رایزنی فرهنگی ایران، در خدمت کشورهای عربی است!

دیپلماسی فرهنگی به عنوان شاخه ای از دیپلماسی عمومی دارای اقدامات متنوع و متکثری می باشد که در مسیر رسیدن به اهداف سیاست خارجی مورد استفاده قرار می گیرد تا فرهنگ فاخر و هویت اصیل یک کشور را برای جوامع دیگر عرضه بکند. در این میان آموزش زبان ملی و فراگیر نمودن آن همواره مورد توجه و عنایت خاص دولت هاست. کشورهایی که زبان و ادبیات آن به دلیل بهرمندی از عناصر جذاب به راحتی می تواند مورد توجه سایر ملت ها قرار گیرد همواره بر روی این عنصر دیپلماسی فرهنگی سرمایه گذاری نموده اند. فرانسه می تواند در این رابطه مثال قابل توجهی باشد فرانسوی ها همواره حضور فرهنگی خود را با ترویج زبان فرانسوی تثبیت نموده اند.

در دیپلماسی فرهنگی و عمومی جمهوری اسلامی ایران گسترش زبان و ادبیات فارسی دارای اهمیت راهبردی است و این اهمیت را می توان از فرمایشات رهبر انقلاب  به وضوح دریافت.

به طور مشخص در باب جایگاه زبان فارسی در دیپلماسی فرهنگی ایشان معتقدند که زبان فارسی یکی از ارکان دیپلماسی فرهنگی محسوب می شود و چنین بیان می فرمایند: یکی از وظایف اصلی سفیران فرهنگی، ترویج زبان فارسی از طریق پیگیری کرسی های زبان فارسی در مراکز علمی و دانشگاهی است.

متاسفانه علی رغم این ضرورت ها و تاکیدات، دیپلماسی فرهنگی و  سازوکار آن چندان به این مهم توجه نمی کنند تا جایی که بنابر اخبار موثق رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در اتیوپی دوره زبان فارسی تعطیل نموده و به جای آن آموزش زبان عربی جایگزین کرده است. این اقدام در حالی صورت می پذیرد که رایزنی فرهنگی در سال های گذشته توانسته بود از طریق آموزش زبان فارسی و دوره ایران شناسی افراد بسیاری را در رابطه با ایران علاقه مند سازد.  این نگرانی وجود دارد که رویه فوق در سایر رایزنی های فرهنگی نیز گسترش یابد.

حال این سئوال مطرح می شود که آموزش زبان عربی براساس چه منطقی جایگزین زبان فارسی در رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در آدیس آبابا شده است؟ آیا با وجود 23 کشور عربی این وظیفه جمهوری اسلامی ایران است که آموزش این زبان را در سایر کشورها گسترش دهد؟ و سئوال آخر آنکه آیا سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی بر این مسائل نظارت دارد یا خیر؟