چالش‌های عراق در سال 2009

چند هفته پیش، مامور ویژه سازمان ملل در عراق یادآوری کرد که شرایط می تواند هنوز بسیار بد باشد. این درحالی است که یک راکت در بغداد با اصابت به مقر سازمان ملل موجب کشته شدن دو مامور این سازمان و زخمی شدن تعداد دیگری شد.

هنوز در عراق ده ها نفر در هفته جان خود را از دست می دهند. شرایط برای رسیدن به حالت عادی باید راه درازی را بپیماید. در حالی که زندگی وضعیت بهتری پیدا می کند، شرایط امنیتی، تلاش های مردم عراق برای گریز از باتلاقی که این انسان ها را سال ها است در کام خود گرفته است، هدر می دهد و ما را برای کمک رسانی محدود می کند.

در ماه های آینده، سه چالش بزرگ در عراق را پیش رو خواهیم داشت که باید با آنها مقابله شود. بدون تلاش، پیشرفت های اخیر، می تواند در معرض خطر قرار بگیرد. اما امیدوار کننده است که اخبار مثبت و خوبی در خصوص مقابله با این چالش ها به گوش رسیده است.

اولین چالش موجود مربوط به انتخاباتی است که روز شنبه در 14 استان از 18 استان عراق برگزار شد. بیش از 14 هزار کاندیدا در این انتخابات برای کسب کرسی های شوراهای استانی با یکدیگر به رقابت پرداختند، بسیاری از این کاندیداها، اعلام کرده اند که به توسعه نیازهای اجتماعی از قبیل برق، آب، بهداشت، تحصیل و مراقبت های پزشکی کمک خواهند کرد. این در حالی است که بسیاری از شوراهای استانی که چهار سال پیش انتخاب شده اند در این زمینه بسیار ناامیدانه فعالیت کرده بودند.

سازمان ملل همکاری بسیار نزدیکی با کمیسیون انتخاباتی عراق داشت تا اطمینان حاصل کنند که این انتخابات آزادانه و بی کم و کاست برگزار می شود و برای رسیدن به این هدف بیش از 60 هزار ناظر انتخاباتی حضور داشتند.

انتخابات روز شنبه باید اعتماد عراقی ها را به شوراهای محلی و دموکراسی افزایش دهد. در حال حاضر، احزاب سنی انتخابات را تحریم نکرده اند، این درحالی است که چهار سال پیش چنین اتفاقی افتاده بود. این نشان می دهد که نمایندگی آنها در برخی از مناطق کلیدی افزایش یافته است. گروه های سنی محلی، به طور دموکراتیک از طرف نمایندگان خود حمایت می شوند و این سبب یکپارچگی ملی خواهد شد.

دومین چالش به افزایش تنش ها میان کردها و اعراب بستگی دارد. این تنش ها، که ریشه تاریخی دارند، در حال حاضر در منطقه نفت خیر کرکوک افزایش یافته است که در واقع تمام صحنه های سیاسی را تحت تاثیر خود قرار داده است. شرایط سبب شده است تا قوانین نفتی به بن بست برسد.

دوستان عراق در جامعه بین المللی باید رهبران ملی عراق و رهبران محلی به ویژه رهبران کرد را برای کاهش تنش ها و پیدا کردن راه حلی برای مسائل مهم راهنمایی کنند. این مسائل مهم شامل، قوانین نفتی، کرکوک، نیروهای امنیتی محلی و قانون اساسی است. نکته مثبت این مسئله این است که در میان گروه های محلی مختلف در کرکوک، خواستار رسیدن به مصالحه ای هستند که بتواند مورد قبول تمام گروه هایی که در کرکوک زندگی می کنند باشد. زمانی که ماه پیش به کرکوک سفر کردم، این پیامی بود که تقریبا از هرکسی که آنجا ملاقات کردم شنیدم.

سومین چالش نیاز بیشتر برای آشتی ملی در میان گروه های بزرگ در عراق است: گروه های سنی­- شیعه، شیعه-شیعه، سنی- سنی، عرب- کرد و کرد- کرد است. درحالی که سازمان ملل برای ترویج روح گفت و گو و آشتی در عراق تلاش می کند، کارمندان ما اعلام می کنند که کلمه مصالحه در عراق به اشتباه تنزل معنا می شود. با چنین طرز تفکری فعالیت در این حوزه با مشکل رو به رو می شود.

خوشبختانه، طی ماه های اخیر، مسائل مختلفی مطرح شده است که قوانین انتخاباتی و مسائل مناطق مختلف مطرح شده است. افزایش خواستار عراقی ها برای به دست آوردن راه حلی خوب برای آشتی ملی می تواند نشانه خوبی در این زمینه باشد. ما باید بر روی این مسئله کار کنیم که مصالحه تنها راه مستقر کردن یک سیستم دموکراتیک است.

درحالی که شرایط امنیتی افزایش پیدا می کند، تنش های سیاسی به این سادگی از میان نخواهند رفت. اما سال 2009 دومین سالی است که عراقی ها شانسی برای تجربه واقعی در عراق را به دست آورده اند. طی دو سال اخیر، بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل بارها به کارمندان سازمان ملل در این منطقه اعلام کرده است تا فعالیت های موثرتری را در راستای تحقق اهداف این سازمان انجام دهند. مردم عراق رنج بسیاری را متحمل شده اند. همه ما باید هرآنچه را که امکان دارد انجان دهیم تا راه پیشروی آنها را باز کنیم.