ماراتن الیزه

انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در سال 2007 میلادی یکی از مهم ترین وقایع سال جاری اروپا  محسوب می شود.برای نخستین بار نسل دیگری پا به عرصه سیاسی فرانسه گذارده اند تا سرشت و سرنوشت یکی از مهم ترین ملت های اروپا را رقم بزنند. نسلی جدید که با رهبران قدیم رابطه ای توام با عشق و نفرت برقرار کرده اند نه آنان را سمبل می شمارند وبر آراء وتصمیمات وسیاستهایشان پافشاری می کنند ونه اینکه مایل هستند نفرت خود را بی پروا وعریان عیان کنند.دیگر نامی از ناپلئون،شارل دوگل،ژرژ پمیدو،فرانسوا میتران شنیده نمی شود.از ژاک شیراک،والری ژیسکاردستن،بالادور،ژوسپین دیگرخبری نیست. فرانسه امروز در جست وجوی نسل دیگری است.ذهن کارتیزن فرانسوی جستجوگرانه در یک انتخاب بهتر است.انتخابی که هم هویت ملی فرانسوی را تقویت بخشد وناسیونالیسم فرانسوی را فراموش نکند وهمه در عصر بلوغ تکنولوژی، فرانسه را از میان شریکان،رقیبان و رفیقان جدا نسازد.

در آستانه انتخابات فردای فرانسه هیچ تحلیل گر سیاسی نمی تواند بصورت قطعی از پیروزی یکی از نامزدان سخن بگوید ولی آنچه مسلم است فرانسه در آستانه یک تحول است.انتخابات در فرانسه سایه خود را بر تمام ارکان فرانسه خواهد گذاشت.تاثیر بر انتخابات مجلس در ماه جون،تاثیر بر فروریزی ساختار احزاب سیاسی امروز  فرانسه وجدول بندی های دیگر سیاسی ،تاثیر به معادلات ومناسبات اروپای واحد ،  وتاثیر بر برخی معادلات خاورمیانه.اگر تعبییر برخی از سیاستمداران نومحافظه کار فعلی ایالات متحده امریکا که بر کهنه بودن وقدیمی بودن فرانسه تاکید داشتند را برنتابیم ولی می توانیم شاهد این باشیم که اینک فرانسه در حال بیرون جهیدن از این پوسته ضخیم پیری وفرتوتی ورخوت است که این کشور را وارد دوران تازه وجوانی می کند وآن را در کنار دیگر کشورها جوان و نوپای قاره سبز قرار می دهد که نسیم تحولات آن براروپا وحتی بر دیگر مناطق جهان را می توان شاهد بود.

فرانسه در ميان کشورهاى توسعه يافته چپ‌ترين کشور محسوب مى‌شود و انقلاب در خون مردم اين کشور است. از ميان 12 نامزد انتخابات، سه تروتسکيست، يک کمونيست و ژوزه بوو، یک کشاورز ضدجهانى‌سازى که به خاطر پرتاب زباله به رستوران مک‌دونالد زندانى شده بود، به چشم مى‌خورند. بر اساس نظرسنجى‌ها، اين نامزدها در کل کمتر از 10 درصد آراى راى‌دهندگان را به دست خواهند آورد که هر چند براى خودشان ناچيز خواهد بود، اما مى‌تواند موجب بر هم خوردن تعادل آرا ميان نامزدهاى اصلى در دور اول انتخابات شود.  

در بين 12 نامزدى که دراين رقابت ها وجود دارند تنها چهارنفر يعنى نيکلاسارکوزى (از حزب حاکم اکثريت موسوم به او ام پ) خانم سگولن رويال (از حزب سوسياليست)، فرانسوا بيرو (از حزب راست ميانه او د اف) و ژان مارى لوپن ( از حزب راست افراطى جبهه ملى) بيش از ديگران درنتيجه آن انتخابات تاثيرگذارند

40 درصد از مردم این کشور هنوز تصمیم قطعی خود را برای این که روز یکشنبه به چه کسی رای دهند، نگرفته‌اند.

