دنور پست: باراک اوباما برای ریاست جمهوری

مناظره مک­کین و اوباما سرمقاله بسیاری از روزنامه های بزرگ دنیا را به خود اختصاص داده است. روزنامه دنور پست با عنوان باراک اوباما برای ریاست جمهوری، نوشته است، در این 16 روز باقی مانده به آغاز انتخابات ریاست جمهوری امریکا، یکی از فعالان ستادهای انتخاباتی ما را به ابتدای دو سال گذشته­ای که بحران بر دوران ریاست جمهوری جورج بوش، رئیس جمهوری فعلی امریکا سایه انداخت، برد. در آن زمان آمریکایی­ها تنها ترجیح می­دادند تغییری صورت بگیرد. در آن زمان هیچ کس خواستار تغییری به معنای بهتر شدن نبود. هنگامی که در سال 2007 مطالعه­ای بر روی مطالبات عمومی مردم ایووا صورت گرفت، امریکا به شدت درگیر جنگ عراق بود. اما اکنون اقتصاد نیز صداهای تازه­ای را بر انگیخته است. موضوعی که باعث شده مردم خواستار تغییری کلی برای رسیدن به وضعیتی بهتر باشند. اکنون آنها از نامزدهای ریاست جمهوری تضمینی برای بهبودی و تغییری به معنای واقعی کلمه هستند.

روزنامه هرالد تریبیون  نیز سرمقاله امروز خود را به موضوع انتخابات امریکا اختصاص داده و با عنوان فکر کردن درباره اوباما، نوشته است، ما دو سال است که نگاهمان را متوجه باراک اوباما کرده­ایم. در این مدت هیچ گاه به اندازه الآن وی کنترل عمومی خود را از دست نداده است. می­توان گفت اکنون وی دوران مشغولیت خود را با جنجال سازی، ستیز انتخاباتی، خستگی و فرتوتی و افزایش بحران­ها سپری می­کند. و هنوز زمان آن نرسیده که وی خشم و دیوانگی حقیقی، رنجش، ترس، اضطراب، حزن و اندوه، وجد و خلسه، شخصیت حقیقی و لاابالی­گری­های خود را نشان دهد. بی­شک در آینده­ای نه چندان دور تمام این رفتارهای روانی را از وی مشاهده خواهیم کرد.

روزنامه لس آنجلس تایمز نیز سرمقاله امروز خود را به اوباما اختصاص داده و در عنوانی مشابه عنوان روزنامه دنور پست، نوشته است، باراک اوباما برای ریاست جمهوری نوشته است، این یک خصیصه ذاتی در امریکا است که شخصیت­ها آرزوی بزرگ شدن و به عظمت رسیدن دارند. از این رو هنگامی که ملت توازن یا اعتماد به نفس خود را از دست می­دهند دست به برهم زدن بنیان­ها و اصول زده یا عرف­ها را به هم ­می­ریزند. اکنون نیز چنین وضعیتی به وجود آمده است. اکنون ایالات متحده امریکا در زمانی به سر می­برد که به زودی رئیس جمهوری جدید خود را انتخاب خواهد کرد. ما شاهد آن هستیم که دولت به شدت در تلاش است تا جایگاه متزلزل و نامطئن اقتصادی را بهبود بخشد. ما هشت سال شاهد انحصار قدرت اجرایی بودیم که حقوق مدنی کشور را تحت تاثیر قرار داد. انتخاب اوباما حاصل تغییری در این وضعیت محسوب می­شود.

روزنامه نیویورک تایمز نیز سرمقاله خود را به همین موضوع اختصاص داده و با عنوان دقایق آخر موذیگری نوشته است، همه روسای جمهور در روزهای آخرین قدرت خود در اعمال قدرت بر اطرافیان خود افراط کرده­اند، برخی بحران بورکراتیک را گسترش داده و آن را به شدت چالش زا می­کردند و برخی نیز سیاست خارجی خود را به اندازه­ای به بن بست می­کشاندند که جانشینان آنان تا مدتی سختی می­کشیدند تا بتوانند این میراث نامیمون را جبران کنند. بیل کلینتون، تا آخرین لحظات حضورش در کاخ سفید دوران خوبی را سپری کرد، اما تخریب 60 میلیون جریب از جنگل­های ملی با هدف تبدیل آنها به جاده و ساختمان­سازی و توستعه ناباورانه نظام سرمایه­داری که در روزهای آخرین تبدیل به یک غول بی شاخ و دم شد، میراثی بود که وی برای جانشینش به جا گذاشت. چندان تعجب­آور نیست اگر بگوییم رئیس جمهور بوش حتی چنین طرح­هایی هم از خود به جا نگذاشته است. یعنی این که وضعیتی جورج بوش از کلینتون هم بدتر است و میراثی به مراتب بدتر برای جانشین خود بر جای خواهد گذاشت.