مرزهاى دموکراسى دينى و نمونه ايرانى آن

تعداد صفحات: 400 صفحه

 

کتاب « مرزهای دموکراسی دینی » اثر « توفیق السیف » جامعه­شناس لبنانی و استاد دانشگاه بین­المللی بیروت توسط انتشارات « دار الساقی » در بیروت منتشر شد.

 

عمده موضوعات مطرح شده در این کتاب درباره ایران و سابقه دموکراسی آن، جریان اصلاحات در ایران، تجربه سیاسی دینی ایران، رو در رویی جریان اصلاح­طلاب با جریان اصولگرایی، جریان اصولگرایی ایرانی و اشتراکات مفاهیم جریان اصلاح طلبی ایرانی با مفاهیم لیبرال دموکراسی است.

 

السیف در این کتاب 400 صفحه­ای به دلایل شکست اصلاح­طلبنان در روند سیاسی ایران و در مقابل افزایش اقبال اصولگران در میان مردم و دلایل پیروزی آنها در مراحل مختلف سیاسی ایران بطور مفصل به بحث و بررسی پرداخته است.

 

کتاب مرزهای دموکراسی دینی شامل 7 فصل و یک موخره است. در فصل نخست، السیف، تلاش کرده به تجربه تاریخی ایران بویژه از زمان قدرت گرفتن شیعیان از قرن هشتم میلادی تا پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1979 ( 22 بهمن 1357) بطور خلاصه و موجز توضیحاتی ارائه دهد.

 

وی از اواخر فصل نخست به بعد وارد موضوع نقش روحانیت در جریان­های سیاسی ایران می­شود و تلاش می­کند، نقش و تاثیرگذاری روحانیون را در شکل­گیری حرکت­های اجتماعی و جنبش­های سیاسی بطور مفصل توضیح و شرح دهد.

 

در فصل دوم به نقش امام خمینی ( ره ) در روند سیاسی ایران که به انقلاب اسلامی منجر شد، می­پردازد و چگونگی عملی شدن نظریات وی در جریان سیاسی از جمله ولایت فقیه را توضیح می­دهد. السیف امام خمینی را یکی از مهمترین رهبران تاریخ می­داند که از چهره کاریزماتیک استثنایی برخوردار بود که در یک برهه زمانی معین یعنی دوره گذار از سنت به مدرنیته نقش بسیار مهم و بسزایی ایفا کرد.

 

به اعتقاد وی امام خمینی ( ره ) توانست بسیاری از سنت­ها و مسلمات دینی را که هویت آن در دوران رژیم پهلوی خدشه­دار شده بود، احیا کند و آنها را از محاق فراموشی اجتماعی و فرهنگی نجات دهد.

 

در فصل سوم نویسنده به انقلاب اسلامی می­پردازد و نظریات و جایگاه اجتماعی و سیاسی آن را در زمینه نظریه سنت دینی مورد بررسی قرار می­دهد. وی در این فصل به بررسی اهداف انقلاب اسلامی ایران از جمله عدالت اجتماعی و استراتژی­های نظام اسلامی در این زمینه در جوانب سیاسی و اقتصای می_­پردازد.

 

در فصل چهارم موضوع ایدئولوژی جریان محافظه کار یا اصولگرا مورد بررسی قرار می­گیرد و دیدگاه نظام اسلامی و مواضع آن که بحث و جدل­های بسیاری را در ایران موجب شده، نیز بررسی می­شود.

 

در فصل پنجم السیف تعارض­های اساسی میان اصلاح طلبنان و محافظه­کاران را بر می­­شمرد و به بررسی پیروزی اسلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری ایران در سال 1997 که توماس مان آن را به یک انقلاب تشبیه کرد، می­پردازد.

 

فصل ششم به احزاب سیاسی فعال در عرصه سیاسی کنونی ایران اختصاص دارد و فصل آخر نیز وضعیت احزاب کنونی ایران، شیوه فعالیت آنها و جایگاه مردمیشان مورد بررسی قرار می­گیرد.