مستاجر تازه در خانه شماره ۱۰

گوردون براون نخست وزير جديد بريتانيا  وعده داده برای همه مسکن فراهم کند، تحصیلات دانشگاهی را گسترش دهد، برای از بین بردن فقر کودکان اقدام کند، و وضعیت نظام درمانی را بهبود بخشد. گوردون براون همچنین گفت که قصد دارد بریتانیا را به کشوری پیشرو در زمینه تغییرات آب و هوایی تبدیل کند.

تحولات نشان از آن دارد که  آقای براون نیز مانند تونی بلر از سیاست آتلانتیک گرایی به جای رویکرد اروپایی حمایت می کند گرچه میزان استقلال آن می تواند بیش از آقای بلر باشد.

گوردون جیمز براون که تاکنون به عنوان وزیر خزانه داری بریتانیا مسئولیت داشت، فرزند "جان براون، " یک کشیش اسکاتلندی است که تفکرات پدرش در تعیین مسیر آینده زندگی او نقش بسزایی ایفا کرده است.

گوردون براون  در تاریخ 20 فوریه سال 1951 میلادی در منطقه "گیف نوک" در نزدیکی گلاسکو اسکاتلند به دنیا آمد و در سن 16 سالگی بعد از به پایان رساندن دوره دبیرستان وارد دانشگاه ادینبرو شد تا در رشته تاریخ مشغول تحصیل شود.

پدر گوردون از مدافعان سرسخت اندیشه توزیع عادلانه ثروت بوده و همین دیدگاه و گفتارهای او براون را به حضور در تشکیلات حزبی رهنمون می کند. با اندیشه های سوسیال دموکرات خود مدعی رفاه اجتماعی و توزیع عادلانه ثروت است.

 آقای براون اکنون به عنوان مغز اقتصادی حزب کارگر مطرح است و نقش اول را در پیاده کردن ایده های اقتصادی کارگر نوین دارد و این شاید وجه تمایز جدی او با بلر باشد.

گوردون براون در جوانی علاقه بسیاری به فوتبال، تنیس و فیلم داشت و حادثه ای در بازی فوتبال موجب شد تا بینایی یکی از چشمان خود را برای مدتی از دست بدهد، اما پس از چند عمل جراحی وضعیت چشم او به حالت اول بازگشت.

 آقای براون در سال 1972 تحصیلات خود را در مقطع لیسانس به پایان رساند، و تحصیلات را تا اخذ مدرک دکترا ادامه داد و در سال 1982 از رساله دکترای خود تحت عنوان حزب کارگر و تحولات سیاسی اسکاتلند در سالهای 1918 تا 1929 دفاع کرد.

گوردون براون توانست در انتخابات 1983 به مجلس عوام بریتانیا راه بیابد. او از سال 1987 تا 1989 به عنوان وزیر دارایی دولت در سایه بریتانیا مشغول به کار بود و پس از آن به عنوان وزیر صنایع و بازرگانی در این دولت منصوب شد.

آقای براون از 2 می 1997 به عنوان وزیر خزانه داری بریتانیا کار کرده و همواره بلر از او به عنوان "یار و همراه خوب" یاد کرده است.وی 3 بار در انتخابات حزب کارگر حوزه های مختلف شرکت کرد، اما شکست خورد و سرانجام در انتخابات عمومی ۱۹۸۳ موفق شد از حوزه کرکالدی در شمال اسکاتلند، به پارلمان بریتانیا راه یابد.

مطبوعات بریتانیا در توصیف براون اغلب از او به عنوان سیاستمدار روشنفکر و "عملگرا" یاد می کنند که با فاصله گرفتن از جریان های چپ افراطی دهه ۷۰ و حمایت از اصلاحات و رفرم به جای استقلال و جدایی طلبی در اسکاتلند به راحتی در کنار رهبران حزب کارگر ایستاد و به همراه "دانلد دوائر" و "جان اسمیت" از پایه گذاران نوسازی درون حزبی کارگر و به خصوص شاخه اسکاتلندی گردید.

