ادعای غنی سازی ۳۴.۳ درصدی در ایران
مهر نوشت:
متن جدیدترین گزارش یوکیا آمانو مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی به این شرح است:
اجرای موافقتنامه پادمان NPT و مفاد مربوطه قطعنامه های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران
(گزارش مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی)
A. مقدمه
۱. این گزارش مدیر کل به شورای حکام و همزمان به شورای امنیت در خصوص اجرای موافقتنامه پادمانNPT و مفاد مربوطه قطعنامه های شورای امنیت درجمهوری اسلامی ایران (ایران) می باشد.
۲. شورای امنیت تاکید نموده است که اقدامات مورد درخواست شورای حکام در قطعنامه هایش در خصوص ایران الزام آور است . مفاد مربوطه قطعنامه های یادشده شورای امنیت که بر اساس فصل هفتم منشور سازمان ملل تصویب شده اند مطابق شرایط این قطعنامه ها الزام آور هستند .
۳. از آژانس بخاطر موافقتنامه روابطش سازمان ملل متحد خواسته شده با شورای امنیت در اجرای مسئولیت شورا برای حفظ و برقراری صلح و امنیت بین المللی همکاری نماید. از کلیه اعضاء‌ملل متحد خواسته شده است تا با پذیرش و اجرای تصمیمات شورای امنیت موافت نمایند و در این ارتباط اقداماتی را مطابق با تعهدشان تحت منشور ملل متحد انجام دهند.
۴. این گزارش به تحولات بعد از آخرین گزارش(Gov/۲۰۱۲/۹, ۲۴ February ۲۰۱۲) و همچنین مسائل باقیمانده طولانی می پردازد. این گزارش بر آن حوزه هایی که ایران بطور کامل تعهدات الزام آور خود را اجرا نکرده است متمرکز است چنانکه ایجاد اعتماد بین المللی به ماهیت صرفا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران مستلزم اجرای کامل این تعهدات است.
B . آشکارسازی مسائل حل نشده
۵. همانطور که قبل گزارش شد شورای حکام در ۱۸ نوامبر ۲۰۱۱ قطعنامه GOV/۲۰۱۱/۶۹ را تصویب نمود که در آن از جمله تاکید شد که برای ایران و آژانس ضروری است که به منظور حل و فصل فوری همه مسائل اساسی باقیمانده برای اهداف تامین آشکارسازی در خصوص این مسائل شامل دسترسی به کلیه اطلاعات مربوطه، مستندات، سایتها، مواد و اشخاص در ایران، به گفتگوهای خود شدت بخشند. شورا همچنین از ایران خواست که با هدف اعاده اعتماد بین المللی به ماهیت منحصرا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران بطور جدی و بدون پیش شرط در مذاکرات مشارکت نماید. در پرتو این، یک تیم آژانس برای دو دور گفتگو در ژانویه و فوریه از ایران بازدید نمود. طی این گفتگوها: ایران و آژانس قادر نبودند که در خصوص یک رویکرد ساختاری برای آشکارسازی کلیه مسائل باقیمانده مرتبط با برنامه هسته ایران به توافق برسند. ایران یک اظهارنامه اولیه را که در آن نگرانیهای آژانس را رد می کرد، ارائه داد. آژانس سوالات اولیه در خصوص پارچین و کارشناس خارجی که آژانس باید پاسخ آن را دریافت کند را مطرح نمود و ایران بیان داشت که قادر به دادن دسترسی به سایت پارچین نیست.
۶. مدیرکل به شورای حکام در نشست مارس ۲۰۱۲ اطلاع داد که آژانس به پرداختن به مسئله هسته ای ایران از طریق دیالوگ و با یک روح سازنده ادامه می دهد. بلافاصله متعاقب این نشست، تبادل نظر دیگری بین ایران و آژانس انجام شد تا چگونگی ادامه گفتگوها مشخص شود.
۷. ایران و آژانس دور سوم مذاکرات را در ۱۴ و ۱۵ مه ۲۰۱۲ انجام دادند که طی آن بحث ها در خصوص رویکرد ساختاری برای آشکار سازی کلیه مسائل باقیمانده ادامه یافت. پیشرفت در خصوص یک پیش نویس سند متمرکز بر مسائل مشخص شده در ضمیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱ مدیرکل صورت گرفت. مسائل مرتبط با صحت و کامل بودن اظهارنامه های ایران به غیر از آنهایی که شامل ضمیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱ می باشد بطورجداگانه به آنها پرداخته می شود. ایران در پاسخ به درخواست آژانس برای دسترسی به سایت پارچین( پاراگراف ۱۲ را در زیر ببینید)، بیان داشت که چنین دسترسی قبل از آنکه در خصوص یک رویکرد ساختاری توافق حاصل شود امکان پذیر نخواهد بود.
۸. مدیرکل در نامه ای به تاریخ ۱۷ مه ۲۰۱۲ به عنوان جناب آقای جلیلی دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران بیان داشت که در پرتو پیشرفتی که در خصوص توافق روی یک رویکرد ساختاری صورت گرفته شرایط اکنون برای او جهت پذیرش دعوت ایران برای بازدید ایران مناسب است. مدیرکل بیان داشت که هدف دیدارش بحث در خصوص مسائل با منفعت مشترک و علی الخصوص نهایی نمودن موافقتنامه تحت بررسی در خصوص رویکرد ساختاری خواهد بود. در پاسخ، جناب آقای سلطانیه سفیر و نماینده مقیم در آژانس بین المللی انرژی اتمی در تاریخ ۱۸ مه ۲۰۱۲ جواب مثبت ایران را درخصوص این دیدار به اطلاع مدیر کل رساند.
۹. مدیر کل در ۲۱ مه ۲۰۱۲ ملاقاتهایی را در تهران با آقای جلیلی، جناب آقای فریدون عباسی معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران و آقای علی اکبر صالحی وزیر امورخارجه ایران برگزار انجام داد. طی این گفتگوها، یکسری مسائل با منافع مشترک بویژه آشکارسازی مسائل مرتبط با ابعاد احتمالی نظامی در برنامه هسته ای ایران مورد بحث قرار گرفت. طی ملاقات با آقای جلیلی تصمیم گرفته شد که در خصوص رویکرد ساختاری توافق شود. اگرچه مقداری اختلاف بین ایران و آژانس در خصوص سند منتج از مذاکرات در ۱۴ و ۱۵ مه ۲۰۱۲ باقیست اما آقای جلیلی روشن ساخت که اینها موانعی برای رسیدن به توافق نیست.
C . تاسیسات اعلام شده تحت موافقتنامه پادمان ایران
۱۰. ایران تحت موافقتنامه پادمان خود ۱۶ تاسیسات هسته ای و ۹ مکان خارج از تاسیسات را که مواد هسته ای بطور معمول در آنجا استفاده می شود به آژانس اعلام نموده است (LOFs) . با وجود این بعضی از این فعالیتها که ازسوی ایران در برخی از تاسیسات انجام می شود بر خلاف قطعنامه های شورای حکام و شورای امنیت همانطور که در ذیل نشان داده می شود، می باشد. آژانس به راستی آزمایی عدم انحراف مواد هسته ای اعلام شده در این تاسیسات و LOFs ادامه می دهد.
D. فعالیتهای مرتبط با غنی سازی
۱۱. ایران برخلاف قطعنامه های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت فعالیتهای مرتبط با غنی سازی خود را در تاسیسات اعلام شده ذیل که کلیه آنها تحت پادمان آژانس می باشد تعلیق نکرده است. مطابق با آخرین آمارهای در دسترس آژانس، ایران ۶۱۹۷ کیلوگرم از UF۶ غنی شده تا غنای ۵ درصد از اورنیوم ۲۳۵ و ۶/۱۴۵ کیلوگرم UF۶ غنی شده تا غنای ۲۰ درصد از اورانیوم ۲۳۵ را از زمان شروع تولید چنین موادی را تولید نموده است.
D.۱ . نطنز: کارخانه غنی سازی سوخت نطنز و کارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت
۱۲. کارخانه غنی سازی سوخت(FEP): کارخانه غنی سازی سوخت یک کارخانه غنی سازی با استفاده از سانتریفیوژ برای تولید اورانیوم با غلظت پایین تا غنای ۵ درصد از اورانیوم ۲۳۵ می باشد که اولین بار در سال ۲۰۰۷ مورد بهره برداری قرار گرفت. آن شامل دو سالن آبشار است: سالن تولید A و سالن تولید B. مطابق با اطلاعات طراحی ارائه شده توسط ایران، ۸ واحد برای سالن تولیدA برنامه ریزی شده است، با ۱۸ آبشار درهر واحد. هنوزهیچ گونه اطلاعات طراحی تشریحی برای سالن تولید B ارائه نشده است.
۱۳. تا تاریخ ۱۹ مه ۲۰۱۲ ، ۵۴ آبشار در سه واحد از هشت واحد سالن تولید A نصب شده بود که ایران ۵۲ آبشار آن را که با UF۶ تغذیه می شد اعلان کرده بود. پس از آن ایران ۳۰ آبشار را برای اینکه شامل ۱۷۴ سانتریفیوژ شود تغییر داد. تا تاریخ ۱۹ مه ۲۰۱۲ یک آبشار اضافی نیز که شامل ۱۷۴ سانتریفیوژ است در یک واحد چهارم در سالن تولید A نصب شده بود اگر چه با UF۶ تغذیه نشده بود. از ۱۷ آبشار باقیمانده در واحد چهارم ۱۶ آبشار هر یک دارای ۱۷۴ غلاف خالی سانتریفیوژ IR-۱ بودند که در آنجا استقرار یافته بودند و آبشار دیگر نیز خالی بود. همه سانتریفیوژهای نصب شده در سالن تولید A ماشینهای IR-۱ هستند. تا تاریخ ۱۹ مه ۲۰۱۲ هیچ سانتریفیوژی در چهار واحد باقیمانده نصب نشده بود اگر چه کار نصب مقدماتی در یکی از واحدها تکمیل شده بود از جمله جایگیری غلافهای خالی سانتریفیوژهای IR-۱ در همه ۱۸ آبشار و در سه واحد دیگر نیز در حال انجام بود. تا تاریخ ۱۹ مه ۲۰۱۲ هیچ اقدامی برای کار نصب در سالن تولید B وجود نداشت.