اما آن چه مشخص است انتخابات رياست جمهورى فرانسه در دور نخست برنده‌اى نخواهد داشت و برگزارى دور دوم انتخابات در روز ششم مى و با حضور دو نامزد برتر از ميان 12 نامزد فعلى، قطعى خواهد بود.حضور نيکولا سارکوزى، نامزد حزب راست‌گراى او.ام.پ سگولن رويال نامزد حزب سوسياليست، فرنسوا بايرو نامزد ميانه‌رو و ژان مارى لوپن نامزد حزب راستگراى افراطى جبهه ملى رقابت سختى وجود دارد. مردم فرانسه همواره در لحظات پایانی تصمیم شگفتی آفرینی می گیرند وبه همین دلیل نمی توان به نظر سنجی ها اعتماد نمود.

سگولن رويال که در صورت موفقيت نخستين رئيس‌جمهور زن تاريخ فرانسه خواهد بود. او یک "راز است. این صفتی است که خود او برای توصیف خودش به کار می برد. سوسیالیست ها در میان رقبایی همچون دومینیک استروس کان و لوران فابیوس او را انتخاب کردند. او با پیشنهادات خود( سازماندهی نظامی بزهکاری ها و...) که با روند متعارف چپ گرایان تفاوت داشت.

از طرفی احتمال دارد که فرانسوا بايرو با اتخاذ ديدگاه‌هايى که هم براى چپ‌ها و هم براى راست‌ها جذابيت دارد، شمار زيادى از راى‌دهندگان را به سوى خود بکشد . فرانسوا بایرو وگروهی از میانه روهای پارلمان به همراه اپوزیسیون  به پیشنهاد سانسور علیه ویلپن برای تسلیم او در ماجرای کلیر استریم رای دادند، به اوج خود رسید. این عملکرد آزادانه برای بایرو محبوبیتی در پی داشت. بایرو  به شدت از سیاست های دولت راست گرای فرانسه انتقاد می کند. او که طرفدار اروپای فدرالیستی است

همچنين ژان مارى لوپن که در سال 2002 و در کمال شگفتى با پشت سر گذاشتن ليونل ژوسپن سوسياليست همراه با شيراک به دور دوم انتخابات راه پيدا کرد، امسال نيز مى‌تواند شگفتى‌ساز باشد. به خاطر ديدگاه‌هاى  افراطى لوپن، بسيارى از طرفدران او از اين که در نظرسنجى‌ها موضع خود را اعلام کنند، ابا دارند و به همين خاطر آراى نهايى لوپن هميشه از آن چه در نظرسنجى‌ها پيش‌بينى مى‌شود.

 با توجه به عدم وجود يک موضوع محورى در انتخابات امسال که تقابل آراى نامزدها و طرفدارانشان حول آن شکل بگيرد، بسيارى از نامزدها با موضع‌گيرى‌هاى بى‌سابقه تلاش کرده‌اند تا گروهى از طرفداران ديگر نامزدها را به سوى خود جذب کنند.

سارکوزى ضدکمونيست و طرفدر اقتصاد بازار آزاد، از کاهش ماليات‌ها حرف مى‌زند و از فلاسفه‌ مارکسيست نقل قول مى‌کند.

نیکولا سارکوزی محبوب ترین نامزد در میان رای دهندگان طرفدار حزب او.ام.پ است.سارکوزى ضدکمونيست و طرفدر اقتصاد بازار آزاد، از کاهش ماليات‌ها حرف مى‌زند و از فلاسفه‌ مارکسيست نقل قول مى‌کند.به نقادی سیاست دولت ها ،کشاورزان ومهاجران می پردازد وازنگاه امنیت به بستر اجتماع وفرهنگ می نگرد. سگولن رويال سوسياليست نيز با اعلام اين که هر فرانسوى بايد پرچم کشورش را در خانه داشته باشد و سرود ملى فرانسه را از بر باشد، دست راستگرايان افراطى را از پشت بسته است. اگر چه سارکوزی نامزد اصلی محافظه‌کاران است و تصور می‌شود بیشترین شانس را دارد، اما بسیاری از فرانسویان از جمله جوانانی که با ایده های راست گرایانه وی میانه ای ندارند او را چهره ای محبوب نمی دانندورقبایش  او را "خطرجمهوری" می دانند.