گوردون براون وعده داده است حزبش در عرصه آموزش و پرورش، علوم، تجارت و کارآفرینی در جهان پیشتاز باشد. او همچنین اعلام داشته از شتاب اصلاح خدمات دولتی نباید کاست و رضایت کارفرمایان و کارگران را به گونه ای جلب کرد که باعث پیشرفت بریتانیا در عرصه جهانی شده و این کشور را به سمتی پیش ببرد که جایگاه تاریخی خود را در نظام سیاست بین الملل کسب کند.

آنچه در مورد بروان به عنوان یک نکته اساسی مطرح می باشد این است که وی به نوعی در راستای اصلاح اشتباهات بلر روی کار می آید تا بتواند به نوعی هم حزب و هم کشور خود را از بند مشکلاتی که بویژه در بعد سیاست خارجی دارد، برهاند.

یکی از مسائل سیاست خارجی بریتانیا تعیین استراتژی در قبال  مسئله هسته ای ایران است. در این مورد آقای براون تلاش خواهد کرد تا  از طریق اتحادیه اروپا به طور مستقیم با ایران از طریق گفتگوها تعامل کند.

پس از آنکه دولت جرج بوش رئیس جمهوری آمریکا پیشنهاد گروه تحقیق عراق مبنی بر مذاکره مستقیم با ایران را رد کرد، بلر هیچ واکنشی از خود نشان نداد و با آن مخالفتی نکرد. دولت بوش از آن زمان به بعد تلاش کرده تا رویکرد خود را نسبت به ایران تغییر دهد، اما گوردون براون معتقد است که یک حرکت اساسی در جهت تعامل با ایران در خاورمیانه باید به منظور جلوگیری از فاجعه در منطقه ایجاد شود.

تغییراتی که احتمالا براون در سیاست خارجی کشورش در قبال خاورمیانه انجام خواهد داد؛ مورد استقبال رای دهندگان حزب کارگر قرار خواهد گرفته است. آقای براون چندی پیش در جمع اعضای حزب کارگر اعلام کرده بود من معتقدم دنیای امروز با گذشته فرق کرده و دیگر ما در یک دنیای تک بعدی زندگی نمی کنیم؛ جهان در حال تبدیل شدن به یک دنیای چند بعدی است و ما در این جهان چند بعدی باید درباره مسئله ایران و کره شمالی با تامل بیشتری برخورد کرده و با تهران و پیونگ یانگ به مذاکره بنشینیم.

انتظار می‌رود آقای  براون، درباره آینده عراق احتمالا از طریق اتحادیه اروپا با ایران وارد گفتگو شود.روزنامه دیلی‌تلگراف می نویسد، این اقدام در تناقض شدید با کاخ سفید خواهد بود که توصیه‌های گروه مطالعات عراق برای مذاکره با تهران را نادیده گرفته است.

مشاوران براون امیدوارند این تغییر در مواضع، وی را در نظر افکار عمومی فردی متکی به خود و نه مانند بلر که بازیچه جرج بوش، رئیس جمهوری آمریکا نام گرفته بود، بسازد.

وی به طور ضمنی با حمله احتمالی آمریکا به ایران مخالفت کرده بود و در ادامه با اشاره به موضوع عراق، تاریخ دقیقی را برای خروج کامل نیروهای بریتانیای از عراق مشخص نکرد، اما این نکته را یاد آور شد که بدون شک نیروهای ما در عراق از 44 هزار نفر به شش هزار نفر کاهش می یابد و کنترل سه استان از چهار استانی را که در دست ماست، به نیروهای عراقی واگذار می کنیم. درباره مسئله دارفور و مسائل موجود در سودان؛ نخست وزیر جدید بریتانیا تنها راه حل خاتمه این وضعیت را مداخله نظامی در دارفور اعلام کرد.

درباره فلسطین نیز براون معتقد است که شکست غرب در حل مناقشه خاورمیانه سبب رشد تروریسم  شده و باید با انگیزه بیشتری برای حل مسئله خاورمیانه اقدام کرد. آقای براون همچنین گفت بریتانیا تحت رهبری او برای برقراری صلح بین اسرائیل و فلسطینیان و تشکیل دو دولت مستقل اسرائیلی و فلسطینی تلاش خواهد کرد.

همچنین انتظار می‌ رود براون طرح‌های بلر برای ایجاد نیروگاههای بیشتر هسته‌ ای را پس از تکمیل نظرسنجی‌های عمومی ادامه دهد.