جمهوریخواهان دموکرات، دموکرات های جمهوریخواه

هم اکنون بر سر اینکه موضوعات عراق یا ایران به بحث اصلی در معیارهای سیاست خارجی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری 2008 آمریکا تبدیل خواهد شد، میان ناظران سیاسی در این کشور اختلاف نظر وجود دارد. عده ای از این ناظران معتقدند که عراق جای خود را در این بحث به ایران داده است و به همین جهت نامزدهای انتخاباتی آمریکا هر روز در تلاش هستند تا برای اعلام دیدگاه های جدید خود پیرامون ایران از یکدیگر پیشی بگیرند.

با این حال هنوز نمی توان گفت که این نامزدها تا چه حد در مورد دیدگاه هایشان جدی هستند. بر اساس این رویکرد موضوع ایران از آن جهت به بحث مورد علاقه محافل انتخاباتی آمریکا تبدیل شده که فعلا تا حدی اوضاع عراق از آن چه این کشور چند ماه پیش با آن دست به گریبان بوده، فاصله گرفته است.

هفته گذشته مباحثی که رودولف جولیانی، پیشتازترین نامزد جمهوریخواهان در مورد ایران ابراز داشت، در صدر اخبار انتخاباتی آمریکا قرار گرفت. جولیانی که در تگزاس، زادگاه جورج بوش نطق انتخاباتی می کرد، اظهار داشت:" امیدوارم که تحریم ها علیه ایران کارساز باشند، اما گزینه نظامی هنوز از روی میز برداشته نشده است و ایرانی ها باید بدانند که آمریکا به آنها اجازه نخواهد داد که یک قدرت هسته ای شوند."

وی همچنین مخالفت دموکرات ها را با سیاست های رئیس جمهور آمریکا مورد خطاب قرار داد و گفت که به نظر می رسد آنها ] دموکرات ها [ بدون آن که بدانند بوش چه گفته است و فقط برای مخالفت با او جار و جنجال می کنند.

شهردار سابق نیویورک در حالی این سخنان را ایراد کرد که "میت رامی" دیگر نامزدهای جمهوریخواه در رقابت های انتخاباتی از وی به خاطر عدم توجه به اصول محافظه کاری انتقاد کرد و گفت که جولیانی بیشتر شبیه هیلاری کلینتون شده است. جولیانی چندی است که در سخنرانی های خود از حقوق هم جنس بازان و سقط جنین حمایت می کند. این در حالی است که چنین مواضعی به شدت با مرامنامه ای که جمهوریخواهان با آن اعتقاد دارند، منافات دارد.

رامی گفت در حالی که 6 نامزد دیگر جمهوریخواهان در یک طرف قرار دارند، جولیانی به تنهایی در طرف دیگر قرار گرفته و این موضوع باعث انزوای او در میان حامیان حزب جمهوریخواه خواهد شد.

در همین حال جان مک کین یکی دیگر از نامزدهای جمهوریخواه در انتخابات 2008 از ایالت آریزونا طی مصاحبه ای گفت که اقدمات پیشنهاد شده از سوی جورج بوش لازم هستند، اما باید کشورهای بیشتری را برای این که تحریم ها علیه ایران موثرتر واقع شوند، با این تحریم ها همراه کرد.

به نظر می رسد که این طرز فکر در لایه های به شدت محافظه کار دولت بوش نیز طرفدارانی پیدا کرده است. شاید بر اساس این رویکرد بتوان رفتار کاندولیزا رایس، وزیر خارجه آمریکا را که اخیرا موضع محکم اما غیر از جنگ اتخاذ کرده است، توجیه کرد.

اما در حالی که هم حزبی های جورج بوش طی دو هفته گذشته هر روز به مواضع جدیدی روی آورده و تلاش داشتند که با اظهارات شوکه کننده فهرست حامیان خود را غنی تر کنند، دموکرات ها نیز به این نتیجه رسیدند که چنین شیوه ای برای جذب مخاطب چندان هم بی تاثیر نیست. هیلاری کلینتون از جمله نامزدهای دموکراتی بود که تلاش کرد بیش از پیش مهارت های خود را در این زمینه به رخ بکشد.

قطعنامه‌ای که هیلاری کلینتون در کنگره‌ آمریکا مورد حمایت قرار داد تا طی آن سپاه پاسداران ایران در فهرست سیاه سازمان‌های تروریستی قرار گیرد، روز پنجشنبه، ۲۵ اکتبر ( 3 آبان ) عملی شد. این موضوع باعث شد تا انگشت انتقاد بسیاری از هم حزبی های هیلاری به سوی وی نشانه رود.

او نیز برای این که خود را تا حدی از این انتقادها مبرا کند، نامه ای الکترونیکی به برخی از رای دهندگان ارسال کرده و در آن توضیح داد که با حمایت از این قطعنامه فقط می خواسته کاری کند که اهرم تحریم های علیه ایران موثرتر واقع شود.

او معتقد است که علیه برنامه‌ اتمی ایران یک "دیپلماسی قوی" ضروری است. به عقیده هیلاری کلینتون، یک چنین دیپلماسی در کنار تحریم‌های اقتصادی، بهترین راهکاری است که می‌توانند مانع از جنگ شود.

اما "باراک اوباما"، رقیب سرسخت هم حزبی هیلاری، با ارسال یک پست الکترونیکی خود به طرفدرارانش ضمن انتقاد مجدد از خانم کلینتون گفته است که نه تنها با حمله به ایران مخالفت است، بلکه نسبت به صدور اجازه ای که منجر به تهاجم علیه عراق شد نیز اعتراض دارد.

"جان ادواردز"، دیگر نامزد حزب جمهوریخواهان در انتخابات 2008 آمریکا هم گفت که هیلاری کلینتون با این اقدام تنها به بوش و دیک چنی، معاونش بهانه حمله به کشوری دیگر را داده است.

تصویب قطعنامه اخیر علیه سپاه پاسداران، باعث شد که سایر دموکرات ها اقدام حمایتی هیلاری از آن را یک فاجعه و پشت کردن به اصول ضد جنگ دموکرات ها توصیف کنند.   

در جلسه روز پنج شنبه مجلس سنای آمریکا، دموکرات ها اظهار داشتند، صدای طبل جنگ علیه ایران شبیه آنچه که در سال 2003 در مورد عراق شنیدند، به گوش می رسد و این برای امریکا بسیار خطرناک است، زیرا آنها توان نظامی را برای ایجاد امنیت در عراق نیاز دارند.

"کریستوفر داد"، یکی از دموکرات های امریکا با انتقاد قطعنامه ای که در این روز علیه سپاه به تویب رسیده است اظهار داشتند، با این اقدام به جای متوقف کردن مارش جدید بوش برای جنگ، بار دیگر به او قدرت (حمله نظامی) داده می شود.  جو بیدن، رييس کميته روابط خارجى سناى آمريکا هم این اقدام سنا را يک اشتباه بزرگ دانست.

آیا تخطی نامزدهای دموکرات و جمهوریخواه از قواعد مرسوم حزبی را باید نزدیک شدن نحله فکری دو طرف به یکدیگر قلمداد کرد یا آنکه آن را فقط مختص به فضای انتخاباتی حاضر دانسته و ترفندی برای جذب رای دهنده بیشتر، تلقی نمود؟