۱۴. همان گونه که قبلا گزارش شد طبق بازرسیهای آژانس تا تاریخ ۱۶ اکتبر ۲۰۱۱، ۵۵۶۸۳ کیلوگرم از UF۶ طبیعی از زمان شروع راه اندازی در تاریخ فوریه ۲۰۰۷ در داخل آبشارها تغذیه شد و مقدار کل ۴۸۷۱ کیلوگرم از UF۶ غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ تولید شده بود. بر اساس ارزیابی ایران بین تاریخهای ۱۷ اکتبر ۲۰۱۱ و ۱۱ مه ۲۰۱۲ مقدار ۱۳۲۶ کیلوگرم UF۶ غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ تولید کرده است که از زمان شروع تولید آن از تاریخ فوریه ۲۰۰۷ به میزان کل ۶۱۹۷ کیلوگرم UF۶ غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ می رسد. مواد هسته ای در کارخانه تولید سوخت (از جمله تغذیه، تولید و دنباله های آنها) و آبشارهای نصب شده و ایستگاه های خوراک دهی و کنار گذاری تابع اقدامات نظارتی و مراقبتی آژانس هستند.
۱۵. بر اساس نتایج تحلیلهای نمونه های محیط زیستی که از تاریخ فوریه ۲۰۰۷ در کارخانه غنی سازی سوخت برداشته شده است و سایر اقدامات راستی آزمایی، آژانس به این نتیجه رسیده است که این تاسیسات همان گونه که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی مربوطه اعلان کرده عمل نموده است.
۱۶. کارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت: کارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت جزو تاسیسات تحقیقات و توسعه و جزو تاسیسات تولید اورانیوم با غنای پایین است که نخستین بار در تاریخ اکتبر ۲۰۰۳ راه اندازی شده است. این تاسیسات دارای یک سالن آبشار است که می تواند شش آبشار را در خود جای دهد و به دو محوطه تقسیم می شود که یکی برای تولید اورانیوم با غنای پایین غنی سازی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ (ابشارهای ۱ و ۶) تعیین شده و محوطه دیگر برای تحقیق و توسعه (آبشارهای ۲ و ۳ و ۵) تعیین شده اند.
۱۷. محوطه تولید: ایران چنانکه اعلام کرده است نخستین بار در تاریخ ۹ فوریه ۲۰۱۰ تغذیه آبشار یک را بوسیله UF۶ با غنای پایین غنی سازی شده به منظور تولید UF۶ غنی سازی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ جهت استفاده در تولید سوخت برای رآکتور تحقیقاتی تهران آغاز کرد. ایران بعداً اعلام کرد که هدف از این اقدام، تولید سوخت برای رآکتورهای تحقیقاتی دیگر که بنا به گزارشها قصد ساخت آنها را داشته است نیز می باشد. ایران از تاریخ ۱۳ ژوئیه ۲۰۱۰ دو آبشار متصل به هم (آبشارهای ۱ و ۶) را که هر یک از آنها دارای ۱۶۴ سانتریفیوژ IR-۱ بودند بوسیله UF۶ با غنای پایین غنی سازی شده تغذیه کرده است.
۱۸. همان گونه که قبلا گزارش شد بر اساس بازرسیهای آژانس تا تاریخ ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۱ مقدار ۸/۷۲۰ کیلوگرم UF۶ با غنای پایین غنی سازی شده که در کارخانه غنی سازی سوخت تولید شده بود از آغاز این فرآیند در آبشارهای محوطه تولید تغذیه شده و مقدار کل ۷/۷۳ کیلوگرم UF۶ غنی سازی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ تولید شده بودند. بر اساس ارزیابی ایران بین ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۱ و ۱۸ مه ۲۰۱۲ مقدار ۵/۲۶۹ کیلوگرم UF۶ غنی سازی شده در کارخانه غنی سازی سوخت در دو آبشار به هم متصل کارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت تغذیه شده و تقریبا ۴/۳۶ کیلوگرم از UF۶ غنی سازی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ تولید شده بود. در نتیجه میزان کل تولید به ۱/۱۱۰ کیلوگرم از UF۶ غنی سازی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ در کارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت از زمان آغاز تولید آن در فوریه ۲۰۱۰ می رسد.
۱۹. در طول دوره بین ۹-۱۴ آوریل ۲۰۱۲ متصدی عملیات در کارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت تقریباً ۶/۱ کیلوگرم از UF۶ غنی سازی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ را با تقریبا ۵/۷ کیلوگرم UF۶ طبیعی مخلوط کرد. این مخلوط در چهار سیلندر قرار داده شد که هر یک از آنها به ترتیب شامل ۱/۲ کیلوگرم UF۶ با غنی سازی ۵/۱ درصد، ۴/۲ درصد، ۶/۴ درصد و ۷/۴ اورانیوم ۲۳۵ درصد بود. در طول همین مدت آژانس نمونه هایی را از UF۶ که در هر یک از این چهار سیلندر نهاده شده بود گرفت و آنها را ممهور کرد.
۲۰. محوطه تحقیق و توسعه: در قسمت در نظر گرفته شده برای آبشارهای ۲ و ۳، ایران بطور متناوب در حال خوراک دهی UF۶ طبیعی به داخل سانتریفیوژهای ماشین های منفرد، آبشارهایی با ده ماشین و آبشارهایی با ۲۰ ماشین از نوع IR-۱ ، IR-۲m و IR-۴ بوده است. همان گونه که قبلا گزارش شده است ایران آژانس را برای نصب سه نوع جدید از سانتریفیوژ IR-۵ ، IR-۶ و IR۶s به عنوان ماشینهای منفرد در آبشار ۲ مطلع نموده است. تا تاریخ ۱۸ مه ۲۰۱۲ این چنین سانتریفیوژهایی نصب نشده است. تا تاریخ ۶ مه ۲۰۱۲ ایران تعداد ۱۲۹ عــــدد از سانتریفیوژهای IR-۴ را در آبشار ۴ نصب نموده است. از اول مارس ۲۰۱۲ ایران بطور متناوب خوراک دهی ۱۰۴ عدد از سانتریفیوژها را در آبشار ۴ با UF۶ طبیعی انجام داده است. از نوامبر ۲۰۱۱ ایران بطور متناوب خوراک دهی ۱۶۴ سانتریفیوژ IR-۲m را در آبشار ۵ با UF۶ طبیعی انجام داده اگر چه برای یک دوره کوتاه این آبشار بطور متناوب با UF۶ تهی شده بجای UF۶ خوراک دهی شده است.
۲۱. بین ۱۲ فوریه ۲۰۱۲ و ۱۸ مه ۲۰۱۲ در مجموع تقریبا ۸/۱۷۸ کیلوگرم از UF۶ طبیعی و ۴/۱۱ کیلوگرم از UF۶ تهی شده به داخل سانتریفیوژ های محوطه تحقیق و توسعه خوراک دهی شده اما هیچ اورانیم با غنای پایین به عنوان محصول جدا نشده و دور ریز مجددا در پایان فرآیند ترکیب گردید.
۲۲. بر اساس نتایج آنالیز نمونه های محیطی گرفته شده در کارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت و دیگر فعالیتهای راستی ازمایی، آژانس به این جمع بندی رسید که تاسیسات همان طور که توسط ایران اعلام شده مطابق پرسشنامه اطلاعات طراحی در حال کار بوده است.
D.۲. کارخانه غنی سازی سوخت فوردو
۲۳. کارخانه غنی سازی سوخت فوردو بر اساس پرسشنامه اطلاعات طراحی مورخ ۱۸ ژانویه ۲۰۱۲، یک کارخانه غنی سازی با استفاده از سانتریفیوژ برای تولید UF۶ غنی شده تا سقف ۲۰ درصد از اورانیوم ۲۳۵ و تولید UF۶ غنی شده تا سقف ۵ درصد از اورانیوم ۲۳۵ می باشد. تاسیسات برای ۱۶ آبشار ساخته شده است که بطور مساوی بین دو واحد (واحد ۱ و واحد ۲) با تعداد تقریبی ۳۰۰۰ سانتریفیوژ تقسیم شده است. این کارخانه برای نخستین بار در سال ۲۰۱۱ مورد بهره برداری قرار گرفت.
۲۴. همان گونه که قبلا گزارش شده است در ۲۵ ژانویه ۲۰۱۲ ایران تزریق اورانیوم UF۶ غنی شده تا ۵/۳ درصد اورانیوم U-۲۳۵ به مجموعه دو آبشار متصل به هم در واحد ۲ را آغاز نمود. در تاریخ ۹ مه ۲۰۱۲، ایران تمامی ۱۷۴ سانتریفوژ IR-۱ در هر یک از آبشارهای پنجم و ششم در واحد ۲ نصب کرده و نیز ۲۰ سانتریفوژ IR-۱ در یک آبشار هفتم در واحد ۲ نصب کرده بود. در ۹ مه ۲۰۱۲، در باقی مانده واحد ۲ و کل واحد ۱، پوششهای سانتریفوژ خالی IR-۱ در جای خود قرار داده شده و کلیه لوله‌ها نصب گردیده بودند.
۲۵. در نامه ای به تاریخ ۷ مارس ۲۰۱۲، آژانس از ایران درخواست نمود تا تعداد و محل آبشارهای موجود در FFEPکه به تولید LEU با درجه غنای تا ۲۰ درصد اختصاص یافته بودند را اعلام نماید. ایران در نامه‌ای به تاریخ ۲ آوریل پاسخ داد زمانی که نصب آبشارهای افزون بر چهار آبشار نصب شده فعلی به پایان برسد، آژانس پیشاپیش از «تحولات بعدی» مطلع خواهد گردید. در نامه ای به تاریخ ۲۱ مه ۲۰۱۲، آژانس از ایران درخواست نمود تا اطلاعاتی را در خصوص هدفی که آبشارهای پنجم و ششم نصب شده فعلی در FFEP قرار است برای آن به کار گرفته شوند ارایه نماید. ایران در نامه‌ای به تاریخ ۲۳ مه پاسخ داد که نصب سانتریفوژها در دیگر آبشارها در واحد ۲ (آبشارهای ۸-۵) باید خاتمه یابد و «کاربری های مربوطه ممکن است چندین ماه نیاز داشته باشند تا برای انجام وظیفه آماده گردند. ایران همچنین اظهار داشت که آژانس از سطح تولید این آبشارها قبل از آغاز به کار آنها مطلع خواهد گردید.
۲۶. آژانس راستی آزمایی نموده است که FFEPبر اساس آخرین DIQ ارایه شده توسط ایران در حال ساخت است. همان گونه که قبلا گزارش گردید، ایران در سال ۲۰۱۱ اطلاعاتی را در خصوص زمان‌بندی اولیه و شرایط مرتبط با تصمیم خود در مورد ساخت FFEP در یک تأسیسات دفاعی موجود ارایه نمود. با این وجود، اطلاعات تکمیلی از سوی ایران درباره این تأسیسات،خصوصا با توجه به تفاوت میان مقصد ابراز شده اولیه با هدف کاربرد فعلی همچنان مورد نیاز است.
