به ایران خوشامد بگوئید

پرسش در خصوص برنامه هسته ای ایران برای بسیاری از تحلیل‌گران بین المللی تبدیل به اصلی ترین دغدغه شده است. البته یک ایراد بزرگ بر این تحلیل‌ها وارد است و آن هم این است که همگان به برنامه هسته ای ایران به چشم فرآیندی نگاه می‌کنند که تهران از ترس فشارهای غرب ان را به واقعیت مبدل نمی‌کند. متاسفانه زمان این خوش بینی‌ها گذشته است. با توجه به پیشرفت‌های اخیر ایران در برنامه هسته ای و ضعف آژانس در بازرسی از تاسیسات هسته ای این کشور باید خود را برای ایرانی هسته ای مهیا کنیم. در حقیقت غرب برای مهار برنامه هسته ای که ایران در سر دارد فرصت چندانی ندارد. شاید تنها گزینه موجود بر روی میز برای کشورهای غربی این باشد: ایران به فناوری هسته ای دست پیدا کرده است. با این حقیقت کنار بیایید.

جمعه گذشته بود که خبر رسید ایران تعدادی از سانتریفیوژهای مورد استفاده خود در بخش غنی سازی را به نیروگاهی تازه تاسیس و در عمق زمین در نزدیکی قم منتقل کرده است . توجیه این حرکت هم ظاهرا تسهیل روند تولید اورانیوم غنی سازی شده بود. اورانیومی‌که می‌تواند به سرعت به درصد مورد نیاز برای تولید بمب برسد. جای اندک بحثی نیست که ایران در حال حاضر تجهیزات لازم برای تولید یک بمب هسته ای را در اختیار دارد و البته برای تولید اورانیوم غنی سازی شده بیشتر حتی به روز کردن تجهیزات در اختیارش نیز لازم نیست.

با توجه به ظرفیت اورانیوم غنی سازی شده در اختیار ایران و ذخیره ای که این کشور در اختیار دارد به نظر می‌رسد که از زمان اراده تهران برای دستیابی به تسلیحات هسته ای تا نیل به این هدف نهایتا هشت هفته زمان مورد نیاز باشد.  این بازه زمانی تا پایان سال آتی میلادی به چهار هفته تقلیل پیدا خواهد کرد. دلیل این کاهش زمان هم افزایش حجم ظرفیت اورانیوم غنی سازی شده ایران خواهد بود.

این سایت در ادامه می‌نویسد: نشانه‌هایی وجود دارد دال بر نیل ایران برای دستیابی به تسلیحات هسته ای. اخرین گزارش آژانس بین المللی انرژی هسته ای دال بر نگرانی‌های فزاینده در خصوص برنامه هسته ای ایران است. البته باید مراقب باشیم که در مواجهه با برنامه هسته ای ایران اسیر گزارش‌های ضد و نقیض آژانس بین المللی انرژی هسته ای نشویم. آژانس ادعا می‌کند که برنامه‌های نظارتی آن بهترین ابزار برای ثبت هرگونه تخلف در برنامه هسته ای است این در حالیست که این ابزار نمی‌تواند اطلاعات لازم در خصوص غنی سازی هسته ای ایران را در زمان مناسب مخابره کند.ایران در شرایطی که تمامی‌ابزار لازم را در اختیار داشته باشد تنها یک هفته تا دستیابی به بمب هسته ای فاصله دارد و همین مساله می‌تواند تا پیش از به صف شدن ابزار نظارت آژانس اتفاق بیفتد.  

ایران در حال حاضر تمام تجهیزات لازم را برای تولید بمب هسته ای در اختیار ندارد اما در حال کاستن از فاصله زمانی برای رسیدن به این هدف در شرایط نیاز است . افزودن بر حجم اورانیوم غنی سازی شده با درصد پایین طبق نظارت آژانس انجام می‌گیرد و البته که تخلفی هم به حساب نمی‌آید. حتی اگر تخلفی هم در این زمینه صورت گیرد آژانس برای رسیدگی به آن به چندین هفته بازه زمانی نیاز دارد. در شرایطی که مدت زمان مورد نیاز ایران برای رسیدن به اخرین تجهیزات هسته ای به چهار هفته برای ایرانی‌ها تقلیل پیدا کند بی شک آژانس هم نخواهد توانست تدابیر امنیتی لازم را به اجرا درآورد.

نویسنده این مطلب در ادامه می‌نویسد: ایران برای رسیدن به این مرحله نیازی به مخفی کاری کلی ندارد بلکه تنها باید زمان و مکان امتحان کردن نخستین بمب هسته ای خود را از نظر کارشناسان آژانس دور نگاه دارد. ایالات متحده در سال 1990 نتوانست نیت پاکستانی‌ها برای دستیابی به تسلیحات هسته ای را روخوانی کند. هشت سال بعد بود که این کشور نخستین بمب هسته ای خود را امتحان کرد. شاید در خصوص ایران هم بتوانیم ادعا کنیم که این کشور سالها تا تبدیل شدن به کشوری دارای تسلیحات هسته ای فاصله دارد اما از هم اکنون باید مراقب انرژی بالقوه ای بود که به راحتی می‌تواند بالفعل شود.

نویسنده در ادامه این متن بدبینانه می‌نویسد: بسیاری از تحلیل گران باید با حقیقت پرونده هسته ای ایران کنار بیایند. برخی با خوش بینی صرف اعتقاد دارند که تهران تنها به دنبال استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای است و در این میانه هشدارهای آژانس بین المللی انرژی هسته ای را هم نادیده می‌گیرند. برخی دیگر هم ادعا می‌کنند که ویروس استاکس نت به اندازه کافی سرعت برنامه هسته ای ایران را گرفته و البته این ادعا در حالی مطرح می‌شود که گزارش‌های آژانس اینچنین توفقی را تکذیب می‌کند.برخی هم ادعا می‌کنند که ایران هنوز به شکل مستقیم در مسیر تولید بمب هسته ای قرار نگرفته و البته در این ادعا این حقیقت را نادیده می‌گیرند که بریتانیا، فرانسه، هند و المان هم ابتدا هسته ای شدند و سپس آن را اعلام کردند.  

نیوریپابلیک در ادامه می‌نویسد:با اندک نگاهی به پرونده هسته ای کره شمالی و پاکستان به این نتیجه می‌رسیم که ایران نیز تا ورود به بلوک هسته ای فاصله چندانی ندارد. انچه که واشنگتن امروز در قبال پیونگ یانگ و اسلام آباد انجام می‌دهد تنها و تنها درخواست از این کشورها برای کنترل بر تسلیحات هسته ای است. ماهی ایران را باید زودتر از آب گرفت.