نیکولا سارکوزی نیز به عنوان سیاستمداری "مدرن" ظاهر شده است و تاکیدش بر این نکته که سیاست می تواند جهان را تغییر دهد از او سیاستمداری مدرن ساخته است

تمام اين‌ها دست به دست هم داده است تا راى‌دهندگان گيج شوند و قادر به تصميم‌گيرى نباشند. با اين حال آمارها نشان مى‌دهد که انتخابات ريات‌جمهورى آتى فرانسه براى بسيارى از مردم اين کشور اهميت ويژه‌اى دارد و احتمالا از نظر آمار مشارکت، رکورد تازه‌اى در ربع قرن اخير بر جاى خواهد گذاشت.

رای حومه‌هاى که اکثر ساکنانش را مهاجران مسلمان و فرزندان فرانسوى‌ و بيکارشان تشکيل مى‌دهند رای تعیین کننده خواهد بود اگرچه خیلی بعید است که این رای در خدمت. سارکوزى در مقام وزير کشور دولت شيراک که برخورد سخت  با اين ناآرامى‌هاداشته است قرار گیرد. آرايى که هر چند در دور اول ممکن است به خاطر پراکندگى تاثير چندانى نداشته باشند، اما در دور دوم با تمام قوا پشت سر رقيب سارکوزى جمع خواهند شد.

بر اساس نظرسنجى‌ها، بيکارى و اشتغال وسیاست مهاجران دغدغه اصلى راى‌دهندگان در سراسر فرانسه است.

اما در هفته‌هاى اخير چيزى که به محور اصلى تبليغات نامزدها بدل شده است نه بيکارى و اشتغال بلکه یکی از مهمترین شعارهای این دوره نامزدان انتخابات در فرانسه بحث هويت ملى است. سارکوزى پيشنهاد تشکيل وزارت «مهاجرت و هويت ملى» را مطرح کرده است. رويال نيز با تاکيد بيش از حد بر پرچم و سرود ملى فرانسه، باعث ايجاد بحثى دامنه‌دار درباره‌ معناى فرانسوى بودن در رسانه‌ها شده است.

 برنامه ها و شعارهاى انتخاباتى اين دوره همه نامزدان عموما معطوف به مسائل داخلى (بيکارى ،امنيت، افزايش نرخ رشد اقتصادى، اعمال تغييرات اساسى در سياست ها و ساختار کشور و مهاجرت،جهت گیری های چند جانبه گرایی در سیاست خارجی فرانسه ) بوده است.

با اين حال آن ها در برنامه‌هاى خود از موضوعات بين‌المللى نيز غافل نبوده و به ويژه با توجه به حساسيت برنامه هسته اى ايران در شرايطى که شوراى امنيت سازمان ملل متحد تحت فشار امريکا و برخى هم پيمانان اروپايى خود به تشديد فشار عليه ايران پرداخته ، مواضعى اتخاذ کرده‌اند. مهمترين پرونده خارجى هر کسى که رئيس جمهورى فرانسه شود مساله ايران است.

سارکوزی در خصوص برنامه هسته اى ايران بتواند از انرژى هسته اى صلح آميز طبق معاهده ان پى تى و تحت نظارت شديد آژانس بين المللى انرژى اتمى استفاده کند، مخالفت نکرده و آن را حق ايران مى داند و تنها خواستار نظارت شديد براى جلوگيرى از انحراف برنامه هاى هسته اى ايران به سمت برنامه هاى نظامى است.

اما خانم رويال که مهمترين نامزد جناح چپ در اين انتخابات مى باشد، در دو سفر خارجى که در اواخر سال گذشته به منطقه خاورميانه (لبنان و اسراییل) انجام داد نشان داد که از ضعف نگاه و شناخت مسائل بين المللى رنج مى برد. موضع گيرى‌هاى متناقض در اين سفر (مانند محکوم کردن پروازهاى هواپيماهاى اسراييلى بر فراز لبنان در مقر نيروهاى يونيفيل و تغيير موضع وى در تل آويو يا ملاقات با نمايندگان حزب الله در پارلمان لبنان و محکوم کردن اظهارات نماينده اين گروه در تل آويو) موجب شد تحليلگران و ناظران سياسى مهمترين نقيصه خانم رويال را ضعف وى در مسائل بين‌المللى ذکر کنند.