۲۷. ایران میان ۲۷ دسامبر ۲۰۱۱، زمان آغاز تزریق اولین مجموعه آبشارهای به هم پیوسته، و ۱۳ مه ۲۰۱۲ برآورد کرده است که مجموع ۲۵۹ کیلوگرم UF۶ با درجه غنای ۵ درصد U-۲۳۵ در دو مجموعه آبشار متصل به هم در FFEP تزریق گردیده و تقریبا ۵/۳۵ کیلوگرم UF۶ با درجه غنای تا ۲۰ درصد U-۲۳۵ تولید شده است که ۱/۲۵ کیلوگرم آن از فرآیند جدا و توسط آژانس راستی‌آزمایی گردیده است.
۲۸. نتایج تحلیل نمونه‌های زیست‌محیطی گرفته شده در FFEP در ۱۵ فوریه ۲۰۱۲ وجود ذراتی با سطح غنای تا ۲۷ درصد U-۲۳۵ را نشان داد که بالاتر از سطح اظهار شده در DIQ می‌باشد. در نامه ای به تاریخ ۴ مه ۲۰۱۲، آژانس از ایران درخواست نمود تا برای وجود این ذرات، توضیحی ارایه نماید. ایران در پاسخ خود در تاریخ ۹ مه ۲۰۱۲ نشان داد که تولید چنین ذراتی «بالاتر از غنای هدف (مورد نظر)» ممکن است به دلایل فنی ورای کنترل اپراتور روی دهد. آژانس در حال ارزیابی توضیح ایران بوده و جزییات بیشتری را درخواست نموده است. در ۵ مه ۲۰۱۲ آژانس از همان مکان که ذرات مورد سؤال در آن یافته شده بودند، نمونه‌های زیست‌محیطی دیگری گرفت. تجزیه و تحلیل در خصوص این نمونه‌ها اکنون در حال انجام است.
D.۳. سایر اقدامات مرتبط با غنی سازی
۲۹. آژانس همچنان در انتظار دریافت پاسخ محتوایی ایران به درخواستهای آژانس برای اطلاعات بیشتر در رابطه با اعلام اخباری از طرف ایران در خصوص ساخت ده تأسیسات جدید غنی سازی اورانیوم می‌باشد که بر اساس گفته ایران، در خصوص محل استقرار پنج مورد آن تصمیم‌گیری شده است. ایران در واکنش به درخواست آژانس در نامه ۱۸ آگوست ۲۰۱۰ در ارتباط با انتشار خبری از سوی ایران مبنی بر در اختیار داشتن فناوری غنی سازی لیزری در ۷ فوریه اطلاعاتی ارایه ننموده است. در نتیجه عدم همکاری ایران در خصوص این موضوعات،آژانس قادر به انجام راستی‌آزمایی و ارایه گزارش کامل در این موارد نیست.
E. فعالیتهای بازفرآوری
۳۰. متعاقب قطعنامه‌های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت،ایران موظف گردید فعالیتهای بازفرآوری از جمله تحقیق و توسعه را به حال تعلیق در آورد. ایران در نامه‌ای به آژانس در تاریخ ۱۵ فوریه ۲۰۰۸ ابراز داشت “فعالتیهای بازفرآوری ندارد”. در آن چارچوب، آژانس به نظارت خود بر کاربرد سلولهای داغ در راکتور تحقیقاتی تهران TRR و تأسیسات تولید رادیوایزوتوپ مولیبدن، ید و گزنون (MIX) ادامه داده است. آژانس در تاریخ ۲۸ آوریل ۲۰۱۲ یک بازرسی و راستی‌آزمایی اطلاعات طراحی در TRR و در تاریخ ۷ مه ۲۰۱۲ یک راستی‌آزمایی اطلاعات طراحی در تأسیسات MIXانجام داده است. آژانس تنها در ارتباط با TRR، تأسیسات MIX و دیگر تأسیساتی که آژانس به آنها دسترسی دارد می‌تواند تأیید نماید که هیچ اقدام مرتبط با بازفرآوری در ایران وجود ندارد.
F. پروژه‌های مرتبط با آب سنگین
۳۱. بر خلاف قطعنامه های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران کار بر روی تمامی پروژه‌های مرتبط با آب سنگین از جمله ساخت راکتور تحقیقاتی آب سنگین و راکتور تحقیقاتی هسته‌ای ایران (راکتور IR-۱۴۰) را که تحت پادمانهای آژانس قرار دارد تعلیق ننموده است.
۳۲. در ۱۶ می ۲۰۱۲، آژانس یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی در راکتور IR-۱۴۰ در اراک انجام داد و مشاهده کرد گر چه ساخت تأسیسات همچنان استمرار دارد،هیچ یک از قطعات اصلی از زمان راستی آزمایی قبلی نصب نشده است. همچنین در ۱۶ مه ۲۰۱۲، اپراتور به آژانس اطلاع داد که شروع فعالیت راکتور IR-۱۴۰ برای سه ماهه سوم ۲۰۱۳ برنامه ریزی شده است.
۳۳. آژانس از زمان بازدید خود از کارخانه تولید آب سنگین در ۱۷ آگوست ۲۰۱۱ سه نامه به ایران ارسال نموده و درخواست دسترسی بیشتر به این کارخانه را مطرح نموده است. آژانس باید پاسخ این نامه‌ها را دریافت نماید. ایران همچنین درخواست طرح شده از سوی آژانس در جریان راستی آزمایی فوق برای دسترسی به این کارخانه را نپذیرفته است. در نتیجه، آژانس برای نظارت بر وضعیت این کارخانه بار دیگر بر تصاویر ماهواره ای اتکا نموده است. بر اساس تصاویر اخیر، به نظر می رسد که کارخانه آب سنگین در حال فعالیت می باشد. تا این تاریخ،ایران اجازه نداده است تا آژانس از آب سنگین ذخیره شده در تأسیسات فرآوری اورانیوم (UCF) نمونه برداری نماید.
G . تبدیل اورانیوم و تهیه سوخت
۳۴. با اینکه ایران موظف است تمامی فعالیت های مرتبط با غنی سازی و پروژه های مرتبط با آب سنگین را تعلیق نماید، شماری از فعالیت هایی که ایران در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) و کارخانه تولید سوخت(FMP) و کارخانه تولید صفحه سوخت (FPFP) در اصفهان اجرا کرده است ، همانگونه که در زیر بیان شده است، در تعارض با آن وظایف می باشد ، هرچند این تاسیسات تحت پادمان آژانس قرار دارند.
۳۵. تاسیسات تبدیل اورانیوم : آژانس بین تاریخ ۵و ۹ مارس ۲۰۱۲ یک راستی آزمایی موجودی فیزیکی (PIV) در UCF انجام داد که نتایج آن از سوی آژانس در دست بررسی می باشد. ایران درحال حاضر فعالیت های تحقیق و توسعه را در UCF متوقف کرده و درگیر تبدیل UF۶ غنی شده تا سقف ۳۴ /۳ درصد از U-۲۳۵ به UO۲ می باشد . آژانس راستی آزمایی نمود که ایران ۲۴ کیلوگرم از اورانیوم به شکل UO۲ را در جریان این فعالیت ها تولید نموده و اینکه ۶/۱۳ کیلوگرم از اورانیوم به شکل UO۲را متعاقبا به FMP منتقل کرده است، جایی که از آن برای تولید دو مجموعه سوخت، هریک متشکل از ۱۲ میله سوخت برای TRR استفاده شده بود. از تاریخ ۱۳ ماه می ۲۰۱۲ ، ایران در حدود ۱۵۰۰ کیلوگرم از اورانیوم طبیعی به شکل UO۲ تولید نموده است. آژانس راستی آزمایی نموده است که ایران ۷/۷۵۸ کیلوگرم از اورانیوم به شکل UO۲ را به FMP انتقال داده است.
۳۶. ایران در تاریخ ۲۲ آوریل ۲۰۱۲ ، ۲۵ ظرف حاوی حداکثر ۶۵۶۰ کیلوگرم کنسانتره سنگ اورانیوم (UOC) تولید شده داخلی و ۲۵ ظرف حاوی حداکثر۹۱۸۰ کیلوگرم UOC برداشته شده از ذخیره UOC وارداتی ایران را به محدوده خط تولید UCF وارد نمود. ایران مشخص کرده است که UOC این ۵۰ ظرف با هم مخلوط و برای تولید UO۲ طبیعی استفاده خواهند شد.
۳۷. کارخانه تولید سوخت: در تاریخ ۱۲ ماه می ۲۰۱۲ ، آژانس یک DIV و یک بازرسی در FMP را اجرا نمود و تایید کرد تولید مجموعه ساخته شده از ۱۲ میله سوخت حاوی UO۲ غنی شده تا سقف ۳۴ /۳ درصد از U-۲۳۵ متوقف کرده است و اینکه تولید قرص با استفاده از UO۲ طبیعی برای رآکتور IR-۴۰ در جریان است. آژانس تایید کرد که ساخت مجموعه نمونه برای IR-۴۰ ادامه داشته است.
۳۸. کارخانه تهیه صفحه سوخت: در نامه مورخ ۲ ماه می ۲۰۱۲ ، ایران آژانس را مطلع کرد که تصمیم گرفته است فعالیت های مربوط به تبدیل UF۶ غنی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم U-۲۳۵ به O۸ U۳ را با تولید مجموعه سوخت ساخته شده از میله های سوخت حاوی O۸ U۳ را در یک مجموعه واحد ترکیب نماید که در آن زمان در UCF و FMP به ترتیب اجرا گردیده بود. در همان نامه ایران همچنین (DIQ) اولیه را برای این تاسیسات ارائه نمود که این امر به موضوع (FPFP) ارجاع می گردد. متعاقبا رویکرد پادمان ها برای FPFP میان ایران و آژانس توافق گردید که هم اکنون درحال اجراست. بین آغاز فعالیت های تبدیل در تاریخ ۱۷ دسامبر ۲۰۱۱ و ۱۵ می ۲۰۱۲ ، ایران خط تولید ۴۳ کیلوگرم تبدیل UF۶ غنی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم U-۲۳۵ تغذیه کرد و ۱۴ کیلوگرم اورانیوم غنی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم U-۲۳۵ به شکل O۸ U۳ تولید نمود. در تاریخ ۱۵ ماه می ۲۰۱۲ ، آژانس یک DIV و یک بازرسی در FPFP اجرا نمود و راستی آزمایی کرد که دو صفحه سوخت و یک مجموعه سوخت با استاندارد یک ، حاوی ۱۹ صفحه متعاقبا به TRR انتقال یافته اند. در تاریخ ۲۰ می ۲۰۱۲ ، آژانس راستی آزمایی نمود پیش از انتقال به TRR یک مجموعه سوخت با استاندارد دو حاوی ۱۹ صفحه صورت گرفته است.
