غرب و سناریویی تکراری در مقابل ایران
گفتاری از دکتر الهام امین زاده، نماینده مجلس شوراى اسلامى برای دیپلماسی ایرانی.
منوچهر متکی درباره پیشنهاد امریکا، روسیه و فرانسه برای تامین سوختراکتور تهران گفت: "این سه کشور نامه جدیدی به آژانس نوشتند که در ترجمه، پیشنهادجدید آمده است. بنابراین ایران با ادامه روند طبیعی فعالیت هسته‌ای اش هرگونه نظر وملاحظه‌ای که از طرف‌های مختلف پیشنهاد شود (چه
مستقیم و چه از طریق آژانس) می‌شنود و بررسی می‌کند."
گفتاری از دکتر الهام امین زاده، نماینده مجلس و تحلیل‌گر مسائل سیاست
خارجی ایران:
ما تاکنون ومراحل مختلفی را پشت سر گذاشته‌ایم؛ در یک مرحله اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی را متوقف کردیم و خود را صرفا متعهد به ان پی تی می‌دانستیم. در مرحله‌ای دیگر روند غنی سازی را برای تبدیل کیک زرد به اورانیوم 5/3 درصد آغاز کردیم؛ در زمانی که راکتور تحقیقاتی تهران به اورانیوم بیست درصد احتیاج پیدا کرد بر اساس ماده 4 ان پی تی و اصرار ایران و تعهدی که آژانس برای تامین سوخت مورد نیاز ایران داشت شاهد بودیم که آژانس از تعهد خود سرباز زد و خروج اورانیوم 5/3 درصدی ایران را در حجم بالا خواستار شد و در مقابل هم تضمینی وجود نداشت که ایران سوخت هسته‌ای مورد نیاز خود را دریافت کند.
این‌ها مراحلی است که تهران پشت سر گذاشت و شاهد بود که فارغ از هرگونه تخطی از اساس نامه آژانس و ان پی تی شورای حکام به سوی صدور قطع نامه رفت.
به نظر می‌رسد که رفتاری که طرف مقابل با بی توجهی نسبت به تعهدات در مقابل ایران اعمال داشت برخلاف رفتاری بوده که ایران با پایبندی به تعهدات خود در پیش گرفت و آژانس را مرحله به مرحله در جریان فعالیت‌های خود قرار
داده است.
در این شرایط ایران خود را وارد بازی می‌بیند که پایانی ندارد یعنی هر زمان که نیازی برای کشور ایجاد می‌شود طرف مقابل به مذاکراتی چون ژنو، بروکسل یا نیویورک روی می‌آورد که صرفا به گپ زنی‌های سیاسی منجر شده است.
بر این اساس ایران هم با توجه به اساس نامه و مقررات بین المللی خود را مجاز می‌داند که وارد مسیر توسعه غنی سازی شود. به نظر می‌رسد چنانچه رفتارهای بین المللی و رویکرد سازمان‌های بین المللی در مقابل ایران بهتر از آنچه که اعمال شد می‌بود، امکان تعامل بیشتر وجود داشت.
ایران از ابتدا اعلام کرد که برای مبادله سوخت یا خرید سوخت از خارج آمادگی دارد اما اتفاقی رخ نداد و صرفا بحث‌ها به اجلاس های بین المللی منتهی شد. این مسائل نیاز ایران را برآورده نمی‌کند. ایران نیاز به اقدامی جدی و عملی داشت که محقق نشد و اکنون خود مشغول تامین نیازش در سوخت هسته‌ای است.
در پیش بینی عکس العمل غربی‌ها باید گفت که در حال حاضر وزیر خاجه امریکا در سفر به کشورهای منطقه تلاش دارد خطر ایران را به کشورهای منطقه مجددا گوشزد کند، پس از این مانور منطقه‌ای شاهد مانور سازمان‌های بین‌المللی علیه ایران خواهیم بود. این‌ها سناریویی کاملا تکراری و پیش بینی شده است.
بی تردید تحریم‌های شدیدتر که مورد بررسی کشورهای غربی است بازهم مطرح خواهد بود.
پیشنهاد غرب تنها برای خروج اورانیوم از ایران بود و ایران هم برای این کار شرایطی داشت اما زمانی که آژانس متعهد است بر اساس ماده 4 ان پی تی سوخت و تکنولوژی لازم را در مسیر فعالیت‌های صلح آمیز هسته‌ای در اختیار اعضا قرار دهد این فرایند نباید شرایطی داشته باشد.
در هیچ سندی برای این
همکاری پیش شرطی مشخص نشده است با این وجود ایران خروج اورانیوم را پذیرفت اما از آنجا که پیشتر ایران با سه کشور آلمان، امریکا و فرانسه قراردادها هسته‌ای داشته و آنها متعهد به قراردادهای خود نبوده‌اند. اعتمادی برای ایران نسبت به همکاری‌های آتی نیز وجود نداشت و بنابراین تهران خروج اورانیوم 5/3 درصدی را همزمان با دریافت سوخت هسته‌ای در داخل خاک کشور خواستار شد که مورد قبول طرف‌های غربی واقع نشد.
