاکمیت مبارک.
در حال حاضر اخوان و دیگر گروه های سیاسی که کم و بیش به این جریان نزدیک تر هستند تا نظامیون ، در حال شکل دادن ائتلافی قابل توجه هستند. ائتلافی متشکل از محمد مرسی، عبدالمنعم ابوالفتوح و حمدان صباحی. انقلاب وجه مشترک میان تمامی آنها است. انقلابیونی که می خواهند مقابل مخالفان انقلاب بایستند.
این تحولات منطقه را به سمت و سویی متفاوت راهنمایی سوق می دهد. منطقه و ساکنان آن بر سر چندراهی قرار گرفته اند. این تحرکات باید موتور محرکه افراد شود تا به رویاهایشان نزدیک تر شوند.
نظر شما :