H. ابعاد نظامی احتمالی
۳۹. گزارشهای قبلی مدیرکل مسایل باقیمانده ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران و اقداماتی که ایران بایستی برای حل وفصل آنها انجام دهد را مشخص کرده است. از سال ۲۰۰۲، آژانس به صورت روزافرونی در مورد وجود احتمالی فعالیتهای هسته ای افشاء نشده در ایران توسط سازمانهای مرتبط با نهادهای نظامی ازجمله فعالیتهای مرتبط با توسعه یک چاشنی هسته ای برای موشک نگران بوده و به صورت منظم نیز اطلاعات جدیدی در این رابطه دریافت کرده است.
۴۰. ضمیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱ مدیرکل (GOV/۲۰۱۱/۶۵) تحلیل مشروحی از اطلاعات موجود نزد آژانس ارائه داد که نشان می دهد ایران فعالیتهایی مرتبط با توسعه یک وسیله انفجاری هسته ای به انجام رسانده است. این اطلاعات که از منابع متعدد مستقل از جمله تعدادی از دول عضو، تلاشهای خود آژانس و اطلاعات ارائه شده توسط خود ایران جمع آوری گردیده، از سوی آژانس در مجموع معتبر تلقی می گردد. این اطلاعات نشان می دهد پیش از پایان سال ۲۰۰۳ فعالیتهایی تحت یک برنامه سازمان یافته انجام شده است که برخی بعد از ۲۰۰۳ ادامه یافته و برخی ممکن است هنوز ادامه داشته باشد.
۴۱. شورای امنیت در قطعنامه ۱۹۲۹ (۲۰۱۰) تعهدات ایران برای انجام اقداماتی که شورای حکام طی قطعنامه های GOV/۲۰۰۶/۱۴ و GOV/۲۰۰۹/۸۲ خواسته، و همکاری کامل در زمینه تمامی مسایل باقیمانده بویژه نگرانیهای مربوط به ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران از جمله از طریق دادن دسترسی بدون تاخیر به تمامی مکان ها، تجهیزات، اشخاص و اسناد مورد درخواست آژانس را مورد تاکید قرار داده است. شورای حکام در قطعنامه GOV/۲۰۱۱/۶۹ مورخ ۱۸ نوامبر ۲۰۱۱ از جمله نگرانی عمیق و روزافزون خود از مسایل حل نشده برنامه هسته ای ایران شامل مواردی که بایستی روشن گردند تا وجود ابعاد نظامی احتمالی منتفی گردد، را ابراز داشت.
۴۲. آژانس در نامه ای به تاریخ ۲ مه ۲۰۱۲ درخواست خود از ایران برای فراهم کردن دسترسی سریع به مکان مشخصی از سایت پارچین را تصریح نمود. در همان نامه، آژانس به ایران اطلاع داد که براساس تصاویر ماهواره ای، در این مکان که به صورت مجازی هیچ فعالیتی طی سالها انجام نشده بود در ساختمانهای مورد توجه آژانس فعالیتهای عمده ای مشاهده می شود که ممکن است توانایی آژانس برای راستی آزمایی موثر را از بین ببرد. از نوامبر ۲۰۱۱، آژانس اطلاعات بیشتری در مورد سایت پارچین به دست آورده است که تحلیل مندرج در ضمیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱ مدیرکل را تقویت می نماید.
۴۳. همانگونه که قبلا گزارش شد ، خلال دومین دور مذاکرات در تهران و در پاسخ به درخواست آژانس، ایران بیانیه اولیه ای در رابطه مسایل مطروحه در بخش c ضمیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱ مدیرکل (GOV/۲۰۱۱/۶۵) ارائه داد. بیانیه ایران نگرانی های آژانس در مورد مسایل سابق الذکر را رد کرد عمدتا با این استدلال که ایران آنها را مبتنی بر اتهامات بی اساس می داند.
.I اطلاعات طراحی
۴۴. ایران بر خلاف موافقتنامه پادمان و قطعنامه های مرتبط شورای حکام و شورای امنیت، مفاد کد اصلاحی ۳.۱ بخش عمومی ترتیبات فرعی موافقتنامه پادمان ایران را اجراء نمی نماید.
۴۵. ایران آخرین بار اطلاعات طراحی برای راکتور IR۴۰ را در سال ۲۰۰۶ به آژانس ارائه داد و در سال ۲۰۰۷ مقداری اطلاعات به روز شده در مورد این تاسیسات را فراهم کرد. از آن زمان تا کنون، کارهای مهم طراحی و ساختمانی بیشتری در مورد راکتور انجام داده لیکن اطلاعات بیشتری را مطابق کد اصلاحی ۱/۳ بخش عمومی ترتیبات فرعی فراهم نکرده است. فقدان اطلاعات به روز در مورد راکتور، تاثیر نامطلوبی بر توانایی آژانس جهت راستی آزمایی موثر طراحی این تاسیسات بر جای می گذارد. در پرتو این موضوع، آژانس طی نامه ای به تاریخ ۲ مه ۲۰۱۲ از ایران درخواست نمود که اطلاعات طراحی به روز شده ای برای راکتور IR۴۰ در اسرع وقت فراهم کند.
۴۶. همانطور که پیش از این گزارش شده است ، پاسخ ایران به درخواستهای آژانس برای تایید یا ارائه اطلاعات بیشتر درمورد اظهاراتش مبنی بر قصد ساخت تاسیسات هسته ای جدید این است که اطلاعات لازم را در "زمان مقتضی" ارائه خواهد داد به جای اینکه براساس ملزومات کد اصلاحی ۳.۱ بخش عمومی ترتیبات فرعی موافقت نامه پادمانش عمل نماید.
J. پروتکل الحاقی
۴۷. برخلاف قطعنامه های مربوط شورای حکام و شورای امنیت، ایران پروتکل الحاقی را اجرا نمی نماید. آژانس در موقعیتی نخواهد بود که تضمین معتبر درباره فقدان مواد و فعالیتهای هسته ای اعلام نشده ارائه دهد مگر اینکه و تا زمانیکه ایران همکاری لازم را با آژانس شامل اجرای پروتکل الحاقی بعمل آورد.
k . سایر موضوعات
۴۸. همانگونه که قبلا گزارش شده است، آژانس به یک اختلاف ۱۹.۸ کیلو گرمی بین میزان مواد هسته ای اعلام شده توسط مجری طرح و مقدرا اندازه گیری شده توسط آژانس در رابطه با آزمایشات تبدیل توسط ایران بین سالهای ۱۹۹۵ و ۲۰۰۲ در آزمایشگاه تحقیقاتی چندمنظوره جابربن حیان به مورد اجرا گذاشته شد، یک راستی آزمایی موجودی فیزیکی رسیده است. به عنوان راهی برای پرداختن به این اختلاف، ایران پیشنهاد داده است تا همه موارد پسماند را فرآوری کرده و اورانیوم موجود در آن را استخراج نماید. در نامه مورخ ۳ آوریل ۲۰۱۲ آژانس شرح داده که چرا پیشنهاد ایران راه حل این موضوع نبوده و یک روش جایگزین را پیشنهاد داده است. هر دو پیشنهاد توسط آژانس و ایران در تهران در ۲۲ آوریل ۲۰۱۲ مورد بحث قرار گرفته و مشورتها همچنان ادامه دارد.
۴۹. ایران پرتو دهی مجموعه سوخت شامل ۱۴ صفحه سوخت، در بر دارنده U۳O۸، غنی شده تا ۲۰ در صد از اورانیوم ۲۳۵ را ادامه داده است. ایران همچنین به استفاده از یک مجموعه سوخت شامل ۱۲ میله از UO۲ غنی شده تا ۳۴/۳ درصد از اورانیوم ۲۳۵ به عنوان یکی از مجموعه های کنترل در قلب TTR ادامه داده است. در پاسخ به درخواست آژانس، ایران طی نامه ای در تاریخ ۱۳ مارس ۲۰۱۲، اطلاعات مربوط به پرتو دهی مواد هسته ای از FMP را به آژانس ارائه نموده است. در نامه ۱۹ مارس ۲۰۱۲ آژانس اطلاعات بیشتر و همچنین برنامه مجری طرح برای پرتو دهی چنین موادی را درخواست نمود. آژانس هنوز پاسخی دریافت نکرده است.
۵۰. همان گونه که قبلا گزارش شده است ایران برنامه راه اندازی نیروگاه اتمی بوشهر را به آژانس ارائه نموده است که در آن قید شده فعالیت راه اندازی در تاریخ ۳۱ ژانویه ۲۰۱۲ آغاز شده است. در روزهای ۲۲ و ۲۳ آوریل ۲۰۱۲ در حالی که راکتور با ۷۵ در صد قدرت اسمی آن در حال کار بود آژانس یک PIV در نیروگاه انجام داد.
L . خلاصه
۵۱. درحالی که آژانس به فعالیت های راستی آزمایی در خصوص عدم انحراف مواد هسته ای اعلام شده در تاسیسات هسته ای و مکان های خارج از تاسیسات هسته ای اعلام شده از سوی ایران که تحت توافقنامه پادمان هستند، ادامه می دهد ، از آنجا که ایران همکاری لازم را از جمله در مورد اجرای پروتکل الحاقی، به عمل نمی آورد، آژانس قادر نیست درخصوص عدم فعالیت ها و مواد هسته ای اعلام نشده اطمینان موثقی ارائه دهد و بنابراین نمی تواند نتیجه گیری نماید که تمامی مواد هسته ای در ایران برای فعالیت های صلح آمیز هستند.
۵۲. در رابطه با رویکرد سازمان یافته جهت روشن سازی موضوعاتی که در ضمیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱ مدیر کل برشمرده شده اند پیشرفت حاصل شده است. مدیر کل از ایران دعوت می کند در رابطه با موافقتنامه نهایی پیرامون رویکرد سازمان یافته همان طور که با آقای جلیلی در تاریخ ۲۱ مه ۲۰۱۲ در تهران توافق شد تسریع نماید و از ایران مصرانه می خواهد در مورد محتوای موضوعات در اسرع وقت از جمله با فراهم کردن دسترسی سریع به سایت پارچین، با آژانس وارد تعامل شود.
۵۳. مدیرکل همانگونه که در قطعنامه های الزام آور شورای حکام و شورای امنیت درخواست شده، اصرار می دارد که ایران قدم هایی به سمت اجرای کامل موافقتنامه پادمان ها و وظایف آن شامل اجرای مقررات پروتکل الحاقی آن ، اجرای کد اصلاحی ۳.۱ از ترتیبات فرعی بخش عمومی موافقتنامه پادمان، تعلیق فعالیت های مرتبط با غنی سازی و تعلیق فعالیت های مرتبط با آب سنگین بردارد.
۵۴. مدیرکل به نحو شایسته به گزارش دهی خود ادامه خواهد داد.
