بى نظير بوتو

ديپلماسى ايرانى: بى نظير بوتو با شلوار و قميز ابريشمى سبز و روسرى سفيدى که موهاى مشکى اش را پوشانده بود از پله هاى پهن کاخ رياست جمهورى در اسلام آباد پايتخت پاکستان بالا رفت و دوشادوش رئيس جمهور وارد سالن شد. نگهبانان با يونيفورم هاى سفيد و سربندهاى طلايى هردويشان را همراهى مى کردند. در دو سوى فرش قرمز، ژنرال هاى ارتش و رهبران اسلامى و سياستمداران ايستاده بودند و رفتن بوتو به سمت تريبون را نظاره مى کردند.

حزب خانم بوتو به نام حزب مردم پاکستان بعد از 11 سال برنده انتخابات آزاد شده بود. به اين ترتيب بى نظير بوتو در دوم دسامبر 1988 مقابل هواداران و منتقدانش ايستاد تا در مقام نخست وزير جمهورى اسلامى پاکستان قسم ياد کند. زمانى که دستش را روى قانون اساسى پاکستان گذاشت تا رسما سوگند بخورد، نه تنها نخستين نخست وزير زن کشورش بلکه نخستين زن دنيا شد که رهبرى ملتى اسلامى را به دست مى گرفت.

بوتو به هنگام احراز پست نخست وزيرى 35 ساله بود. تنها يک سال از ازدواجش مى گذشت و دو ماه پيش از انتخابات فرزند اولش را به دنيا آورده بود. پيش از آن هيچ گاه منصب سياسى نداشت و هرگز قصد نداشت سياستمدار شود؛ هرچند در خانواده اى سياسى بار آمده بود و پدرش اولين رهبر پاکستان بود که به صورت دموکراتيک انتخاب شده بود.

او زمانى به دليل حمايت فعالانه اش از انتخابات دموکراتيک بيش از هفت سال در زندان يا بازداشت خانگى گذرانده بود. اما زمانى که حزب مردم پاکستان از او خواست تا نامزدى انتخابات را بپذيرد، به دليل احساس وظيفه در قبال پدر و کشورش اين مبارزه طلبى را پذيرفت.

بوتو بسيارى از پاکستانى ها را به ياد پدرش ذوالفقار على بوتو مى انداخت که حزب مردم پاکستان را تاسيس و مدتى در مقام رهبر کشور خدمت کرده بود. اين ارتباط براى آنها يادآور دوره اى از تاريخشان بود که به ملت نوپايشان بسيار اميدوار بودند.

کتاب "بى نظير بوتو" از مجموعه شخصيت هاى تاثيرگذار انتشارات ققنوس است که در 9 فصل به زندگى و فعاليت هاى سياسى نخستين نخست وزير پاکستان مى پردازد. دوران کودکى و نوجوانى، رفتن به کالج و بازگشت، سال هاى زندان، زندگى در تبعيد، بازگشت به پاکستان، دوران نخست وزيرى و... درباره اين بانوى سياستمدار در کتاب آمده است.

"بى نظير بوتو" نوشته مرى انگلر ترجمه مهسا ملک مرزبان در 110 صفحه منتشر شده است.