خانم رويال در خصوص برنامه هسته‌اى ايران بدون توجه به مواضع رسمى فرانسه حتى از ديگر کشورهايى که امروز خود از مخالفان برنامه هسته‌اى ايران هستند، پا را فراتر گذاشته و برخلاف ديگر کانديداها موضع بديعى اتخاذ کرده به گونه‌اى که با هر گونه برنامه هسته اى ايران مخالفت دارد و معتقد است که ايران حتى در زمينه صلح آميز نبايد فعاليت هسته اى داشته باشد.

نامزدهاى جناح چپ مانند خانم مارى ژرژ بوفه ، نامزد حزب کمونيست يا ژوزه بووه ، نامزد چپ ضد جهانى شدن نيز به موضع گيرى پرداختند و در اظهارات خود به صراحت برنامه هسته اى صلح آميز تحت نظارت آژانس بين المللى انرژى اتمى را حق ايران دانستند.

در فرانسه نيز يکى از موارد مهم و مورد تاکيد کانديدا هاى رياست جمهورى آن کشور در سخنرانى هاى تبليغاتى شان در خصوص لبنان و شرايط آن است چرا که در کش مکش‌هاى بين المللى فرانسه به صورت سنتى لبنان را در برابر فلسطين و عربستان که جايگاه انگليس و آمريکا به شمار مى رود، حياط خلوت خود تلقی کرده است.

 سارکوزى در سخنرانى هاى تبليغاتى خود اعلام داشت دولت لبنان و کابينه فواد سنيوره نخست وزير اين کشور توسط فرانسه و جامعه جهانى مورد تاييد بوده و حمايت خواهند شد چراکه به صورت دموکراتيک بر گزيده شده اند.

سارکوزى در خصوص جنگ اخير اسراييل عليه لبنان مدعى شد که حزب الله متجاوز بوده و اسراييل حق دفاع از خود را داشته است. سارکوزى خلع سلاح حزب الله را خواستار شده است.

سگولن رويال کانديداى مطرح زن انتخابات رياست جمهورى فرانسه وی روابط گسترده اى نيز با لابى یهودی دارد در سخنان تبليغاتى خويش اعلام کرد حزب الله يک حزب سياسى- نظامى است .

رويال تاکيد کرد حزب الله يک رکن سياسى در لبنان بوده و نماينده در پارلمان و وزير در کابينه و هوادار در بين مردم دارد و نمى توان آن را بخشى از حيات سياسى لبنان ندانست. با اين حال وى اعلام کرد با نظرات اين حزب موافق نمى باشد.

وى کابينه لبنان را مورد حمايت فرانسه دانست و گفت اين کابينه در روندى دموکراتيک انتخاب شده است. وى، اسراييل را در خصوص جنگ اخير متجاوز به قوانين بين المللى خطاب کرد.

ژان مارى لوپن بر جايگاه محکم حزب الله در لبنان تاکيد کرد و گفت حزب الله بخش مهمى از قدرت شيعيان است که قدرت سياسى زيادى نيز دارد. وی گفت با اين حال کابينه کنونى لبنان مورد حمايت فرانسه است .وى در خصوص خلع سلاح حزب الله اين نکته را مساله اى صرفا داخلى دانست که در لبنان بايد بررسى گردد.

دمينيک فوانى از حزب خضر ديگر نامزد پست رياست جمهورى فرانسه حزب الله را حزبى مقاوم دانست که مردم لبنان بر اين ويژگى آن آگاهند. وى خلع سلاح حزب الله را مساله اى داخلى قلمداد کرد و آن را در راستاى معاهدات 1559 و 1701 ارزيابى کرد. با اين حال فوانى مساله خلع سلاح حزب الله را مساله اى داخلى در لبنان و نه بين المللى ارزيابى کرد. وى در خصوص جنگ اخير، اسراييل را متجاوز به حقوق بين المللى دانست و گفت بايد با فشارهاى اقتصادى و ديپلماتيک اسراييل را جريمه کرد.

مارى ژرژ بوفه ديگر کانديداى احراز پست رياست جمهورى فرانسه، دولت اين کشور را از دخالت در امور داخلى لبنان بر حذر داشت و اعلام کرد اسراييل هم اينک به خاک لبنان تجاوز مى کند که اين تجاوز به حقوق بين الملل به شمار مى رود. وى حزب الله را سازمانى ملى- اسلامى قلمداد کرد و مساله خلع سلاح آن را موضوعى درون کشورى و مختص لبنانى ها خواند.