متن جدیدترین گزارش یوکیا آمانو مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی به این شرح است:
اجرای موافقتنامه پادمان NPT و مفاد مربوطه قطعنامه های شورای امنیت در جمهوری اسلامی ایران
(گزارش مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی)
A. مقدمه
۱. این گزارش مدیر کل به شورای حکام و همزمان به شورای امنیت در خصوص اجرای موافقتنامه پادمانNPT و مفاد مربوطه قطعنامه های شورای امنیت درجمهوری اسلامی ایران (ایران) می باشد.
۲. شورای امنیت تاکید نموده است که اقدامات مورد درخواست شورای حکام در قطعنامه هایش در خصوص ایران الزام آور است . مفاد مربوطه قطعنامه های یادشده شورای امنیت که بر اساس فصل هفتم منشور سازمان ملل تصویب شده اند مطابق شرایط این قطعنامه ها الزام آور هستند .
۳. از آژانس بخاطر موافقتنامه روابطش سازمان ملل متحد خواسته شده با شورای امنیت در اجرای مسئولیت شورا برای حفظ و برقراری صلح و امنیت بین المللی همکاری نماید. از کلیه اعضاء‌ملل متحد خواسته شده است تا با پذیرش و اجرای تصمیمات شورای امنیت موافت نمایند و در این ارتباط اقداماتی را مطابق با تعهدشان تحت منشور ملل متحد انجام دهند.
۴. این گزارش به تحولات بعد از آخرین گزارش(Gov/۲۰۱۲/۹, ۲۴ February ۲۰۱۲) و همچنین مسائل باقیمانده طولانی می پردازد. این گزارش بر آن حوزه هایی که ایران بطور کامل تعهدات الزام آور خود را اجرا نکرده است متمرکز است چنانکه ایجاد اعتماد بین المللی به ماهیت صرفا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران مستلزم اجرای کامل این تعهدات است.
B . آشکارسازی مسائل حل نشده
۵. همانطور که قبل گزارش شد شورای حکام در ۱۸ نوامبر ۲۰۱۱ قطعنامه GOV/۲۰۱۱/۶۹ را تصویب نمود که در آن از جمله تاکید شد که برای ایران و آژانس ضروری است که به منظور حل و فصل فوری همه مسائل اساسی باقیمانده برای اهداف تامین آشکارسازی در خصوص این مسائل شامل دسترسی به کلیه اطلاعات مربوطه، مستندات، سایتها، مواد و اشخاص در ایران، به گفتگوهای خود شدت بخشند. شورا همچنین از ایران خواست که با هدف اعاده اعتماد بین المللی به ماهیت منحصرا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران بطور جدی و بدون پیش شرط در مذاکرات مشارکت نماید. در پرتو این، یک تیم آژانس برای دو دور گفتگو در ژانویه و فوریه از ایران بازدید نمود. طی این گفتگوها: ایران و آژانس قادر نبودند که در خصوص یک رویکرد ساختاری برای آشکارسازی کلیه مسائل باقیمانده مرتبط با برنامه هسته ایران به توافق برسند. ایران یک اظهارنامه اولیه را که در آن نگرانیهای آژانس را رد می کرد، ارائه داد. آژانس سوالات اولیه در خصوص پارچین و کارشناس خارجی که آژانس باید پاسخ آن را دریافت کند را مطرح نمود و ایران بیان داشت که قادر به دادن دسترسی به سایت پارچین نیست.
۶. مدیرکل به شورای حکام در نشست مارس ۲۰۱۲ اطلاع داد که آژانس به پرداختن به مسئله هسته ای ایران از طریق دیالوگ و با یک روح سازنده ادامه می دهد. بلافاصله متعاقب این نشست، تبادل نظر دیگری بین ایران و آژانس انجام شد تا چگونگی ادامه گفتگوها مشخص شود.
۷. ایران و آژانس دور سوم مذاکرات را در ۱۴ و ۱۵ مه ۲۰۱۲ انجام دادند که طی آن بحث ها در خصوص رویکرد ساختاری برای آشکار سازی کلیه مسائل باقیمانده ادامه یافت. پیشرفت در خصوص یک پیش نویس سند متمرکز بر مسائل مشخص شده در ضمیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱ مدیرکل صورت گرفت. مسائل مرتبط با صحت و کامل بودن اظهارنامه های ایران به غیر از آنهایی که شامل ضمیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱ می باشد بطورجداگانه به آنها پرداخته می شود. ایران در پاسخ به درخواست آژانس برای دسترسی به سایت پارچین( پاراگراف ۱۲ را در زیر ببینید)، بیان داشت که چنین دسترسی قبل از آنکه در خصوص یک رویکرد ساختاری توافق حاصل شود امکان پذیر نخواهد بود.
۸. مدیرکل در نامه ای به تاریخ ۱۷ مه ۲۰۱۲ به عنوان جناب آقای جلیلی دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران بیان داشت که در پرتو پیشرفتی که در خصوص توافق روی یک رویکرد ساختاری صورت گرفته شرایط اکنون برای او جهت پذیرش دعوت ایران برای بازدید ایران مناسب است. مدیرکل بیان داشت که هدف دیدارش بحث در خصوص مسائل با منفعت مشترک و علی الخصوص نهایی نمودن موافقتنامه تحت بررسی در خصوص رویکرد ساختاری خواهد بود. در پاسخ، جناب آقای سلطانیه سفیر و نماینده مقیم در آژانس بین المللی انرژی اتمی در تاریخ ۱۸ مه ۲۰۱۲ جواب مثبت ایران را درخصوص این دیدار به اطلاع مدیر کل رساند.
۹. مدیر کل در ۲۱ مه ۲۰۱۲ ملاقاتهایی را در تهران با آقای جلیلی، جناب آقای فریدون عباسی معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران و آقای علی اکبر صالحی وزیر امورخارجه ایران برگزار انجام داد. طی این گفتگوها، یکسری مسائل با منافع مشترک بویژه آشکارسازی مسائل مرتبط با ابعاد احتمالی نظامی در برنامه هسته ای ایران مورد بحث قرار گرفت. طی ملاقات با آقای جلیلی تصمیم گرفته شد که در خصوص رویکرد ساختاری توافق شود. اگرچه مقداری اختلاف بین ایران و آژانس در خصوص سند منتج از مذاکرات در ۱۴ و ۱۵ مه ۲۰۱۲ باقیست اما آقای جلیلی روشن ساخت که اینها موانعی برای رسیدن به توافق نیست.
C . تاسیسات اعلام شده تحت موافقتنامه پادمان ایران
۱۰. ایران تحت موافقتنامه پادمان خود ۱۶ تاسیسات هسته ای و ۹ مکان خارج از تاسیسات را که مواد هسته ای بطور معمول در آنجا استفاده می شود به آژانس اعلام نموده است (LOFs) . با وجود این بعضی از این فعالیتها که ازسوی ایران در برخی از تاسیسات انجام می شود بر خلاف قطعنامه های شورای حکام و شورای امنیت همانطور که در ذیل نشان داده می شود، می باشد. آژانس به راستی آزمایی عدم انحراف مواد هسته ای اعلام شده در این تاسیسات و LOFs ادامه می دهد.
D. فعالیتهای مرتبط با غنی سازی
۱۱. ایران برخلاف قطعنامه های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت فعالیتهای مرتبط با غنی سازی خود را در تاسیسات اعلام شده ذیل که کلیه آنها تحت پادمان آژانس می باشد تعلیق نکرده است. مطابق با آخرین آمارهای در دسترس آژانس، ایران ۶۱۹۷ کیلوگرم از UF۶ غنی شده تا غنای ۵ درصد از اورنیوم ۲۳۵ و ۶/۱۴۵ کیلوگرم UF۶ غنی شده تا غنای ۲۰ درصد از اورانیوم ۲۳۵ را از زمان شروع تولید چنین موادی را تولید نموده است.
D.۱ . نطنز: کارخانه غنی سازی سوخت نطنز و کارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت
۱۲. کارخانه غنی سازی سوخت(FEP): کارخانه غنی سازی سوخت یک کارخانه غنی سازی با استفاده از سانتریفیوژ برای تولید اورانیوم با غلظت پایین تا غنای ۵ درصد از اورانیوم ۲۳۵ می باشد که اولین بار در سال ۲۰۰۷ مورد بهره برداری قرار گرفت. آن شامل دو سالن آبشار است: سالن تولید A و سالن تولید B. مطابق با اطلاعات طراحی ارائه شده توسط ایران، ۸ واحد برای سالن تولیدA برنامه ریزی شده است، با ۱۸ آبشار درهر واحد. هنوزهیچ گونه اطلاعات طراحی تشریحی برای سالن تولید B ارائه نشده است.
۱۳. تا تاریخ ۱۹ مه ۲۰۱۲ ، ۵۴ آبشار در سه واحد از هشت واحد سالن تولید A نصب شده بود که ایران ۵۲ آبشار آن را که با UF۶ تغذیه می شد اعلان کرده بود. پس از آن ایران ۳۰ آبشار را برای اینکه شامل ۱۷۴ سانتریفیوژ شود تغییر داد. تا تاریخ ۱۹ مه ۲۰۱۲ یک آبشار اضافی نیز که شامل ۱۷۴ سانتریفیوژ است در یک واحد چهارم در سالن تولید A نصب شده بود اگر چه با UF۶ تغذیه نشده بود. از ۱۷ آبشار باقیمانده در واحد چهارم ۱۶ آبشار هر یک دارای ۱۷۴ غلاف خالی سانتریفیوژ IR-۱ بودند که در آنجا استقرار یافته بودند و آبشار دیگر نیز خالی بود. همه سانتریفیوژهای نصب شده در سالن تولید A ماشینهای IR-۱ هستند. تا تاریخ ۱۹ مه ۲۰۱۲ هیچ سانتریفیوژی در چهار واحد باقیمانده نصب نشده بود اگر چه کار نصب مقدماتی در یکی از واحدها تکمیل شده بود از جمله جایگیری غلافهای خالی سانتریفیوژهای IR-۱ در همه ۱۸ آبشار و در سه واحد دیگر نیز در حال انجام بود. تا تاریخ ۱۹ مه ۲۰۱۲ هیچ اقدامی برای کار نصب در سالن تولید B وجود نداشت.
۱۴. همان گونه که قبلا گزارش شد طبق بازرسیهای آژانس تا تاریخ ۱۶ اکتبر ۲۰۱۱، ۵۵۶۸۳ کیلوگرم از UF۶ طبیعی از زمان شروع راه اندازی در تاریخ فوریه ۲۰۰۷ در داخل آبشارها تغذیه شد و مقدار کل ۴۸۷۱ کیلوگرم از UF۶ غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ تولید شده بود. بر اساس ارزیابی ایران بین تاریخهای ۱۷ اکتبر ۲۰۱۱ و ۱۱ مه ۲۰۱۲ مقدار ۱۳۲۶ کیلوگرم UF۶ غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ تولید کرده است که از زمان شروع تولید آن از تاریخ فوریه ۲۰۰۷ به میزان کل ۶۱۹۷ کیلوگرم UF۶ غنی شده تا ۵ درصد اورانیوم ۲۳۵ می رسد. مواد هسته ای در کارخانه تولید سوخت (از جمله تغذیه، تولید و دنباله های آنها) و آبشارهای نصب شده و ایستگاه های خوراک دهی و کنار گذاری تابع اقدامات نظارتی و مراقبتی آژانس هستند.
