وقتی عربستان به ایران به چشم تهدید می‌نگرد
جدای از این دیدگاه، روابط ایران و عربستان طی سه دهه گذشته همواره فراز و نشیب‌های بسیاری داشته است. اگر در دوران ریاست جمهوری علی اکبر هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی روابط دو کشور حسنه شد و حتی تا مرز امضای توافق‌نامه امنیتی نیز پیش رفت، در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد مجددا تیرگی بر روابط دو طرف سایه انداخت تا به حالا که عربستانی‌ها ایران را به چشم همسایه‌ای نامطلوب که می‌خواهد حوزه نفوذی آنها را بستاند، می‌نگرند.
روزنامه القدس العربی، چاپ لندن در یادداشتی به قلم ناصر العبدلی، روزنامه‌نگار کویتی به این موضوع پرداخته و می‌نویسد: روابط ایران و عربستان در نوع خود یک رابطه استثنائی و منحصر به فرد است. حقیقت این روابط با آنچه ما تصور می‌کنیم کاملا فرق می‌کند. در سال 1979 و پس از سقوط رژیم پهلوی در ایران، جمهوری اسلامی تلاش کرد روابط خود را با کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس گسترش دهد و این رابطه را جایگزین رابطه با غرب و امریکا کند. اما مواضع عربستان سعودی از همان روز نخست در برابر ایران اسلامی موضعی سلبی بود. اگر چه این روابط در برهه‌هایی یعنی در زمان ریاست جمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی و محمود احمدی نژاد رو به بهبودی نهاد و حتی تا انعقاد پیمان استراتژیک میان ایران و عربستان نیز پیش رفت و حتی ریاض پذیرفت که ایران را بر امارات متحده عربی مهم‌ترین متحد منطقه‌ای‌اش در شورای همکاری خلیج فارس ترجیح دهد، اما با روی کار آمدن محمود احمدی نژاد این روابط دچار چالش شد و دو کشور از یکدیگر دور شدند.
در ادامه این یادداشت آمده است: روابط دو کشور زمانی سیر نزولی به خود گرفت که انتخابات عراق آغاز شد و ایران پشت مالکی ایستاد و عربستان از ایاد علاوی و متحدان عموما سنی‌مذهبش حمایت کرد. این کش‌مکش در نهایت به سود ایران تمام شد و تهران توانست متحد خود را در عراق به قدرت برساند در حالی که متحد عربستان یعنی ایاد علاوی، نه تنها هیچ چیز به دست نیاورد بلکه بسیاری از سیاست‌های عربستان در عراق را ناکام ساخت و حتی فهرست العراقیه را تا مرز فروپاشی پیش برد. خشم عربستان از ایران تا به آنجا رسید که بنا به اسناد منتشر شده ویکی‌لیکس پادشاه عربستان در دیدار با مقام‌های امریکایی ایران را به افعی‌ای تشبیه کرد که باید گردنش قطع شود و از امریکایی‌ها خواست که هر چه سریع‌تر به ایران حمله کنند.
نویسنده این یادداشت سپس تاکید می‌کند، ایران در این رقابت تنگاتنگ با عربستان نقاط ضعف عربستانی‌ها را در بعد دیپلماتیک به خوبی دریافت و توانست با بهره‌برداری از ضعف‌های آنها به دستاوردهای بزرگی در منطقه برسد. عربستان که می‌دید در جبهه رقابت با ایران سنگر به سنگر مجبور به عقب‌نشینی شده است، تبلغیات رسانه‌ای گسترده‌ای را علیه ایران آغاز کرد تا به جای جنگ فیزیکی از جنگ رسانه‌ای برای رسیدن به اهدافش علیه ایران استفاده کند. اما تا کنون ثابت شده که هزینه‌های این جنگ بیش از آنچه دولتمردان ریاض تصورش را می‌کردند، است. هزینه‌ای که نه تنها عربستانی‌ها بلکه همه کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس مجبور به پرداخت آن بدون استثنا شدند. در این مرحله عربستان سازمان امنیتی خود را به جنگ با ایران فرستاد. هزینه‌های این جنگ نیز غیر قابل تصور بود چرا که هر شهروند ساکن در خلیج فارس مجبور شد هزینه‌های آن را بپردازد.
ناصر العبدلی در ادامه می‌نویسد: به رغم مخالفت‌های بسیاری که با سیاست‌های ایران در منطقه خلیج فارس وجود داشت و بسیاری از دولت‌های مستقر در کشورهای منطقه آن را متهم به تک‌روی و بی‌اعتنایی به خواسته‌های دیگران می‌کردند، ایران توانست سیاست‌های خود را به خوبی پیش ببرد و با ایستادن در کنار متحدان اپوزسیون خود در منطقه و حمایت از حقوق مردم عموما استبدادزده ساکن در کشورهای عربی خلیج فارس ضمن کسب مقبولیت اجتماعی به بسیاری از اهداف خود نیز برسد.
نویسنده این یادداشت در پایان می‌نویسد: عربستان سعودی همواره به ایران به چشم یک رقیب خطرناک که از چنان قدرتی برخوردار است که می‌تواند ظرف یک شبانه‌روز تمامی حوزه‌های نفوذی آن را به تصرف خود در آورد، می‌نگرد. از این زاویه باید گفت عربستانی‌ها ایران را نه یک کشور رقیب بلکه یک تهدید که همواره سیاست‌های آنها را به سخره گرفته و تهدیدی برای حیات نظام استبدادی آنها محسوب می‌شود، نگریسته‌اند. آنچه ایرانی‌ها به آن توسل می‌جویند و بر اساس آن بر عمر حکومت خود افزوده‌اند صندوق‌های رای‌ای است که حتی یک صندوق آن در عربستان وجود ندارد. عربستان از این ضعف بسیار بزرگش به خوبی آگاه است و به همین دلیل است که در برابر برپایی هر صندوق رای‌ای چه در ایران باشد چه در کویت و چه در هر جای دیگر سرسختانه می‌ایستد.
نظر شما :