هدف از طرح میانجی اختلاف افکنی است

دولت امارات در پیامی به بشار اسد از وی خواسته است در موضوع جزایر سه گانه ایرانی با استفاده از روابط گسترده خود با ایران مانع از گسترش بحران فعلی در رابطه با ایران شود.

گفت و گوی دیپلماسی ایرانی با دکتر حسین علایی، کارشناس مسائل نظامی و تحلیل‌گر مسائل خاورمیانه:

امارات فاز جدیدی را در مورد جزایر ایرانی با عنوان اشغال این جزایر آغاز کرده است. این فرایند با چه اهدافی دنبال می شود؟
امارات سیاست خارجی مستقلی ندارد، سیاست‌هایی که این کشور به ویژه در ارتباط با مسائل امنیتی خلیج فارس اتخاذ می‌کند بر اساس رویکردی است که امریکا و قدرت‌های فرا منطقه‌ای دارند.

با توجه به این که ناوگان نظامی امریکا سال‌هاست که در این منطقه مستقر است و بنادر امارات عربی متحده به عنوان یکی از پایگاه‌های پشتیبانی و لجستیکی ناوگان نظامی مستقر در منطقه است، امارات در راستای سیاست‌هایی که امریکا در قبال ایران دارد، مسائلی را مطرح می‌کند.

سیاست فعلی امریکا توسعه فشار بر ایران در حوزه‌های اقتصادی، سیاسی و همچنین ارعاب نظامی است. بر این اساس به نظر می‌رسد که طرح مساله جزایر از سوی امارات در رابطه با خواست امریکا برای استفاده از ظرفیت کشورهای عربی منطقه علیه ایران است. از آنجا که مساله جزایر سه گانه ایرانی یکی از مسائلی است که طی سالیان قبل و در مقطع آغاز جنگ به عنوان یک بهانه عربی دست آویز صدام حسین برای حمله به ایران شد؛ می‌توان گفت که در شرایط فعلی هم کشور امارات در راستای سیاست توسعه فشار این مساله را مطرح می‌کند.

با وجود این، طبق اسناد بین المللی ثبت شده در سازمان ملل، جزایر ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک متعلق به ایران بوده و خواهد بود.

میانجی گری دمشق در مساله جزایر که مورد درخواست امارات است تا چه اندازه با توجه به سطح روابط ایران و سوریه می تواند کارساز باشد؟
به نظر می‌رسد که بحث میانجی‌گری که امارات مطرح کرده است با هدف میانجی‌گری نیست بلکه برای استفاده از فشار روانی طرح میانجی‌گری است. ایران بارها اعلام کرده است که در مساله جزایر سه گانه نیازی به میانجی نیست و دو کشور می‌توانند با گفت و گو بر اساس مسائل حقوقی موضوع را حل و فصل کنند. در گذشته نیز هیچ گاه پیرامون مساله جزایر میانجی وجود نداشته و همواره مذاکره مستقیم برقرار بوده است.

این گونه به نظر می‌رسد که هدف از طرح مساله میانجی توسط امارات، ایجاد فاصله میان سوریه و ایران است نه حل مساله جزایر.

ایران چه راهکارهایی را باید در مساله جزایر با هدف رفع برداشت‌های غلط در این موضوع پیگیری کند؟
پیشنهاد من این است که ایران با اعلام کردن جزایر سه گانه به عنوان مناطق آزاد ایران، سرمایه گذاری عظیم اقتصادی را در این جزایر آغاز کند و آنها را به مراکز تجاری، تفریحی و گردشگری خلیج فارس تبدیل کند. ایران می‌تواند با تصویب قوانین، ترتیبی اتخاذ کند که ایرانیانی که سرمایه خود را در امارات سرمایه گذاری می‌کنند بتوانند در این جزایر فعالیت کنند.

با این تدابیر جزایر سه گانه تبدیل به جزایری پرجمعیت ایرانی می‌شود و به طور مشخص پیشنهاد می‌کنم که دولت سه شهر فردوسی، حافظ و سعدی را با کارکردهای تجاری، رفاهی، تفریحی و گردشگری در این سه جزیره بنا کند. به این ترتیب ایران صورت مساله را حل کرده و چندین هزار ایرانی را به طور شبانه روزی از طریق توسعه کار در این جزایر مستقر کرده است. در این صورت کشورهای عربی نیز نمی‌توانند گه گاه با استناد به خالی از سکنه بودن این جزایر، از مساله مالکیت این جزایر به عنوان دست آویزی برای اعمال فشار استفاده کنند.

اکنون امارات در داخل خلیج فارس جزایر مصنوعی تاسیس می‌کند و با قیمت‌های گزاف به سرمایه گذاران می‌فروشد. حتی ایرانی‌ها در این جزایر سرمایه گذاری می‌کنند در حالی که تنب کوچک و بزرگ و ابوموسی جزایری طبیعی است که ایران می‌تواند با تبدیل آنها به مناطق آزاد، آنها را به مرکزی عظیم در جذب سرمایه تبدیل کند. این کار همتی اساسی از سوی دولت می‌خواهد و به این ترتیب صورت مساله‌ای که دائما از سوی کشورهای عربی بر علیه ایران مورد استفاده قرار می‌گیرد هم پاک خواهد شد.