۱۵. بر اساس نتایج تحلیلهای نمونه های محیط زیستی که از تاریخ فوریه ۲۰۰۷ در کارخانه غنی سازی سوخت برداشته شده است و سایر اقدامات راستی آزمایی، آژانس به این نتیجه رسیده است که این تاسیسات همان گونه که ایران در پرسشنامه اطلاعات طراحی مربوطه اعلان کرده عمل نموده است.
۱۶. کارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت: کارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت جزو تاسیسات تحقیقات و توسعه و جزو تاسیسات تولید اورانیوم با غنای پایین است که نخستین بار در تاریخ اکتبر ۲۰۰۳ راه اندازی شده است. این تاسیسات دارای یک سالن آبشار است که می تواند شش آبشار را در خود جای دهد و به دو محوطه تقسیم می شود که یکی برای تولید اورانیوم با غنای پایین غنی سازی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ (ابشارهای ۱ و ۶) تعیین شده و محوطه دیگر برای تحقیق و توسعه (آبشارهای ۲ و ۳ و ۵) تعیین شده اند.
۱۷. محوطه تولید: ایران چنانکه اعلام کرده است نخستین بار در تاریخ ۹ فوریه ۲۰۱۰ تغذیه آبشار یک را بوسیله UF۶ با غنای پایین غنی سازی شده به منظور تولید UF۶ غنی سازی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ جهت استفاده در تولید سوخت برای رآکتور تحقیقاتی تهران آغاز کرد. ایران بعداً اعلام کرد که هدف از این اقدام، تولید سوخت برای رآکتورهای تحقیقاتی دیگر که بنا به گزارشها قصد ساخت آنها را داشته است نیز می باشد. ایران از تاریخ ۱۳ ژوئیه ۲۰۱۰ دو آبشار متصل به هم (آبشارهای ۱ و ۶) را که هر یک از آنها دارای ۱۶۴ سانتریفیوژ IR-۱ بودند بوسیله UF۶ با غنای پایین غنی سازی شده تغذیه کرده است.
۱۸. همان گونه که قبلا گزارش شد بر اساس بازرسیهای آژانس تا تاریخ ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۱ مقدار ۸/۷۲۰ کیلوگرم UF۶ با غنای پایین غنی سازی شده که در کارخانه غنی سازی سوخت تولید شده بود از آغاز این فرآیند در آبشارهای محوطه تولید تغذیه شده و مقدار کل ۷/۷۳ کیلوگرم UF۶ غنی سازی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ تولید شده بودند. بر اساس ارزیابی ایران بین ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۱ و ۱۸ مه ۲۰۱۲ مقدار ۵/۲۶۹ کیلوگرم UF۶ غنی سازی شده در کارخانه غنی سازی سوخت در دو آبشار به هم متصل کارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت تغذیه شده و تقریبا ۴/۳۶ کیلوگرم از UF۶ غنی سازی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ تولید شده بود. در نتیجه میزان کل تولید به ۱/۱۱۰ کیلوگرم از UF۶ غنی سازی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ در کارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت از زمان آغاز تولید آن در فوریه ۲۰۱۰ می رسد.
۱۹. در طول دوره بین ۹-۱۴ آوریل ۲۰۱۲ متصدی عملیات در کارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت تقریباً ۶/۱ کیلوگرم از UF۶ غنی سازی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ را با تقریبا ۵/۷ کیلوگرم UF۶ طبیعی مخلوط کرد. این مخلوط در چهار سیلندر قرار داده شد که هر یک از آنها به ترتیب شامل ۱/۲ کیلوگرم UF۶ با غنی سازی ۵/۱ درصد، ۴/۲ درصد، ۶/۴ درصد و ۷/۴ اورانیوم ۲۳۵ درصد بود. در طول همین مدت آژانس نمونه هایی را از UF۶ که در هر یک از این چهار سیلندر نهاده شده بود گرفت و آنها را ممهور کرد.
۲۰. محوطه تحقیق و توسعه: در قسمت در نظر گرفته شده برای آبشارهای ۲ و ۳، ایران بطور متناوب در حال خوراک دهی UF۶ طبیعی به داخل سانتریفیوژهای ماشین های منفرد، آبشارهایی با ده ماشین و آبشارهایی با ۲۰ ماشین از نوع IR-۱ ، IR-۲m و IR-۴ بوده است. همان گونه که قبلا گزارش شده است ایران آژانس را برای نصب سه نوع جدید از سانتریفیوژ IR-۵ ، IR-۶ و IR۶s به عنوان ماشینهای منفرد در آبشار ۲ مطلع نموده است. تا تاریخ ۱۸ مه ۲۰۱۲ این چنین سانتریفیوژهایی نصب نشده است. تا تاریخ ۶ مه ۲۰۱۲ ایران تعداد ۱۲۹ عــــدد از سانتریفیوژهای IR-۴ را در آبشار ۴ نصب نموده است. از اول مارس ۲۰۱۲ ایران بطور متناوب خوراک دهی ۱۰۴ عدد از سانتریفیوژها را در آبشار ۴ با UF۶ طبیعی انجام داده است. از نوامبر ۲۰۱۱ ایران بطور متناوب خوراک دهی ۱۶۴ سانتریفیوژ IR-۲m را در آبشار ۵ با UF۶ طبیعی انجام داده اگر چه برای یک دوره کوتاه این آبشار بطور متناوب با UF۶ تهی شده بجای UF۶ خوراک دهی شده است.
۲۱. بین ۱۲ فوریه ۲۰۱۲ و ۱۸ مه ۲۰۱۲ در مجموع تقریبا ۸/۱۷۸ کیلوگرم از UF۶ طبیعی و ۴/۱۱ کیلوگرم از UF۶ تهی شده به داخل سانتریفیوژ های محوطه تحقیق و توسعه خوراک دهی شده اما هیچ اورانیم با غنای پایین به عنوان محصول جدا نشده و دور ریز مجددا در پایان فرآیند ترکیب گردید.
۲۲. بر اساس نتایج آنالیز نمونه های محیطی گرفته شده در کارخانه آزمایشی غنی سازی سوخت و دیگر فعالیتهای راستی ازمایی، آژانس به این جمع بندی رسید که تاسیسات همان طور که توسط ایران اعلام شده مطابق پرسشنامه اطلاعات طراحی در حال کار بوده است.
D.۲. کارخانه غنی سازی سوخت فوردو
۲۳. کارخانه غنی سازی سوخت فوردو بر اساس پرسشنامه اطلاعات طراحی مورخ ۱۸ ژانویه ۲۰۱۲، یک کارخانه غنی سازی با استفاده از سانتریفیوژ برای تولید UF۶ غنی شده تا سقف ۲۰ درصد از اورانیوم ۲۳۵ و تولید UF۶ غنی شده تا سقف ۵ درصد از اورانیوم ۲۳۵ می باشد. تاسیسات برای ۱۶ آبشار ساخته شده است که بطور مساوی بین دو واحد (واحد ۱ و واحد ۲) با تعداد تقریبی ۳۰۰۰ سانتریفیوژ تقسیم شده است. این کارخانه برای نخستین بار در سال ۲۰۱۱ مورد بهره برداری قرار گرفت.
۲۴. همان گونه که قبلا گزارش شده است در ۲۵ ژانویه ۲۰۱۲ ایران تزریق اورانیوم UF۶ غنی شده تا ۵/۳ درصد اورانیوم U-۲۳۵ به مجموعه دو آبشار متصل به هم در واحد ۲ را آغاز نمود. در تاریخ ۹ مه ۲۰۱۲، ایران تمامی ۱۷۴ سانتریفوژ IR-۱ در هر یک از آبشارهای پنجم و ششم در واحد ۲ نصب کرده و نیز ۲۰ سانتریفوژ IR-۱ در یک آبشار هفتم در واحد ۲ نصب کرده بود. در ۹ مه ۲۰۱۲، در باقی مانده واحد ۲ و کل واحد ۱، پوششهای سانتریفوژ خالی IR-۱ در جای خود قرار داده شده و کلیه لوله‌ها نصب گردیده بودند.
۲۵. در نامه ای به تاریخ ۷ مارس ۲۰۱۲، آژانس از ایران درخواست نمود تا تعداد و محل آبشارهای موجود در FFEPکه به تولید LEU با درجه غنای تا ۲۰ درصد اختصاص یافته بودند را اعلام نماید. ایران در نامه‌ای به تاریخ ۲ آوریل پاسخ داد زمانی که نصب آبشارهای افزون بر چهار آبشار نصب شده فعلی به پایان برسد، آژانس پیشاپیش از «تحولات بعدی» مطلع خواهد گردید. در نامه ای به تاریخ ۲۱ مه ۲۰۱۲، آژانس از ایران درخواست نمود تا اطلاعاتی را در خصوص هدفی که آبشارهای پنجم و ششم نصب شده فعلی در FFEP قرار است برای آن به کار گرفته شوند ارایه نماید. ایران در نامه‌ای به تاریخ ۲۳ مه پاسخ داد که نصب سانتریفوژها در دیگر آبشارها در واحد ۲ (آبشارهای ۸-۵) باید خاتمه یابد و «کاربری های مربوطه ممکن است چندین ماه نیاز داشته باشند تا برای انجام وظیفه آماده گردند. ایران همچنین اظهار داشت که آژانس از سطح تولید این آبشارها قبل از آغاز به کار آنها مطلع خواهد گردید.
۲۶. آژانس راستی آزمایی نموده است که FFEPبر اساس آخرین DIQ ارایه شده توسط ایران در حال ساخت است. همان گونه که قبلا گزارش گردید، ایران در سال ۲۰۱۱ اطلاعاتی را در خصوص زمان‌بندی اولیه و شرایط مرتبط با تصمیم خود در مورد ساخت FFEP در یک تأسیسات دفاعی موجود ارایه نمود. با این وجود، اطلاعات تکمیلی از سوی ایران درباره این تأسیسات،خصوصا با توجه به تفاوت میان مقصد ابراز شده اولیه با هدف کاربرد فعلی همچنان مورد نیاز است.
