مذاکره خوشبينانه اما با احتياط
مذاکره خوشبينانه اما با احتياط
اگر مذاکره آمريکا با ايران درباره عراق جدى باشد، علائم آن بعد از مذاکرات ظاهر خواهد شد اما با احتياط وارد مذاکره با آمريکايى‌ها شويم.
آمريکا در برآوردهاى خود از عراق دچار اشتباهات فاحشى شد و اين اشتباهات فاحش باعث عقب‌نشينى آمريکا از خواست‌هاى خود در عراق شد. : آمريکايى‌ها سعى کردند که دولت سابق عراق يعنى دولت آقاى ابراهيم جعفرى را به گونه‌اى تغيير دهند که سمت و سوى عراق نيز تغيير کند، اما با روى کارآمدن آقاى نورى مالکى اين اتفاق عملى نشد.
آمريکايى‌ها از مردم و رهبران عراقى شناخت کافى نداشتند، تصور آمريکايى‌ها اين بود که مردم عراق از حضور آنها در اين کشور استقبال مى‌کنند، اما در نهايت به نقطه‌اى رسيدند که مردم عراق آنها را اشغالگر خواندند و خواهان خروج آنها از عراق شده‌اند. ورود آمريکايى‌ها به عراق به مشکلى براى آنها تبديل شده است به طورى که هر چه پيش مى‌روند مشکل آنها عميق‌تر مى‌شود.
صلح، امنيت و سازندگى از جمله شعارهاى آمريکايى‌ها در زمان اشغال عراق بود، اظهار داشت: هيچيک از اين پيام‌ها در عراق عملى نشد؛ بدين معنا که با ورود آمريکايى‌ها به عراق ناامنى در اين کشور ريشه زد و القاعده به عراق نفوذ يافت. اين گروه تروريستى هم اکنون به سمت شمال عراق در حال پيشرورى است.
آمريکا ظرفيت اجرايى و عملياتى کردن اين گروه را فراهم کرده است، مجموع اين شرايط سبب شد تا گزارش بيکر هميلتون خواهان اصلاحاتى از سوى آمريکا در عراق شود که مهم‌ترين آن مذاکره با ايران و سوريه بود.
طبق اين گزارش بوش برخى شخصيت‌هاى محورى در عراق را تغيير داد و هم اکنون مذاکره با کشورهاى همسايه عراق به ويژه ايران و سوريه را در دستور کار خود قرار داده است تا بتواند راهکارى براى تخفيف عواقب حضور خود در عراق بيابد.
ايران از ابتدا اين نکته را مطرح مى‌کرد که چرا بايد ملت زخم‌خورده عراق به طور مستقيم با حضور غرب در اين کشور مواجه شوند؛ چرا که با حضور مستقيم غرب در اين کشور نه تنها فشارها کمتر شد بلکه ابعاد پيچيده‌ترى نيز پيدا کرد. ناامنى، بيکارى، تورم شديد و کمبود وسايل اوليه زندگى از جمله مشکلات موجود در عراق است و جمهورى اسلامى ايران به هر اقدامى که در اين زمينه به ملت عراق کمک کند با ديد مثبت نگاه مى‌کند.
ديد مثبت ايران به حل مسايل عراق حلال تمامى مشکلات نيست، حل مسائل عراق بستگى به اين دارد که آمريکايى‌ها چگونه به مذاکرات نگاه مى‌کنند، آيا به صورت «تاکتيکى» يا «جدى» به اين مساله نگاه مى‌کند؛ لذا ملاقات‌هاى اوليه مقامات ايران با آمريکايى‌ها بايد با اين هوشيارى صورت گيرد. اطلاع‌رسانى ما بايد در اين زاويه باشد که آمريکايى‌ها چگونه به اين مساله نگاه مى‌کند، اگر نگرش آمريکايى‌ها به مذاکره با ايران جنبه «تاکتيکى» داشته باشد بايد افشا شود که هدف آنها تخفيف آلام ملت عراق نيست، اما اگر مذاکره آمريکا با ايران جدى باشد علائم آن بعد از مذاکرات ظاهر خواهد شد. بايد خوشبينانه ولى با احتياط وارد مذاکره با مقامات آمريکايى شويم.
جمهورى اسلامى ايران صحنه عراق را صحنه حل اختلافات خود با آمريکا تلقى نمى‌کند، ايران مشکلاتش با آمريکا را در صحنه خود دنبال مى‌کند؛ بنابراين ايران در اين مذاکرات به دنبال اين است که صلح، امنيت و آرامش را به عراق بازگرداند.
ما بايد از ابتدا چارچوبى را با تصورات مختلف طراحى کنيم؛ بدين معنا که به مردم جهان، ايران و عراق اعلام کنيم که علائم مذاکرات تاکتيکى و واقعى با مقامات آمريکايى چيست؟ مى‌بايست از قبل حالات مذاکره را براى مردم تبيين کنيم تا زمانى که اين علائم ظاهر مى‌شوند به راحتى قابل تشخيص باشند. نگرش خوشبينانه نسبت به مذاکرات يک نوع «بى‌احتياطى» است. اين نگرش آثار زيانبارى دارد و آمريکايى‌ها از آن براى حل بسيارى از مسايل بهره مى‌گيرند.
اما درباره اينکه آيا بايد اين مذاکرات با گرفتن امتيازاتى همراه باشد بايد گفت که نه. آسايش، رفاه و امنيت عراق بزرگترين امتيازاتى است که از اين مذاکرات خواهيم داشت. از لحاظ اسلامى و حق همسايگى بايد بلاشرط در حوزه مذاکره با آمريکايى‌ها وارد شويم.
آمريکا براى تضعيف ايران از هيچ اقدامى فروگذار نمى‌کند؛ اما بايد توجه داشت که آمريکا همواره در موقعيتى نيست که بتواند اين راه را دنبال کند؛ فلذا در برخى موارد ناچار است که برخلاف خوسته‌هاى خود گام بردارد و ما نيز بايد از چنين شرايطى استقبال کنيم.
نظر شما :