انتخاباتی هم فرمایشی هم نمایشی

انتخابات بحرین نقطه‌ای است میان دو طیف. یک طیف مبارزین و انقلابیون هستند و طیف مقابل آنها حکومت آل خلیفه. همانطور که می‌دانید کل پارلمان بحرین خیلی موقعیت و کار خاصی ندارد، اما حضورشان نیز ثمربخش است، این پارلمان حدود 40 نماینده دارد که 18 نفر از نمایندگان وابسته به الوفاق بودند. الوفاق گروهی است که شیعیان بحرین را نمایندگی می‌کند، اگر بگوییم جمعیت بحرین 800 هزار نفر است، حدود 75 درصد آن شیعه هستند. این افراد که به دلیل افزایش اختیارات و اعتراض به حکومت استعفا دادند،در مقابل حکومت آل‌خلیفه به همراه حکومت آل‌سعود با آنها برخورد بدی کردند. چرا که افراد معترض به دنبال سرنگونی حاکمیت در بحرین نبودند، تنها به دنبال این بودند که اختیارات بیشتری بدست گیرند و بحرین را به سمت پادشاهی مشروطه پیش ببرند.

در این فاصله ابتدا مردم تظاهرات کردند و حکومت بحرین هم عقب‌نشینی می‌کرد، تا اینکه عربستان متوجه شد که این روش درست نیست چراکه اگر بیشتر شیعیان بحرین قیام کنند، می‌تواند سبب‌ ایجاد مشکلات زیادی برای عربستان سعودی شود.در نتیجه به کمک آل خلیفه رفتند، زمانی که سرکوب را آغاز کردند، اعلام شد که این بحران را مدیریت کردند.

طیف دیگری که آل‌خلیفه و حکومت‌گران باشند، انتخاباتی را برگزار کردند که برای شرکت مردم در این انتخابات تبلیغات زیادی کردند، به طوریکه وزیر کشور بحرین گفت 51 درصد از افرادی که در بحرین واجد شرایطند در این انتخابات شرکت کردند. اما چند موضوع حاکی از آن بود که آنها دروغ می‌گویند:

1.     تلویزیون بحرین محله‌های برگزاری انتخابات را نشان می داد که کاملا فضای انتخابات در آنجا خالی و ساکت بود، به طوریکه رییس تلویزیون بحرین را برکنار کردند.

2.     رهبر الوفاق اعلام کرد شرکت‌کنندگان 21 هزار نفر بودند، یعنی 18 درصد. بنابراین 18درصد نسبت به 100 بسیار پایین است که مشروعیت انتخابات را کاملا زیرسوال می‌برد.

در نتیجه در کشور بحرین دو طیف وجود دارد، یک طیفی که بر این باورند این انتخابات کاملا مردود است،‌چراکه مشروعیت حکومت مردود است و انتخابات را تحریم کردند و پس از انتخابات نیز اعلام کردند که 18 درصد رقمی نیست که افراد منتخب بتوانند نماینده دیگران باشند.

طیف دیگر آل‌خلیفه هستند که بر این باور است نه تنها بحران را هدایت کرده، بلکه آنچه که انجام داده‌اند باید برای یمن نیز الگو شود. یمنی‌ها نیز قصد دارند که از الگو و روش بحرین یعنی سرکوب شدید با کمک عربستان استفاده کند.

براساس آنچه گفته شد، باید دید که آیا می‌توان گفت که این انتخابات مشروع بوده است یاخیر؟ مجلس بحرین نامشروع است، چراکه وظیفه ای ندارد، تا چه برسد به انتخابات آن. زمانی که مردم تحریم می‌کنند و کشتار وجود دارد، مسلما هنوز مشکلاتی وجود دارد.

ایران در بحرین

در منطقه خاورمیانه دو جبهه وجود دارد، یکی جبهه مقاومت و در مقابل آن جبهه سازش است. رهبر جبهه مقاومت آیت‌الله خامنه‌ای ،نوری‌المالکی عراق و سید‌حسن ‌نصرالله حزب‌الله و اسماعیل هنیه حماس است. آنها شعارهایی که تاکید بر استقلال و مردم‌سالاری و تنفر از استعمارگران دارند، سر می‌دهند.

جبهه سازش نیز شامل عربستان، امارات، کویت و بحرین است. جبهه سازش علاقمند است که مباحث بحرین و یمن را شیعه و سنی کند، بدین معنا که تخالفی را میان شیعه و سنی بوجود بیاورند و به گونه‌ای جلوه دهند که شیعیان در بحرین قصد دارند حکومت را بدست گرفته و سنی‌ها را کنار زنند. دلیل آن هم این است که می‌گویند ایران پشت این ماجراست.بنابراین آنها نیاز داشتند برای قانع کردن امریکایی‌ها (تا همانند بحران لیبی و سوریه نشود)، وانمود کنند که ایران پشت خط شیعیان است و اگر آنها پیروز شوند، حکومت را بدست خواهند گرفت. در نتیجه سفیر ایران را بیرون کردند و عربستان نیروهای خود را در این کشور مستقر کرده است. اما پس از مدتی به این نتیجه رسیدند که با این روش نمی‌توانند پیش بروند. این مساله تا جایی پیش‌رفت که حتی امریکا در سازمان ملل پادشاه بحرین را دوست خطاب کرد.

وزیرخارجه بحرین هم اگر از ایران خواستار کمک شده است، به این دلیل بوده که اعلام کند بحران را پشت‌سر گذاشته است و حالا می‌توانیم سفیر رد و بدل کنیم تا از این بحران هم عبور کنیم. به باور من این درخواست از ایران بیشتر بر همین اساس است، چراکه بحرین کشوری نیست که برای حل بحران خودش از ایران درخواست کمک کند، البته باید گفت که کلید حل مشکل بحرین در دست ایران است، چراکه ایران معتقد است باید حقوق مردم بحرین بیشتر شود، زنان آزاد شوند، فعالان سیاسی آزاد شوند، مجلس کارکرد خود را بیشتر نشان دهد و وزرا از مردم باشند و نه از آل خلیفه. البته باید یادآور شد به دلیل آنکه مردم در این کشور سرکوب شدند، روزبروز مطالباتی بیش از آنچه ذکر شد، دارند. 

روابط ایران و بحرین نیز پس از این انتخابات سردتر نخواهد شد، بلکه از این بدتر نخواهد شد. به دلیل آنکه حکومت بحرین انقلابیون را سرکوب می‌کند و این انقلابیون ریشه در ایران دارند و شیعه هستند. از سوی دیگر به دلیل همین وابستگی‌ها ایران از این سرکوب‌ها ناراحت می‌شود و بر بحرین فشار می‌آورد تا حکومت بحرین تا دست از خشونت بردارند.

باید در اینجا خاطرنشان کرد که ایران به معارضین بحرینی کمک می‌کند و این امر کاملا طبیعی است و در محافل مختلف نیز از حقوق آنها دفاع می‌کند. به عنوان مثال رییس‌جمهور ایران در بسیاری موارد اعلام کرده است که امریکایی‌ها در بحران‌های منطقه مواضع دوگانه دارند، در بحرین و یمن که به نفع آنها نیست، تاکید دارند که معترضین با حکومت مصالحه کنند ولی در سوریه و لیبی ناتو را برای حمایت از معترضین ترغیب می‌کنند.