برلوسکونی عاشق قذافی بود

"خاطرات سیاسی" مجموعه برنامه‌هایی است که شبکه العربیه از نیمه‌های اکتبر سال جاری میلادی روزهای جمعه پخش می‌کند. در این برنامه، طاهر برکه، روزنامه‌نگار و خبرنگار لبنانی العربیه با چهره‌های سیاسی مطرح دنیا مصاحبه‌هایی را انجام می‌دهد که عموما بازگوکننده خاطرات آنها در دوران قبول مسئولیتشان است. خاطراتی که با همراهی و تعاملشان با رهبران سیاسی مختلف جهان همراه است. طاهر برکه نخستین برنامه خود را با عبدالرحمن شلقم، وزیر امور خارجه سابق لیبی و آخرین نماینده لیبی در سازمان ملل که تا قبل از آغاز انقلاب اخیر این کشور در این سمت بود و با آغاز انقلاب از نظام قذافی جدا شد، انجام داد که اتفاقا با قتل معمر قذافی همراه شد. دیپلماسی ایرانی در نظر دارد هر هفته به طور مرتب این سلسله مصاحبه‌ها را منتشر کند. تا کنون هفت بخش از این مصاحبه‌ها پیش رویتان قرار گرفته است که همگی آنها در آرشیو دیپلماسی ایرانی قابل دسترسی هستند و اکنون هشتمین بخش آن پیش رویتان قرار می‌گیرد:

آقای عبدالرحمن در قسمت‌ گذشته درباره ایتالیا کمی صحبت کردیم. قصه دست دادن سیلویو برلوسکونی، نخست‌وزیر ایتالیا با معمر قذافی بسیار مشهور است، دیداری که در یک مراسم علنی انجام شد و در شبکه‌های تلویزیونی‌ پخش شد ]دیداری که در آن برلوسکونی دست قذافی را بوسید .[آیا چیزی یا نظری از قذافی درباره این دیدار شنیدی؟

نه نه من در اثنای آن دیدار که نخستین دیدار برای آن معاهده بود آلردی (already) در نیویورک بودم. اما فضای حکیمانه خاصی در دیدار معمر قذافی با سیلویو برلوسکونی شکل گرفته بود. سیلویو برلوسکونی، سرمایه‌دار است و در معرض دعواهای قضایی جدا شدیدی قرار گرفته بود و چپی‌ها و کمونیست‌ها و بقایای کمونیست‌ها را دشمن می‌دانست. جریان‌هایی که روابط مستحکمی با معمر قذافی داشتند. برلوسکونی توانست قذافی را از این هم‌پیمانی با چپ‌های ایتالیایی جدا کند. لیبی نقش مهمی در ایتالیا دارد برای آن که ایتالیا در چاه‌های نفت و گاز زیر دریای لیبی سرمایه‌گذاری‌های کلان کرده است. ایتالیا در حدود 30 میلیارد یورو در لیبی سرمایه‌گذاری کرده است. لیبی نیز در حدود 15 میلیارد یورو در ایتالیا سرمایه‌گذاری کرده است، در بخش‌های نفت، پتروشیمی، بانک‌داری‌، بخش‌های سرمایه‌گذاری، هتل‌داری، اوراق قرضه.

روابط جدا بسیار نزدیک است ولی برلوسکونی چگونه توانست آن کار را انجام دهد؟ از خلال چه؟

او از شخصیت معمر به عنوان یک مرد مسلط حاکم قوی پایدار مبهوت شده بود. همچنین میان آنها مشترکاتی بود. معمر قذافی زن‌ها را دوست داشت. برلوسکونی هم همین طور، معروف است. و این کشش‌هایی برای هر کدام از دو طرف نسبت به هم ایجاد کرده بود. علاوه بر آن برلوسکونی به طبیعت هم‌جواری معتقد است، لیبی نزدیک به ایتالیا است، فکر می‌کرد که در آینده منزلی در لیبی داشته باشد. او علاقه ویژه‌ای به جامعه لیبی داشت و حتی معمر که به ایتالیا رفت رفتار فوق‌العاده‌ای از خود نشان داد، آنها کسی را در فرودگاه استقبال نمی‌کنند ولی برلوسکونی ]خلاف پروتوکل[ از او استقبال کرد. و هنگام تودیع  نیز که کمی حرارت از خودش نشان می‌داد قذافی گفت نمی‌روم تا برلوسکونی بیاید و او هم آمد. همچنین در مهمانی‌ها و گردهمایی که داشتند، باعث شد تا علاقه‌ بیشتری از سوی برلوسکونی به معمر قذافی به وجود آید. معمر قذافی هم فکر می‌کرد برلوسکونی یکی از دروازه‌های او به اروپا است. همچنین روابطی که میان پوتین، نخست وزیر روسیه با برلوسکونی وجود داشت که روابط بسیار مستحکمی بود، در عین حال روابطش با معمر هم خیلی قوی بود، باعث شد تا یک رابطه سه‌گانه میان آنها ایجاد شود که تلاش کردند بعدا از آن استفاده کنند برای گسترش صنعت گاز و تشکیل.. پس بدین ترتیب علاقه شخصی به همراه روابط تکوینی ذاتی دو طرف و بعد از آن مصلحت دو طرف باعث شد تا روابطی همان طور که گفتم کیمیایی شکل بگیرد، و حقیقت این است که برلوسکونی واقعا مبهوت قذافی بود حتی تلاش کرد حضور ایتالیا در حمله ناتو به نظام قذافی را با چالش مواجه کند و خود را از ملت لیبی جدا کند. حتی برلوسکونی به همین دلیل در دیدارمان با او در میلان به محمود جبریل، رئیس حکومت موقت ما گفت که علاقه‌ای وجود دارد که مرا به قذافی مرتبط می‌کند و این رئیس جمهوری ]ایتالیا[ ناپولیتانو، فرمانده کل قوای مسلح بود که به او دستور داد و بعد از آن برای رای‌گیری به پارلمان ایتالیا رفتیم و با اجماع رای به طرف ملت لیبی دادند.

او هم، برلوسکونی، تصمیم گرفت که از آن حمایت کند؟

و برلوسکونی واقعا گیرد کرد، یعنی واقعا احساس کرد که دوستش را از دست داده است. از من پرسید – وقتی که مصطفی عبدالجلیل برای نخستین بار به عنوان رئیس شورای انتقالی به ایتالیا سفر کرد و من هم با او بودم و با برلوسکونی دیدار کردیم – من برلوسکونی را می‌شناختم و روابط بسیار نزدیکی با هم داشتیم – به زبان ایتالیایی به من گفت، من می‌خواهم از تو بشنوم، چرا ضد قذافی هستی؟ وزیر خارجه، وزیر دفاع و معاونش، معاون نخست‌وزیر نیز حاضر بودند. گفتم بسیار کوتاه جناب رئیس، حتی اگر پسرم مسلسل برداشت و خواست ملتم را بکشد آیا از او دفاع کنم؟ گفت: اکوبیتو ]به زبان ایتالیایی[، فهمیدم. او از لحاظ شخصی دو دل بود و از این حرف‌ها، گفتم او انسان است تو نباید بر سر قضایای اقتصادی یا قضایای سیاسی برای او فرق بگذاری. او انسانی است که در او استالین، نرون، هیتلر، موسولینی، تیمور لنگ و صدام حسین همه جمع شده است، این شده قذافی، و همه این شر در روی ملت ما و خانواده‌های ما منفجر شده است.