۲۷. ایران میان ۲۷ دسامبر ۲۰۱۱، زمان آغاز تزریق اولین مجموعه آبشارهای به هم پیوسته، و ۱۳ مه ۲۰۱۲ برآورد کرده است که مجموع ۲۵۹ کیلوگرم UF۶ با درجه غنای ۵ درصد U-۲۳۵ در دو مجموعه آبشار متصل به هم در FFEP تزریق گردیده و تقریبا ۵/۳۵ کیلوگرم UF۶ با درجه غنای تا ۲۰ درصد U-۲۳۵ تولید شده است که ۱/۲۵ کیلوگرم آن از فرآیند جدا و توسط آژانس راستی‌آزمایی گردیده است.
۲۸. نتایج تحلیل نمونه‌های زیست‌محیطی گرفته شده در FFEP در ۱۵ فوریه ۲۰۱۲ وجود ذراتی با سطح غنای تا ۲۷ درصد U-۲۳۵ را نشان داد که بالاتر از سطح اظهار شده در DIQ می‌باشد. در نامه ای به تاریخ ۴ مه ۲۰۱۲، آژانس از ایران درخواست نمود تا برای وجود این ذرات، توضیحی ارایه نماید. ایران در پاسخ خود در تاریخ ۹ مه ۲۰۱۲ نشان داد که تولید چنین ذراتی «بالاتر از غنای هدف (مورد نظر)» ممکن است به دلایل فنی ورای کنترل اپراتور روی دهد. آژانس در حال ارزیابی توضیح ایران بوده و جزییات بیشتری را درخواست نموده است. در ۵ مه ۲۰۱۲ آژانس از همان مکان که ذرات مورد سؤال در آن یافته شده بودند، نمونه‌های زیست‌محیطی دیگری گرفت. تجزیه و تحلیل در خصوص این نمونه‌ها اکنون در حال انجام است.
D.۳. سایر اقدامات مرتبط با غنی سازی
۲۹. آژانس همچنان در انتظار دریافت پاسخ محتوایی ایران به درخواستهای آژانس برای اطلاعات بیشتر در رابطه با اعلام اخباری از طرف ایران در خصوص ساخت ده تأسیسات جدید غنی سازی اورانیوم می‌باشد که بر اساس گفته ایران، در خصوص محل استقرار پنج مورد آن تصمیم‌گیری شده است. ایران در واکنش به درخواست آژانس در نامه ۱۸ آگوست ۲۰۱۰ در ارتباط با انتشار خبری از سوی ایران مبنی بر در اختیار داشتن فناوری غنی سازی لیزری در ۷ فوریه اطلاعاتی ارایه ننموده است. در نتیجه عدم همکاری ایران در خصوص این موضوعات،آژانس قادر به انجام راستی‌آزمایی و ارایه گزارش کامل در این موارد نیست.
E. فعالیتهای بازفرآوری
۳۰. متعاقب قطعنامه‌های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت،ایران موظف گردید فعالیتهای بازفرآوری از جمله تحقیق و توسعه را به حال تعلیق در آورد. ایران در نامه‌ای به آژانس در تاریخ ۱۵ فوریه ۲۰۰۸ ابراز داشت “فعالتیهای بازفرآوری ندارد”. در آن چارچوب، آژانس به نظارت خود بر کاربرد سلولهای داغ در راکتور تحقیقاتی تهران TRR و تأسیسات تولید رادیوایزوتوپ مولیبدن، ید و گزنون (MIX) ادامه داده است. آژانس در تاریخ ۲۸ آوریل ۲۰۱۲ یک بازرسی و راستی‌آزمایی اطلاعات طراحی در TRR و در تاریخ ۷ مه ۲۰۱۲ یک راستی‌آزمایی اطلاعات طراحی در تأسیسات MIXانجام داده است. آژانس تنها در ارتباط با TRR، تأسیسات MIX و دیگر تأسیساتی که آژانس به آنها دسترسی دارد می‌تواند تأیید نماید که هیچ اقدام مرتبط با بازفرآوری در ایران وجود ندارد.
F. پروژه‌های مرتبط با آب سنگین
۳۱. بر خلاف قطعنامه های مربوطه شورای حکام و شورای امنیت، ایران کار بر روی تمامی پروژه‌های مرتبط با آب سنگین از جمله ساخت راکتور تحقیقاتی آب سنگین و راکتور تحقیقاتی هسته‌ای ایران (راکتور IR-۱۴۰) را که تحت پادمانهای آژانس قرار دارد تعلیق ننموده است.
۳۲. در ۱۶ می ۲۰۱۲، آژانس یک راستی آزمایی اطلاعات طراحی در راکتور IR-۱۴۰ در اراک انجام داد و مشاهده کرد گر چه ساخت تأسیسات همچنان استمرار دارد،هیچ یک از قطعات اصلی از زمان راستی آزمایی قبلی نصب نشده است. همچنین در ۱۶ مه ۲۰۱۲، اپراتور به آژانس اطلاع داد که شروع فعالیت راکتور IR-۱۴۰ برای سه ماهه سوم ۲۰۱۳ برنامه ریزی شده است.
۳۳. آژانس از زمان بازدید خود از کارخانه تولید آب سنگین در ۱۷ آگوست ۲۰۱۱ سه نامه به ایران ارسال نموده و درخواست دسترسی بیشتر به این کارخانه را مطرح نموده است. آژانس باید پاسخ این نامه‌ها را دریافت نماید. ایران همچنین درخواست طرح شده از سوی آژانس در جریان راستی آزمایی فوق برای دسترسی به این کارخانه را نپذیرفته است. در نتیجه، آژانس برای نظارت بر وضعیت این کارخانه بار دیگر بر تصاویر ماهواره ای اتکا نموده است. بر اساس تصاویر اخیر، به نظر می رسد که کارخانه آب سنگین در حال فعالیت می باشد. تا این تاریخ،ایران اجازه نداده است تا آژانس از آب سنگین ذخیره شده در تأسیسات فرآوری اورانیوم (UCF) نمونه برداری نماید.
G . تبدیل اورانیوم و تهیه سوخت
۳۴. با اینکه ایران موظف است تمامی فعالیت های مرتبط با غنی سازی و پروژه های مرتبط با آب سنگین را تعلیق نماید، شماری از فعالیت هایی که ایران در تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) و کارخانه تولید سوخت(FMP) و کارخانه تولید صفحه سوخت (FPFP) در اصفهان اجرا کرده است ، همانگونه که در زیر بیان شده است، در تعارض با آن وظایف می باشد ، هرچند این تاسیسات تحت پادمان آژانس قرار دارند.
۳۵. تاسیسات تبدیل اورانیوم : آژانس بین تاریخ ۵و ۹ مارس ۲۰۱۲ یک راستی آزمایی موجودی فیزیکی (PIV) در UCF انجام داد که نتایج آن از سوی آژانس در دست بررسی می باشد. ایران درحال حاضر فعالیت های تحقیق و توسعه را در UCF متوقف کرده و درگیر تبدیل UF۶ غنی شده تا سقف ۳۴ /۳ درصد از U-۲۳۵ به UO۲ می باشد . آژانس راستی آزمایی نمود که ایران ۲۴ کیلوگرم از اورانیوم به شکل UO۲ را در جریان این فعالیت ها تولید نموده و اینکه ۶/۱۳ کیلوگرم از اورانیوم به شکل UO۲را متعاقبا به FMP منتقل کرده است، جایی که از آن برای تولید دو مجموعه سوخت، هریک متشکل از ۱۲ میله سوخت برای TRR استفاده شده بود. از تاریخ ۱۳ ماه می ۲۰۱۲ ، ایران در حدود ۱۵۰۰ کیلوگرم از اورانیوم طبیعی به شکل UO۲ تولید نموده است. آژانس راستی آزمایی نموده است که ایران ۷/۷۵۸ کیلوگرم از اورانیوم به شکل UO۲ را به FMP انتقال داده است.
۳۶. ایران در تاریخ ۲۲ آوریل ۲۰۱۲ ، ۲۵ ظرف حاوی حداکثر ۶۵۶۰ کیلوگرم کنسانتره سنگ اورانیوم (UOC) تولید شده داخلی و ۲۵ ظرف حاوی حداکثر۹۱۸۰ کیلوگرم UOC برداشته شده از ذخیره UOC وارداتی ایران را به محدوده خط تولید UCF وارد نمود. ایران مشخص کرده است که UOC این ۵۰ ظرف با هم مخلوط و برای تولید UO۲ طبیعی استفاده خواهند شد.
۳۷. کارخانه تولید سوخت: در تاریخ ۱۲ ماه می ۲۰۱۲ ، آژانس یک DIV و یک بازرسی در FMP را اجرا نمود و تایید کرد تولید مجموعه ساخته شده از ۱۲ میله سوخت حاوی UO۲ غنی شده تا سقف ۳۴ /۳ درصد از U-۲۳۵ متوقف کرده است و اینکه تولید قرص با استفاده از UO۲ طبیعی برای رآکتور IR-۴۰ در جریان است. آژانس تایید کرد که ساخت مجموعه نمونه برای IR-۴۰ ادامه داشته است.
۳۸. کارخانه تهیه صفحه سوخت: در نامه مورخ ۲ ماه می ۲۰۱۲ ، ایران آژانس را مطلع کرد که تصمیم گرفته است فعالیت های مربوط به تبدیل UF۶ غنی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم U-۲۳۵ به O۸ U۳ را با تولید مجموعه سوخت ساخته شده از میله های سوخت حاوی O۸ U۳ را در یک مجموعه واحد ترکیب نماید که در آن زمان در UCF و FMP به ترتیب اجرا گردیده بود. در همان نامه ایران همچنین (DIQ) اولیه را برای این تاسیسات ارائه نمود که این امر به موضوع (FPFP) ارجاع می گردد. متعاقبا رویکرد پادمان ها برای FPFP میان ایران و آژانس توافق گردید که هم اکنون درحال اجراست. بین آغاز فعالیت های تبدیل در تاریخ ۱۷ دسامبر ۲۰۱۱ و ۱۵ می ۲۰۱۲ ، ایران خط تولید ۴۳ کیلوگرم تبدیل UF۶ غنی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم U-۲۳۵ تغذیه کرد و ۱۴ کیلوگرم اورانیوم غنی شده تا ۲۰ درصد اورانیوم U-۲۳۵ به شکل O۸ U۳ تولید نمود. در تاریخ ۱۵ ماه می ۲۰۱۲ ، آژانس یک DIV و یک بازرسی در FPFP اجرا نمود و راستی آزمایی کرد که دو صفحه سوخت و یک مجموعه سوخت با استاندارد یک ، حاوی ۱۹ صفحه متعاقبا به TRR انتقال یافته اند. در تاریخ ۲۰ می ۲۰۱۲ ، آژانس راستی آزمایی نمود پیش از انتقال به TRR یک مجموعه سوخت با استاندارد دو حاوی ۱۹ صفحه صورت گرفته است.