مستقیم و چه از طریق آژانس) می‌شنود و بررسی می‌کند."
گفتاری از دکتر الهام امین زاده، نماینده مجلس و تحلیل‌گر مسائل سیاست
خارجی ایران:
ما تاکنون ومراحل مختلفی را پشت سر گذاشته‌ایم؛ در یک مرحله اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی را متوقف کردیم و خود را صرفا متعهد به ان پی تی می‌دانستیم. در مرحله‌ای دیگر روند غنی سازی را برای تبدیل کیک زرد به اورانیوم 5/3 درصد آغاز کردیم؛ در زمانی که راکتور تحقیقاتی تهران به اورانیوم بیست درصد احتیاج پیدا کرد بر اساس ماده 4 ان پی تی و اصرار ایران و تعهدی که آژانس برای تامین سوخت مورد نیاز ایران داشت شاهد بودیم که آژانس از تعهد خود سرباز زد و خروج اورانیوم 5/3 درصدی ایران را در حجم بالا خواستار شد و در مقابل هم تضمینی وجود نداشت که ایران سوخت هسته‌ای مورد نیاز خود را دریافت کند.
این‌ها مراحلی است که تهران پشت سر گذاشت و شاهد بود که فارغ از هرگونه تخطی از اساس نامه آژانس و ان پی تی شورای حکام به سوی صدور قطع نامه رفت.
به نظر می‌رسد که رفتاری که طرف مقابل با بی توجهی نسبت به تعهدات در مقابل ایران اعمال داشت برخلاف رفتاری بوده که ایران با پایبندی به تعهدات خود در پیش گرفت و آژانس را مرحله به مرحله در جریان فعالیت‌های خود قرار
داده است.
در این شرایط ایران خود را وارد بازی می‌بیند که پایانی ندارد یعنی هر زمان که نیازی برای کشور ایجاد می‌شود طرف مقابل به مذاکراتی چون ژنو، بروکسل یا نیویورک روی می‌آورد که صرفا به گپ زنی‌های سیاسی منجر شده است.
بر این اساس ایران هم با توجه به اساس نامه و مقررات بین المللی خود را مجاز می‌داند که وارد مسیر توسعه غنی سازی شود. به نظر می‌رسد چنانچه رفتارهای بین المللی و رویکرد سازمان‌های بین المللی در مقابل ایران بهتر از آنچه که اعمال شد می‌بود، امکان تعامل بیشتر وجود داشت.
ایران از ابتدا اعلام کرد که برای مبادله سوخت یا خرید سوخت از خارج آمادگی دارد اما اتفاقی رخ نداد و صرفا بحث‌ها به اجلاس های بین المللی منتهی شد. این مسائل نیاز ایران را برآورده نمی‌کند. ایران نیاز به اقدامی جدی و عملی داشت که محقق نشد و اکنون خود مشغول تامین نیازش در سوخت هسته‌ای است.
در پیش بینی عکس العمل غربی‌ها باید گفت که در حال حاضر وزیر خاجه امریکا در سفر به کشورهای منطقه تلاش دارد خطر ایران را به کشورهای منطقه مجددا گوشزد کند، پس از این مانور منطقه‌ای شاهد مانور سازمان‌های بین‌المللی علیه ایران خواهیم بود. این‌ها سناریویی کاملا تکراری و پیش بینی شده است.
بی تردید تحریم‌های شدیدتر که مورد بررسی کشورهای غربی است بازهم مطرح خواهد بود.
پیشنهاد غرب تنها برای خروج اورانیوم از ایران بود و ایران هم برای این کار شرایطی داشت اما زمانی که آژانس متعهد است بر اساس ماده 4 ان پی تی سوخت و تکنولوژی لازم را در مسیر فعالیت‌های صلح آمیز هسته‌ای در اختیار اعضا قرار دهد این فرایند نباید شرایطی داشته باشد.
در هیچ سندی برای این
همکاری پیش شرطی مشخص نشده است با این وجود ایران خروج اورانیوم را پذیرفت اما از آنجا که پیشتر ایران با سه کشور آلمان، امریکا و فرانسه قراردادها هسته‌ای داشته و آنها متعهد به قراردادهای خود نبوده‌اند. اعتمادی برای ایران نسبت به همکاری‌های آتی نیز وجود نداشت و بنابراین تهران خروج اورانیوم 5/3 درصدی را همزمان با دریافت سوخت هسته‌ای در داخل خاک کشور خواستار شد که مورد قبول طرف‌های غربی واقع نشد.
نظر شما :