احمدی نژاد فردا روی ترازوی سنجش

گفتگوی زنده احمدی نژاد با مردم قرار بود کمی‌زودتر انجام شود ولی وقفه‌های پیش آمده اخیر در کار رئیس دولت و تنش‌هایی که اطرافیان او را دربرگرفت، سبب شد تا این سنت به تعویق بیفتد و منوط به امری بیرونی شود. وقتی احمدی نژاد مجددا در جلسات هیئت دولت ظاهر شد و رئیس صداوسیما به یمن این حضور همه حاضران را به بستنی میهمان کرد، مقدمات حضور رئیس جمهور در تلویزیون بار دیگر فراهم شد تا او یکشنبه شب مردم را در جریان آخرین فعالیت‌های دولت و به خصوص مراحل اجرای قانون هدفمندی قرار دهد.

با وجودی که این برنامه غالبا به شیوه یکسویه و با حضور یکی از خبرنگاران خاموش صداوسیما اجرا می‌شود، اما این حسن را دارد که دست کم مردم را در جریان روند امور آینده اقتصادی و تصمیم سازی‌های دولت درباره قیمت‌ها و تغییر وضعیت معیشتی و... قرار می‌دهد و آنها را آماده جهاد با نفس و اعتماد بیشتر به مسئولان می‌کند.

اما گفتگوی فرداشب رئیس هیئت دولت با مردم بعد از آن صورت می‌گیرد که احمدی نژاد هجمه‌ها و فشارهای غیرقابل باوری را طی هفته‌های گذشته از سر گذرانده است. نزدیک ترین و معتمدترین یاران او در معرض شدیدترین اتهامات قرار گرفتند و تریبون‌های مختلف سیاسی و مذهبی یک دم از انتقاد و حمله به بخشی از دولت که جریان انحرافی‌اش می‌نامند بازنایستادند و نزدیک ترین رئیس جمهور به رهبر انقلاب را در منگنه ای دشوار قرار دادند.

خیلی از کارشناسان معتقدند این جریانات به تضعیف دولت و شکستن اقتدار محمود احمدی نژاد در راس دولت منجر شده است. او را به واقع می‌توان از جهاتی مقتدرترین و کوشاترین رئیس جمهور ایران پس از انقلاب دانست که حتی نسبت به‌ هاشمی‌رفسنجانی - مرد دوران سازندگی و بازسازی پس از جنگ - فشارها و دشواری‌های بیشتری متحمل شده است. این فشارها تنها از ناحیه تعداد مخالفان او در بدنه جامعه یا مجلس و نهادهای رسمی ‌وارد نمی‌شود بلکه شیوه اداره امور از سوی دولت‌های نهم و دهم به گونه ای بوده است که بیشترین فشار و مصائب را بر فردیت رئیس جمهور وارد کرده است.

او به مدیریتی متکی به فرد قائل است و شخصا بسیاری از امور وزارتخانه‌های مختلف را اداره و ساماندهی می‌کند و حتی در حوزه‌های ورزش و سینما نیز جلسات متعددی برگزار کرده و دامنه تصمیم سازی‌ها و تصدی گری‌های خویش را افزایش داده است. شب کاری‌ها و دورکاری‌ها و بی خوابی‌های احمدی نژاد حتی بر مخالفانش نیز پوشیده و قابل کتمان نیست.

حالا این شیوه مدیریتی منتقدان تازه ای پیدا کرده و برای اولین بار صف بندی جدیدی در اردوگاه اصولگرایان شکل گرفته است. منتقدان تازه با این جنس دولتمداری و اتکای بیش از حد به حلقه ای از یاران خاص مخالف اند و طی یکی دو هفته گذشته از طریق مجلس و سایر دستگاه‌ها، کوشیده اند تا جلوی سرعت این روند را بگیرند و احمدی نژاد را به اتخاذ شیوه ای دیگر دعوت کنند. برخی اصولگرایان، قهر و بازگشت احمدی نژاد را به تولد دوباره او تعبیر می‌کنند و از وی انتظار دارند از این پس مرام و مسلکی منطبق با تبعیت بیشتر از ولایت فقیه و خرد جمعی اصولگرایان از خود نشان دهد.

علیرضا زاکانی نماینده مجلس به مجله پنجره گفته است: "گرچه این خانه‎نشینی به قیمت شادی دشمنان اسلام و دل‎شکستگی دوستان انقلاب و از دست دادن سرمایه‎‎های زیاد تمام شد اما به لطف درایت و تدبیر ولی امر مسلمین اوضاع التیام یافت و آزمونی سخت برای جناب آقای احمدی‎نژاد آغاز شد، تا در محک آن پایبندی ایشان به شعار داده شده در حمایت از رکن رکین نظام اسلامی و نفی عناصر جریان انحرافی در دولت - که کاملا شناخته شده می‎باشند - مشخص و معلوم شود."

او گفته است "انتظار دل‎دادگان به اسلام و دوست‎داران کشور عزیزمان ایران این است که از این به ‎بعد شاهد تقویت عناصر خدمت‎گزار در دولت که بحمدالله فراوان اند باشند و به‎زودی حذف عناصر مشکوک و منحرف را مشاهده کنند. این تصمیم نیاز به انتخابی از سر اعتقاد و تدبیر دارد و نه اجبار، و لازمه آن نیز شکستن حباب توهم و لجام زدن به شیطان‎‎های درونی و بیرونی است که امید است به همت بلند ریاست محترم جمهوری این مهم حاصل شود و در آینده نزدیک شاهد تقویت خدمت‎گزاری دولت و اضمحلال جریان انحرافی در دستگاه اجرایی باشیم."

به نظر می‌رسد احمدی نژاد در دوراهی انتخاب قرار گرفته است. یا باید با اقتدار و صلابت موردعلاقه خود به ادامه مسیر بیندیشد که هزینه اش رویارویی با اصولگرایان منتقد خواهد بود و یا از پاره ای خواسته‌ها و تصمیمات موردنظر چشم پوشی کند تا زمینه جلب و جذب و حمایت دوباره جامعه اصولگرایی را فراهم آورد و به تقسیم مسئولیت و توزیع توفیق خدمتگزاری رضایت دهد. حالا او فرداشب روی وزنه می‌ایستد تا هرکس مطابق متر و معیاری که دارد، احمدی نژاد جدید را بسنجد و ببیند چه میزان از اقتدار سابق را حفظ کرده و آیا بر اصول خود ایستاده یا اصول چارچوب بندی شده اصولگرایان را پذیرفته است.