H. ابعاد نظامی احتمالی
۳۹. گزارشهای قبلی مدیرکل مسایل باقیمانده ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران و اقداماتی که ایران بایستی برای حل وفصل آنها انجام دهد را مشخص کرده است. از سال ۲۰۰۲، آژانس به صورت روزافرونی در مورد وجود احتمالی فعالیتهای هسته ای افشاء نشده در ایران توسط سازمانهای مرتبط با نهادهای نظامی ازجمله فعالیتهای مرتبط با توسعه یک چاشنی هسته ای برای موشک نگران بوده و به صورت منظم نیز اطلاعات جدیدی در این رابطه دریافت کرده است.
۴۰. ضمیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱ مدیرکل (GOV/۲۰۱۱/۶۵) تحلیل مشروحی از اطلاعات موجود نزد آژانس ارائه داد که نشان می دهد ایران فعالیتهایی مرتبط با توسعه یک وسیله انفجاری هسته ای به انجام رسانده است. این اطلاعات که از منابع متعدد مستقل از جمله تعدادی از دول عضو، تلاشهای خود آژانس و اطلاعات ارائه شده توسط خود ایران جمع آوری گردیده، از سوی آژانس در مجموع معتبر تلقی می گردد. این اطلاعات نشان می دهد پیش از پایان سال ۲۰۰۳ فعالیتهایی تحت یک برنامه سازمان یافته انجام شده است که برخی بعد از ۲۰۰۳ ادامه یافته و برخی ممکن است هنوز ادامه داشته باشد.
۴۱. شورای امنیت در قطعنامه ۱۹۲۹ (۲۰۱۰) تعهدات ایران برای انجام اقداماتی که شورای حکام طی قطعنامه های GOV/۲۰۰۶/۱۴ و GOV/۲۰۰۹/۸۲ خواسته، و همکاری کامل در زمینه تمامی مسایل باقیمانده بویژه نگرانیهای مربوط به ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران از جمله از طریق دادن دسترسی بدون تاخیر به تمامی مکان ها، تجهیزات، اشخاص و اسناد مورد درخواست آژانس را مورد تاکید قرار داده است. شورای حکام در قطعنامه GOV/۲۰۱۱/۶۹ مورخ ۱۸ نوامبر ۲۰۱۱ از جمله نگرانی عمیق و روزافزون خود از مسایل حل نشده برنامه هسته ای ایران شامل مواردی که بایستی روشن گردند تا وجود ابعاد نظامی احتمالی منتفی گردد، را ابراز داشت.
۴۲. آژانس در نامه ای به تاریخ ۲ مه ۲۰۱۲ درخواست خود از ایران برای فراهم کردن دسترسی سریع به مکان مشخصی از سایت پارچین را تصریح نمود. در همان نامه، آژانس به ایران اطلاع داد که براساس تصاویر ماهواره ای، در این مکان که به صورت مجازی هیچ فعالیتی طی سالها انجام نشده بود در ساختمانهای مورد توجه آژانس فعالیتهای عمده ای مشاهده می شود که ممکن است توانایی آژانس برای راستی آزمایی موثر را از بین ببرد. از نوامبر ۲۰۱۱، آژانس اطلاعات بیشتری در مورد سایت پارچین به دست آورده است که تحلیل مندرج در ضمیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱ مدیرکل را تقویت می نماید.
۴۳. همانگونه که قبلا گزارش شد ، خلال دومین دور مذاکرات در تهران و در پاسخ به درخواست آژانس، ایران بیانیه اولیه ای در رابطه مسایل مطروحه در بخش c ضمیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱ مدیرکل (GOV/۲۰۱۱/۶۵) ارائه داد. بیانیه ایران نگرانی های آژانس در مورد مسایل سابق الذکر را رد کرد عمدتا با این استدلال که ایران آنها را مبتنی بر اتهامات بی اساس می داند.
.I اطلاعات طراحی
۴۴. ایران بر خلاف موافقتنامه پادمان و قطعنامه های مرتبط شورای حکام و شورای امنیت، مفاد کد اصلاحی ۳.۱ بخش عمومی ترتیبات فرعی موافقتنامه پادمان ایران را اجراء نمی نماید.
۴۵. ایران آخرین بار اطلاعات طراحی برای راکتور IR۴۰ را در سال ۲۰۰۶ به آژانس ارائه داد و در سال ۲۰۰۷ مقداری اطلاعات به روز شده در مورد این تاسیسات را فراهم کرد. از آن زمان تا کنون، کارهای مهم طراحی و ساختمانی بیشتری در مورد راکتور انجام داده لیکن اطلاعات بیشتری را مطابق کد اصلاحی ۱/۳ بخش عمومی ترتیبات فرعی فراهم نکرده است. فقدان اطلاعات به روز در مورد راکتور، تاثیر نامطلوبی بر توانایی آژانس جهت راستی آزمایی موثر طراحی این تاسیسات بر جای می گذارد. در پرتو این موضوع، آژانس طی نامه ای به تاریخ ۲ مه ۲۰۱۲ از ایران درخواست نمود که اطلاعات طراحی به روز شده ای برای راکتور IR۴۰ در اسرع وقت فراهم کند.
۴۶. همانطور که پیش از این گزارش شده است ، پاسخ ایران به درخواستهای آژانس برای تایید یا ارائه اطلاعات بیشتر درمورد اظهاراتش مبنی بر قصد ساخت تاسیسات هسته ای جدید این است که اطلاعات لازم را در "زمان مقتضی" ارائه خواهد داد به جای اینکه براساس ملزومات کد اصلاحی ۳.۱ بخش عمومی ترتیبات فرعی موافقت نامه پادمانش عمل نماید.
J. پروتکل الحاقی
۴۷. برخلاف قطعنامه های مربوط شورای حکام و شورای امنیت، ایران پروتکل الحاقی را اجرا نمی نماید. آژانس در موقعیتی نخواهد بود که تضمین معتبر درباره فقدان مواد و فعالیتهای هسته ای اعلام نشده ارائه دهد مگر اینکه و تا زمانیکه ایران همکاری لازم را با آژانس شامل اجرای پروتکل الحاقی بعمل آورد.
k . سایر موضوعات
۴۸. همانگونه که قبلا گزارش شده است، آژانس به یک اختلاف ۱۹.۸ کیلو گرمی بین میزان مواد هسته ای اعلام شده توسط مجری طرح و مقدرا اندازه گیری شده توسط آژانس در رابطه با آزمایشات تبدیل توسط ایران بین سالهای ۱۹۹۵ و ۲۰۰۲ در آزمایشگاه تحقیقاتی چندمنظوره جابربن حیان به مورد اجرا گذاشته شد، یک راستی آزمایی موجودی فیزیکی رسیده است. به عنوان راهی برای پرداختن به این اختلاف، ایران پیشنهاد داده است تا همه موارد پسماند را فرآوری کرده و اورانیوم موجود در آن را استخراج نماید. در نامه مورخ ۳ آوریل ۲۰۱۲ آژانس شرح داده که چرا پیشنهاد ایران راه حل این موضوع نبوده و یک روش جایگزین را پیشنهاد داده است. هر دو پیشنهاد توسط آژانس و ایران در تهران در ۲۲ آوریل ۲۰۱۲ مورد بحث قرار گرفته و مشورتها همچنان ادامه دارد.
۴۹. ایران پرتو دهی مجموعه سوخت شامل ۱۴ صفحه سوخت، در بر دارنده U۳O۸، غنی شده تا ۲۰ در صد از اورانیوم ۲۳۵ را ادامه داده است. ایران همچنین به استفاده از یک مجموعه سوخت شامل ۱۲ میله از UO۲ غنی شده تا ۳۴/۳ درصد از اورانیوم ۲۳۵ به عنوان یکی از مجموعه های کنترل در قلب TTR ادامه داده است. در پاسخ به درخواست آژانس، ایران طی نامه ای در تاریخ ۱۳ مارس ۲۰۱۲، اطلاعات مربوط به پرتو دهی مواد هسته ای از FMP را به آژانس ارائه نموده است. در نامه ۱۹ مارس ۲۰۱۲ آژانس اطلاعات بیشتر و همچنین برنامه مجری طرح برای پرتو دهی چنین موادی را درخواست نمود. آژانس هنوز پاسخی دریافت نکرده است.
۵۰. همان گونه که قبلا گزارش شده است ایران برنامه راه اندازی نیروگاه اتمی بوشهر را به آژانس ارائه نموده است که در آن قید شده فعالیت راه اندازی در تاریخ ۳۱ ژانویه ۲۰۱۲ آغاز شده است. در روزهای ۲۲ و ۲۳ آوریل ۲۰۱۲ در حالی که راکتور با ۷۵ در صد قدرت اسمی آن در حال کار بود آژانس یک PIV در نیروگاه انجام داد.
L . خلاصه
۵۱. درحالی که آژانس به فعالیت های راستی آزمایی در خصوص عدم انحراف مواد هسته ای اعلام شده در تاسیسات هسته ای و مکان های خارج از تاسیسات هسته ای اعلام شده از سوی ایران که تحت توافقنامه پادمان هستند، ادامه می دهد ، از آنجا که ایران همکاری لازم را از جمله در مورد اجرای پروتکل الحاقی، به عمل نمی آورد، آژانس قادر نیست درخصوص عدم فعالیت ها و مواد هسته ای اعلام نشده اطمینان موثقی ارائه دهد و بنابراین نمی تواند نتیجه گیری نماید که تمامی مواد هسته ای در ایران برای فعالیت های صلح آمیز هستند.
۵۲. در رابطه با رویکرد سازمان یافته جهت روشن سازی موضوعاتی که در ضمیمه گزارش نوامبر ۲۰۱۱ مدیر کل برشمرده شده اند پیشرفت حاصل شده است. مدیر کل از ایران دعوت می کند در رابطه با موافقتنامه نهایی پیرامون رویکرد سازمان یافته همان طور که با آقای جلیلی در تاریخ ۲۱ مه ۲۰۱۲ در تهران توافق شد تسریع نماید و از ایران مصرانه می خواهد در مورد محتوای موضوعات در اسرع وقت از جمله با فراهم کردن دسترسی سریع به سایت پارچین، با آژانس وارد تعامل شود.
۵۳. مدیرکل همانگونه که در قطعنامه های الزام آور شورای حکام و شورای امنیت درخواست شده، اصرار می دارد که ایران قدم هایی به سمت اجرای کامل موافقتنامه پادمان ها و وظایف آن شامل اجرای مقررات پروتکل الحاقی آن ، اجرای کد اصلاحی ۳.۱ از ترتیبات فرعی بخش عمومی موافقتنامه پادمان، تعلیق فعالیت های مرتبط با غنی سازی و تعلیق فعالیت های مرتبط با آب سنگین بردارد.
۵۴. مدیرکل به نحو شایسته به گزارش دهی خود ادامه خواهد داد.
نظر شما :