غرب باید انتخاب کند
نویسنده خبر:
علی خرم
گفتاری از دکتر علی خرم
گفتاری از دکتر علی خرم، استاد دانشگاه و تحلیل‌گر مسائل سیاست خارجی ایران:
مساله تبادل سوخت راهکاری مشخص، با زمان‌بندی و قابل اجراست که به راکتور تهران کمک می‌کند فارغ از مشکل فعالیت خود را ادامه داده و در سال آینده میله های سوخت خود را تعویض کند. اما اگر قرار باشد گروه 1+5 سوخت هسته‌ای مورد نیاز راکتور تهران را در اختیار ایران قرار ندهد ایران راهی ندارد جز این که خود وارد عمل شده و سوخت مورد نیاز را تولید کند.
در پاسخ به این سوال که آیا ایران توان غنی سازی تا بیست درصد را دارد یا خیر باید گفت که بله ایران این توان را دارد اما ممکن است این فرایند زمان بر باشد و حتی به سال آینده نیز نرسد.
از سوی دیگر احتمال دارد در صورت متمرکز شدن ایران بر غنی سازی بیست درصدی، کشور از مسیر قبلی یعنی افزایش تعداد سانتریفیوژها و تولید و افزایش اورانیوم غنی شده 5/3 درصدی باز بماند.
لذا چنانچه ایران بتواند سوخت را فارغ از پرداخت مابه ازای سیاسی دریافت کند بهترین گزینه خواهد بود، اما در غیر این صورت تنها گزینه آغاز غنی سازی بیست درصدی است حتی اگر این کار چند سال نیز به طول بینجامد.
اما یکی از زیان‌های آغاز غنی سازی بیست درصدی برای ایران این خواهد بود که ایران از سطح غنی سازی 5/3 درصدی به طور اجباری عبور می‌کند و این برای غرب نوعی تهدید خواهد بود.
بنابراین به سود غرب است که سوخت هسته‌ای را به تهران تحویل دهد تا ایران خود به غنی سازی بیست درصد و عبور از غنی سازی تجارتی عبور نکند. در صورت عبور ایران از سطح غنی سازی تجارتی دیگر تبعات این کار متوجه غرب خواهد بود.
آمادگی تهران، مذاکرات غرب
اعلام تهران مبنی بر آماده سازی مقدمات آغاز غنی سازی بیست درصدی بی تردید بر روند مذاکرات غرب و ایران تاثیر خواهد گذاشت؛ این اعلام می تواند توپ را از زمین ایران خارج کند.
در این شرایط تهران می‌تواند غرب را خطاب قرار داده و اعلام کند که حاضر است در صورتی که تحویل سوخت هسته‌ای انجام شود، اقدام به غنی سازی بیست درصدی نکند. اگر پاسخ غرب مثبت بود ایران روال قبل را در پیش خواهد گرفت و چنانچه پاسخ غرب منفی بود، ایران مجبور از بخشی از توان خود را بروی تولید سوخت بیست درصد متمرکز کند که ممکن است با تاخیر به نتیجه برسد.
نظر شما :